دوره درمانگری زخم؛آنچه باید در مورد ضدعفونی زخم بدانید

پوست سپر محافظ اصلی بدن در برابر محرک های خارجی است. در برابر سموم محیطی و نور خورشید محافظت می کند و به عنوان سدی در برابر میکروب ها و عوامل بیماری زا عمل می کند. زخم باز - ناشی از بریدگی یا خراش - نشان دهنده سوراخی در این زره محافظ است که به عوامل بیماری زا اجازه ورود به بدن را می دهد. اگر زخم پوستی باز است، قبل از پوشاندن آن با بانداژ یا کمپرس باید آن را ضدعفونی کرد. این کار از ورود میکروب ها و باکتری ها از طریق زخم باز به بدن جلوگیری می کند. اگر زخم را ضد عفونی نکنید، خود را در معرض خطر عفونت قرار می دهید: میکروب های بیماری زا می توانند از طریق جریان خون در بدن پخش شوند. بدون ضد عفونی مناسب زخم، در صورت عدم واکسیناسیون کزاز، در بدترین عفونت خونی یا حتی می توانید کزاز بگیرید.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید

کمک های اولیه:

 نحوه ضد عفونی کردن زخم ها

گذاشتن پانسمان روی آسیب انگشت

اگر بریدگی یا خراش کوچک باشد، زخم معمولاً خونریزی دارد. این یک انگیزه بسیار انسانی است که بخواهیم هر چه سریعتر خونریزی را متوقف کنیم. با این حال، اجازه دهید خون برای مدت کوتاهی جریان یابد: خونریزی باعث می شود تا عوامل بیماری زا که وارد زخم شده اند خارج شوند و اولین ضدعفونی طبیعی پوست را ایجاد کنند. برای تمیز کردن زخم، آب جاری را روی قسمت آسیب دیده بدن بمالید. اگر این امکان وجود ندارد، محل را با یک پارچه تمیز و آب ولرم بشویید. به دقت بررسی کنید که آیا اجسام خارجی هنوز در زخم هستند یا خیر. شما می توانید با دقت شن های کوچک و خرده های شیشه یا چوب را با استفاده از موچین جدا کنید.

اگر ناحیه آسیب دیده به خوبی تمیز شده باشد و دیگر خونریزی نداشته باشد، ضد عفونی کردن زخم بسیار مهم است. برای این کار، از یک اسپری ضد عفونی کننده استفاده کنید، به عنوان مثال. ماده فعال کلرهگزیدین که با موفقیت زیادی در برابر بسیاری از باکتری ها مبارزه می کند. در نهایت برای جلوگیری از نفوذ عوامل بیماری زا از بیرون، یک باند بر روی زخم می چسبانید. در صورت ساییدگی ها و بریدگی های بزرگ، از کمپرس استریل استفاده کنید که با یک نوار گاز آن را رفع می کنید.

جلوگیری از عفونت زخم:

زمانی که محافظت طبیعی پوست نیاز به حمایت دارد.

کوچکترین آسیب سطحی به پوست آن را در برابر عفونت آسیب پذیر می کند. با این حال، سیستم دفاعی بدن همیشه به اندازه کافی پایدار نیست که به طور موثر با مهاجمان مقابله کند.

زمان آن رسیده است که از طریق کرم‌ها یا اسپری‌های کمک‌های اولیه ضد عفونی‌کننده مؤثر، حمایت خارجی ارائه شود.

عفونت زخم چگونه پیشرفت می کند؟

دست های خود را بشویید

نفوذ تصادفی عوامل بیماری زا مانند میکروب ها و باکتری ها لزوماً منجر به عفونت ناخوشایند و خطرناک نمی شود. عفونت تنها زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن خیلی ضعیف باشد یا تعداد مهاجمان خیلی زیاد باشد. این منجر به التهاب می شود.

بسته به عامل بیماری زا، عفونت های شدید زخم منجر به تشکیل چرک، تجزیه پوست، نکروز یا حتی میکوز پوست می شود.

علائم آنها قابل چشم پوشی نیست:

قرمزی آشکار، تورم دردناک، خیس شدن زخم، گرم شدن قابل توجه پوست و به دنبال آن تب، لرز و ضعف همراه با استفراغ. خوشبختانه در بیشتر موارد به این نتیجه نمی رسد.

چگونه از عفونی شدن زخم جلوگیری کنیم؟

شما می توانید از عفونی شدن زخم جلوگیری کنید و به روشی هدفمند از التهاب جلوگیری کنید

آسیب های کوچک به سرعت رخ می دهد و معمولا بدون عارضه بهبود می یابد. اما در صورت گزش، ترکش و کثیف شدن زخم، توجه داشته باشید که خطر عفونت افزایش می یابد. اقدامات کمک های اولیه برای جلوگیری از عفونی شدن زخم به شرح زیر است:

اجازه دهید زخم برای مدت کوتاهی خونریزی کند تا میکروب ها و باکتری ها از بین بروند.

بهتر است زخم های کثیف مانند ساییدگی ها را با آب جاری ولرم یا سرد بشویید اما نمالید! با استفاده از موچین های استریل شده می توانید اجسام خارجی مانند سنگ ها یا شیشه های شکسته را با دقت جدا کنید.

با استفاده از کرم ضد عفونی کننده یا اسپری زخم را به طور حرفه ای ضد عفونی کنید.

برای جلوگیری از ورود میکروب ها و باکتری ها به زخم، از پانسمان یا مواد پانسمان که به زخم نمی چسبند استفاده کنید. فراموش نکنید که آنها را به طور منظم تغییر دهید.

نکته مهم: در صورت شکاف یا زخم عمیق، باید با پزشک مشورت شود. همین امر در مورد آسیب هایی که در نواحی حساس رخ می دهد، به عنوان مثال در چشم یا گوش صدق می کند.

 بیشتربدانید:دوره آموزش امدادگر اورژانس-دوره های امدادگر اورژانس-دوره فوریت های پزشکی-دوره فوریت های پزشکی و امدادگر اورژانس

مراحل بهبودی

در زندگی روزمره، یک آسیب کوچک به سرعت اتفاق می افتد. یک ارگانیسم سالم قادر به جایگزینی بافت های تخریب شده است. سلول های جدیدی می سازد که دقیقاً مطابق با سلول های قدیمی در استخوان ها، غشاهای مخاطی و بافت همبند هستند. همچنین در مورد زخم های سطحی، پوست می تواند به طور کامل بازسازی شود. از طرف دیگر، در مورد زخم های عمیق تر، بافت با تشکیل اسکار بازسازی می شود.

برنامه تعمیر سه مرحله ای: مراحل بهبودی

پسری از دوچرخه اش سقوط کرد و زانویش زخمی شد

مانند بسیاری از فرآیندهای بدن، بهبود زخم در مراحل انجام می شود. در مجموع، سه مرحله بهبودی متوالی پس از آسیب وجود دارد.

1. فاز التهابی که فاز اگزوداتیو نیز نامیده می شود

اولین مرحله بهبودی بلافاصله شروع می شود. به محض خونریزی از زخم، انعقاد فعال می شود. در همان زمان، رگ خونی آسیب دیده منقبض می شود تا از دست دادن خون کاهش یابد و کاهش یابد. هنگامی که خونریزی متوقف شد، رگ های خونی دوباره با فعال کردن متابولیسم منبسط می شوند. بافت اطراف زخم بهتر است شستشو داده شود. این پدیده با قرمز شدن و گرم شدن ناحیه مورد نظر بدن خود را نشان می دهد. این علائم معمولی فاز التهابی دو تا چهار ساعت پس از آسیب ظاهر می شوند. فاز التهابی همچنین نشان دهنده مرحله بهبودی است که در طی آن دفاع ایمنی بدن وارد عمل می شود.اینها برای جلوگیری از عفونت با میکروب های بیماری زا که به پوست نفوذ کرده اند مبارزه می کنند. ممکن است تا 4 روز طول بکشد.

در این دوره، لازم است با یک ماده فعال ضدعفونی کننده به زخم کمک کرد تا در برابر عفونت مقاومت کند.

2. فاز تعمیر

از حدود روز چهارم، بدن شروع به بازسازی عروق و بافت ها می کند. کوچکترین رگ های خونی، مویرگ ها، به داخل زخم منشعب می شوند. بازسازی بافت با تولید بافت همبند توسط بدن آغاز می شود. اندازه زخم کاهش می یابد و به وضوح سفت می شود. زخم به جمع شدن ادامه می دهد. در طول این مرحله، حمایت از تولید بافت جدید پوست با یک کرم شفابخش و در نتیجه تسریع بهبودی منطقی است.

شفای سریع؟

برای تسریع در بهبود طبیعی، ابتدا باید زخم به درستی درمان شود.

تمام آنچه نیاز است بدانید

برنامه تعمیر سه مرحله ای: مراحل بهبودی

بانداژ زانو

3. مرحله بازسازی

آخرین مرحله بهبودی مرحله بازسازی است که تقریباً پس از یک هفته شروع می شود. سپس زخم به طور کامل روی سطح بسته می شود. در صورت آسیب‌های سطحی که فقط اپیدرم را تحت تأثیر قرار می‌دهند، بازسازی پوست بدون اسکار یا به عبارت دیگر نامرئی امکان‌پذیر است. با این حال، در صورت زخم های عمیق تر، اسکار ایجاد می شود. در ابتدا، بافت اسکار هنوز نرم و کمی قرمز است. با گذشت زمان، سفت، درخشان و مقاوم تر می شود. این فرآیند بسته به اندازه زخم اولیه می‌تواند تا دو سال طول بکشد.

در طول بازسازی، درمان زخم بسته با ژل مخصوص از بین بردن جای زخم برای جلوگیری از تشکیل بافت اسکار بیش از حد مفید است.

روش های درمان زخم چیست؟

بسیاری از روش های درمان جراحی یا غیرجراحی برای درمان زخم استفاده می شود. هر روش درمانی یک مکانیسم عمل دارد. بسته به نیاز زخم، این اشکال درمان اغلب با هم استفاده می شوند. نباید فراموش کرد که درمان واحدی برای هر زخم و التیام هر زخم وجود ندارد. گاهی حتی در یک بیمار، روش های درمانی متفاوتی با توجه به شرایط و مراحل مختلف زخم انتخاب می شود.

زخم که در اصل به معنای از بین رفتن یکپارچگی بافت به دلایل متفاوت است، یک مشکل جراحی است و درمان اصلی آن روش های جراحی می باشد. به عنوان مثال، یک برش ساده در یک فرد سالم با بخیه بسته می شود و برای این کار نیازی به درمان اضافی نیست. از سوی دیگر، شرایطی به نام «زخم‌های مزمن» مانند زخم‌های دیابتی، زخم‌های فشاری، زخم‌های وریدی و زخم‌های ناشی از انسداد شریانی، زخم‌های مشکل‌ساز هستند که دیر بهبود می‌یابند، ضعیف التیام می‌یابند یا همانطور که از نامش پیداست بهبود نمی‌یابند. در چنین مواردی روش های درمان زخم جراحی به تنهایی کافی نمی باشد، باید از داروها و دستگاه های مختلف و روش های درمانی مختلف استفاده کرد.

 بیشتربدانید:دوره آموزش امدادگر اورژانس-دوره های امدادگر اورژانس-دوره فوریت های پزشکی-دوره فوریت های پزشکی و امدادگر اورژانس

روش های درمان زخم جراحی

دبریدمان: فرآیند تمیز کردن بافت‌های مرده، کثیف و آلوده با میکروب‌ها را دبریدمان می‌گویند. درمان زخم ضروری است و مهمترین قسمت آن دبریدمان است. انتظار برای بهبود زخم بدون دبریدمان کافی رویایی خواهد بود. دبریدمان جراحی را می توان با بریدن بافت های مرده با چاقوی جراحی، خراشیدن با ابزارهایی به نام کورت یا برس، و تمیز کردن آنها با دستگاه هایی که صدایی با فرکانس بالا ایجاد می کنند یا آب را با فشار بالا پرتاب می کند، انجام داد.

بخیه زدن، زوم کردن: اگر پایه زخم به تمیزی کافی رسیده باشد، می توان لب های زخم را با بخیه بسته یا تقریبی کرد. این روش که ابتدا در زخم های تمیز و بریدگی های جراحی اعمال می شود، در زخم های مزمن با انتظار برای مناسب شدن زخم انجام می شود.

پیوند بافت: زمانی که پایه زخم به تمیزی و شادابی کافی رسید، پوست نازک یا تمام ضخیم گرفته شده از جای دیگر روی زخم پیوند زده می شود و بخیه می شود. گاهی اوقات پوست اطراف روی زخم برگردانده می شود و زخم بسته می شود. گاهی اوقات عضله ای که در جای دیگری از بدن قرار دارد همراه با پوست روی آن گرفته می شود و روی زخم حمل می شود. در این صورت اتصال ورید عضله گرفته شده و وریدهای اطراف زخم ضروری خواهد بود. این روش درمانی که انتقال عضلات آزاد نامیده می شود، یک روش جراحی است که زیر میکروسکوپ انجام می شود.

قطع عضو: گاهی ممکن است لازم باشد برای جلوگیری از پیشرفت بیماری یا نجات جان بیمار، عضو آسیب دیده، انگشت، قسمتی از پا یا گاهی کل ساق پا قطع شود.

مداخلات عروقی: در درمان زخم هایی که به دلیل گرفتگی عروق بهبود نمی یابند، رگ ها باید با جراحی و یا با مداخلاتی مثل بالون داخل عروقی و استنت باز شوند. در درمان زخم های وریدی، ممکن است به جراحی یا دسترسی وریدی به وریدها نیاز باشد.

مداخلات ارتوپدی: برداشتن قطعات استخوانی، به هم پیوستن استخوان ها در التهابات استخوانی، مداخلات جراحی اصلاحی ارتوپدی در ناهنجاری های استخوانی.

کاهش فشار

از تشک های بادی برای زخم های ناشی از فشار، گچ کاری برای زخم های ناشی از فشار روی پای بیماران دیابتی، کفش هایی با کفی مخصوص و دستگاه های ارتز فشار دهنده استفاده می شود.

درمان فشرده سازی

درمان زخم های وریدی ناشی از نارسایی وریدی با فشار خارجی یعنی فشرده سازی درمان می شود. برای این منظور از بانداژ درمانی، جوراب های فشاری و دستگاه های فشرده سازی هوا استفاده می شود.

آنتی بیوتیک درمانی

اگر زخم آلوده به میکروب باشد، آنتی بیوتیک مناسب به صورت داخل وریدی یا خوراکی تجویز می شود. تجویز مستقیم آنتی بیوتیک روی زخم یا در پمادهای مختلف مناسب نیست.

لوازم مراقبت از زخم

طیف گسترده ای از مواد مراقبت از زخم برای پوشاندن زخم، یعنی برای ساختن پانسمان استفاده می شود. طیف گسترده ای از شرکت ها مواد مراقبت از زخم را برای اهداف بسیاری مورد استفاده قرار می دهند. یک ماده ایده آل برای مراقبت از زخم باید دارای ویژگی های زیر باشد:

محافظت شده در برابر باکتری ها و مواد خارجی،

ایجاد یک محیط گرم و مرطوب،

جریان را جذب کنید،

نباید سمی و آلرژیک باشد،

باید از اتلاف گرما و مایعات جلوگیری کند.

این نباید به بافت های سالم اطراف آسیب برساند،

ارائه فشرده سازی،

ساختار خود نباید خراب شود (پرز و غیره)،

باید نچسب باشد،

باید زیبایی شناسی باشد،

باید ارزان باشد.

البته حتی اگر محصولی با تمام این ویژگی های گفته شده تولید شود، هیچ ماده ای برای مراقبت از زخم وجود ندارد که بتوان برای هر بیمار، هر زخم و هر مرحله از زخم استفاده کرد.

در درمان زخم‌ها به‌جای مواد مخصوص مراقبت از زخم، روشی به نام «گاز پانسمان» به دلیل هزینه‌ای که دارد، بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا، اطراف زخم را با یک محصول ضد عفونی پاک می کنند، داخل زخم را با آب نمک استریل به نام فیزیولوژیک فیزیولوژیک شستشو می دهند و زخم را با گاز بافته شده از پنبه می پوشانند. این پارچه یا با نوار چسب به بافت های اطراف متصل می شود یا با گاز پیچیده می شود.

ساده ترین مواد مراقبت از زخم، پانسمان های فیلم شفاف هستند. این ها برای پوشاندن زخم های تمیز و بدون ترشح استفاده می شوند. پانسمان های جاذب مانند هیدروکلوئید، فیبر، آلژینات یا فوم برای تخلیه زخم ها استفاده می شود. ژل ها روی سطح زخم اعمال می شوند و محیطی مرطوب را فراهم می کنند. در صورت سرریز شدن ترشحات در اطراف زخم، کرم های مانع از بافت اطراف محافظت می کنند. پوشش های حاوی مواد ضد باکتری مانند نقره و ید برای زخم های عفونی مناسب هستند. همه این گروه‌های پانسمان دارای اندازه‌های چسبنده-بدون چسب، کوچک-بزرگ و آنهایی هستند که به شکل‌های خاص برای قسمت‌های مختلف بدن تولید می‌شوند.

برخی از محصولات مراقبت از زخم نیز ممکن است حاوی موادی مانند کلاژن و اسید هیالورونیک باشند که در بهبود زخم نقش دارند. محصولات مختلف غنی شده با پلاکت ها، معادل های پوستی و فاکتورهای رشد که در بهبود زخم نقش دارند نیز در درمان زخم استفاده می شوند. فاکتور رشد اپیدرمی در زخم های دیابتی به صورت ژل یا سوزن بر روی زخم استفاده می شود.

دستگاه ها و روش های مراقبت از زخم

درمان زخم با فشار منفی: در این روش یک اسفنج یا پارچه استریل روی زخم قرار داده می شود و با یک نوار چسبنده هوا پوشانده می شود. ساکشن روی سطح زخم با دستگاه وکیوم ساز اعمال می شود. به این ترتیب علاوه بر از بین بردن ترشحات، اثری در برابر عفونت نیز فراهم می شود. در حالی که رشد سریع در پایه زخم حاصل می شود، زخم کوچک می شود و عرض آن کاهش می یابد. این روش که درمان طیف وسیعی از زخم‌ها را فراهم می‌کند، در بسیاری از مراکز زخم کشورمان کاربرد فراوانی دارد.

اکسیژن درمانی هیپرباریک: درمانی مبتنی بر تنفس 100 درصد اکسیژن به بیمار در یک محفظه فشار بسته است. میزان بالایی از اکسیژن به بافت ها می رسد. مشکلات ورید، ادم، عفونت و غیره در زخم های التیام نیافته. به دلیل اکسیژن ناکافی بافت در این صورت زخم ها قابل ترمیم نیستند. به ویژه در مواردی که اکسیژن رسانی بافتی مختل شده یا عفونت های شدید وجود دارد، به طور گسترده استفاده می شود.

لارو، درمان انگل: ماگت های حشره سبز را روی زخم می گذارند و از آن برای تمیز کردن بافت های مرده استفاده می کنند. ادعا می شود که علاوه بر دبریدمان اثرات دیگری در بهبود زخم دارد.

تحریک الکتریکی: درمانی است که از اثرات التیام بخشی جریان الکتریکی ایجاد شده بر روی زخم با الکترودهایی که در اطراف، داخل و نزدیک زخم قرار می گیرند، استفاده می کند. در این روش علاوه بر جریان های مختلف الکتریکی، میکروجریان نیز کاربرد دارد.

دوره درمانگری زخم

برنامه های آموزشی ما به شما کمک می کند تا دانش بالینی پیشرفته ای ایجاد کنید که منجر به مزایای طولانی مدت، برای خود و بیمارانتان می شود.

بیشتر بدانید: دوره آموزش نسخه خوانی-دوره آموزش مراقبت های ویژه آی سی یو-دوره آموزش تخصصی ICU جنرال

بریدگی و خراش: کمک های اولیه

شما می توانید با خواندن این مطلب، خراش ها و بریدگی های جزئی خود را درمان کنید.

دست هایتان را بشویید. این کار جلوی عفونت را می گیرد.

خونریزی را متوقف کنید. بریدگی ها و خراش های جزئی معمولاً خونریزی زیادی ندارند. در صورت نیاز، زخم را با یک باند یا پارچه تمیز به آرامی فشار دهید. ناحیه را بالا بیاورید تا خونریزی متوقف شود.

زخم را تمیز کنید. زخم را با آب بشویید. نگه داشتن زخم زیر آب جاری خطر عفونت را کاهش می دهد. اطراف زخم را با صابون بشویید. اما صابون در زخم نگذارید. هرگونه آلودگی یا زباله را با موچین تمیز شده با الکل پاک کنید. اگر نمی توانید همه زباله ها را از بین ببرید، به یک متخصص مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.

یک آنتی بیوتیک یا ژل بمالید. یک لایه نازک از پماد آنتی بیوتیک یا ژل نفتی قرار دهید تا سطح آن مرطوب بماند و از ایجاد جای زخم جلوگیری شود. مواد تشکیل دهنده برخی از پماد های آنتی بیوتیکی می تواند باعث ایجاد بثورات خفیف (دانه های پوستی) در برخی افراد شود. در صورت بروز جوش، استفاده از پماد را متوقف کنید.

زخم را با باند بپوشانید. پوشاندن زخم به تمیز ماندن آن کمک می کند. اگر فقط یک خراش جزئی دارید، آن را نپوشانید.

پوشش را عوض کنید. حداقل یک بار در روز یا هر زمان که پوشش خیس یا کثیف شد این کار را انجام دهید.

مراقب علائم عفونت باشید. در صورت مشاهده علائم عفونت روی پوست یا نزدیک زخم، به یک متخصص مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید. این علائم شامل افزایش تغییرات رنگ، افزایش درد، زهکشی، گرما یا تورم است.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید

مراقبت پزشکی

 بیمار را ارزیابی کنید

درمان موفقیت آمیز زخم های سخت، مستلزم ارزیابی کل بیمار و نه فقط زخم است. مشکلات سیستمیک اغلب بهبود زخم را مختل می کند. برعکس، زخم های غیر التیام بخش ممکن است موجب آسیب سیستمیک شوند.

اثرات منفی بیماری های غدد درون ریز (مانند دیابت، کم کاری تیروئید)، شرایط هماتولوژیک (مانند کم خونی، پلی سیتمی، اختلالات میلوپرولیفراتیو)، مشکلات قلبی ریوی (مانند بیماری انسداد مزمن ریه، نارسایی احتقانی قلب)، مشکلات گوارشی که باعث سوءتغذیه و ویتامین می شوند را در نظر بگیرید. کمبودها، چاقی، و آسیب شناسی عروق محیطی (به عنوان مثال، بیماری آترواسکلروتیک، نارسایی مزمن وریدی، لنف ادم).

زخم را مشخص کنید.

موارد زیر را ارزیابی کنید:

1. اندازه و عمق درگیری و میزان تخریب
2. ظاهر سطح زخم - آیا نکروزه است یا زنده است
3. مقدار و ویژگی های ترشح زخم
4. وضعیت بافت های اطراف زخم (مانند رنگدانه، زخم، آتروفیک، سلولیت)

از اکسیژن رسانی کافی اطمینان حاصل کنید.

دلیل معمول برای اکسیژن رسانی ناکافی بافت، انقباض عروق موضعی در نتیجه فعالیت بیش از حد سمپاتیک است. این ممکن است به دلیل کمبود حجم خون، درد تسکین نیافته یا هیپوترمی، به ویژه در وسعت دیستال اندام ها رخ دهد.

از تغذیه کافی اطمینان حاصل کنید.

تغذیه کافی یک نیاز است که اغلب برای بهبود طبیعی زخم نادیده گرفته می شود. به سوء تغذیه پروتئین-کالری و کمبود ویتامین ها و مواد معدنی رسیدگی کنید.

تغذیه ناکافی پروتئین، حتی پس از تنها چند روز گرسنگی، می تواند مکانیسم های طبیعی بهبود زخم را مختل کند. برای بزرگسالان سالم، نیازهای غذایی روزانه تقریباً 1.25-1.5 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و 25-30 کالری بر کیلوگرم است. با این حال، این نیازها می تواند برای بیمارانی که زخم های بزرگی دارند افزایش یابد.

عفونت زمینه ای را درمان کنید.

مسائلی که باید در نظر گرفت عفونت زخم در مقابل کلونیزاسیون و استئومیلیت است.

کشت مثبت زخم عفونت زخم را تایید نمی کند. ترشحات زخم، که به طور طبیعی باکتری کش است، از گسترش آلودگی سطحی و تبدیل شدن به عفونت زخم عمیق جلوگیری می کند. با این حال، هنگامی که ایسکمی زخم یا به خطر افتادن سیستم ایمنی روی می‌دهد، میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا منتشر می‌شوند تا زمانی که غلظت بیش از حد باکتری در زخم مانع از بهبودی شود. این خبر از عفونت واقعی زخم می دهد. ارگانیسم های مقاوم به چند دارو به طور فزاینده ای رایج می شوند.

زهکشی بدبو، بستر زخم با خونریزی خود به خود، بافت شکننده سست، افزایش سطح ترشح زخم، افزایش درد، سلولیت اطراف، کرپیتوس، نکروز، فاسییت و لنفادنوپاتی ناحیه ای از مشخصه های زخم عفونی است. تب، لرز، کسالت، لکوسیتوز و افزایش میزان رسوب گلبول قرمز از تظاهرات سیستمیک شایع عفونت زخم هستند.

عفونت زخم نیاز به دبریدمان جراحی و درمان سیستمیک مناسب آنتی بیوتیکی دارد. معمولاً از ضد عفونی‌کننده ‌های موضعی اجتناب می‌شود، زیرا به دلیل سمیت سلولی برای سلول‌های بهبودی، در بهبود زخم اختلال ایجاد می‌کنند.

اثبات عدم وجود استئومیلیت اغلب به اندازه اثبات وجود آن دشوار است. اگرچه استئومیلیت ممکن است با تب، ضعف، خستگی مزمن و محدودیت دامنه حرکتی اندام آسیب‌دیده همراه باشد، بیماران اغلب تنها با یک زخم غیرقابل التیام یا یک مجرای سینوسی در حال تخلیه مزمن روی استخوان یا مفصل مراجعه می‌کنند.

با جراحی، بافت غیر زنده را با آبیاری مناسب جدا کنید. مقادیر قابل توجهی از بافت غیر زنده و فیبروچرکی باید با جراحی برداشته شود.

دبریدمان تهاجمی اولیه در اتاق عمل با بیمار تحت بی حسی موضعی همراه با آرامبخش، یا تحت بیهوشی منطقه ای یا عمومی اغلب عاقلانه است. دبریدمان بعدی در یک محیط سرپایی می تواند با استفاده از ژل موضعی لیدوکائین یا اسپری بی حسی و با برش ملایم با استفاده از قیچی عنبیه و فورسپس یا با خراشیدن با استفاده از کورت انجام شود.

تغییر پانسمان نیاز به تکنیک تمیز اما نه لزوماً استریل دارد.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

اجسام خارجی را بردارید

مراقب احتمال وجود اجسام خارجی باشید که ممکن است از بهبود زخم های تروماتیک، از جمله زباله های جاده و قطعات باقی مانده از مواد پانسمان یا مواد بخیه جلوگیری کند.

شستشوی زخم

زخم را با محلول فیزیولوژیک به آرامی شستشو دهید. اگر هزینه مورد توجه عمده باشد، بیمار می تواند با استفاده از 1 گالن آب مقطر و 8 قاشق چایخوری نمک خوراکی، محلول نمکی را در خانه تهیه کند. محلول قبل از استفاده جوشانده می شود و سپس تا دمای اتاق خنک می شود.

 مقالات بیشتر : دوره فوریت های پزشکی و امدادگر اورژانس-امدادگر اورژانس-دوره آموزش امدادگر اورژانس

سایر عوامل موضعی را در نظر بگیرید

کلاژن بخش قابل توجهی از بافت های نرم نکروزه در زخم های مزمن را تشکیل می دهد. آنزیم کلاژناز، که از تخمیر کلستریدیوم هیستولیتیکوم به دست می آید، به برداشتن بافت غیرقابل زنده از سطح زخم کمک می کند. با این حال، کلاژناز جایگزینی برای برداشتن جراحی اولیه یک زخم شدید نکروزه نیست.

درمان فشرده سازی را در نظر بگیرید

توصیه به درمان فشرده سازی را در نظر بگیرید. فشرده سازی برای زخم های ایجاد شده یا تشدید شده توسط ادم اندام مناسب است. ممکن است در صورت وجود کاهش قابل توجه جریان شریانی، از فشرده سازی کاملاً اجتناب شود.

در صورت عدم وجود بیماری شریانی از شلنگ نگهدارنده یا روکش های الاستیک با فشار تقریبی 40-60 میلی متر جیوه و در صورت وجود یا مشکوک به نارسایی خفیف شریانی از 20-30 میلی متر جیوه استفاده کنید.

درد را مدیریت کنید

درد زخم را با مرطوب کردن پانسمان قبل از برداشتن کنترل کنید. استفاده از ژل لیدوکائین موضعی 2% را در طول مراقبت از زخم در نظر بگیرید.

دوره درمانگری زخم

مراقبت خوب از زخم، پاسخ التهابی را به حداقل می‌رساند، بهبود را سرعت می‌بخشد و جای زخم را به حداقل می‌رساند.

پانسمان برای زخم های حاد
پانسمان‌های استریل باید روی زخم‌های حاد، از جمله زخم‌های ناشی از جراحی پوست، به شکل زیر اعمال شوند:
1. زخم را تمیز نگه دارید و از آلودگی توسط اجسام خارجی جلوگیری کنید.
2. برای تشویق هموستاز و جلوگیری از هماتوم فشار وارد کنید.
3. زخم را بی حرکت کنید.
4. خطر عفونت باکتریایی را کاهش دهید.
5. زهکشی خون یا ترشح زخم را جذب کنید.
6. انسداد عایق حرارتی را فراهم می کند.
7. اجازه ورود اکسیژن و خروج بخار آب را بدهید.
8. برای پوشاندن زخم به دلایل زیبایی
این اهداف را می توان با یک پانسمان لایه ای متشکل از یک لایه تماسی زیرین و غیر چسبنده، یک لایه میانی که می تواند اگزودای زخم را جذب کرده و فشار وارد کند، و یک پوشش خارجی از نوار یا یک بانداژ به دست آورد. پانسمان های استریل در اندازه های مختلفی از گازهای ساده گرفته تا بانداژهای چسبنده وجود دارند.
اگر زخم مایع (سرم) تخلیه می کند، پانسمان باید اغلب تعویض شود تا رشد باکتری به حداقل برسد. پس از قطع زهکشی، ممکن است نیازی به پانسمان نباشد.
پمادهایی مانند ژل نفتی ممکن است برای محدود کردن رشد باکتری های سطحی و جلوگیری از چسبیدن پانسمان به زخم استفاده شود. آنتی‌بیوتیک‌های موضعی حاوی آنتی‌بیوتیک‌های منفرد یا چندگانه مانند باسیتراسین، نئومایسین یا پلی‌میکسین B ممکن است در زخم‌های آلوده مفید باشند، اما باید از آن‌ها در زخم‌های تمیز اجتناب شود، زیرا میزان مقاومت باکتریایی به این عوامل افزایش می‌یابد.
زخم ها را می توان با آب، نرمال سالین یا پراکسید هیدروژن چندین بار در روز قبل از استفاده مجدد از پماد تمیز کرد.
استفاده از ورقه موضعی ژل سیلیکونی یا چسب های پلی اورتان پس از جراحی معمول پوست، خطر ایجاد اسکارهای هیپرتروفیک و کلوئید را در بیماران در معرض خطر این ضایعات به حداقل می رساند.

آیا می‌دانید آموزش دوره درمانگری زخم می‌تواند زندگی بیماران را بهبود دهد؟

اهمیت درمان حرفه‌ای زخم

زخم‌ها، چه در اثر جراحی، سوختگی، بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا فشار طولانی مدت ایجاد شوند، می‌توانند روند بهبود بیمار را کند کنند و خطر عفونت و عوارض جدی را افزایش دهند. دوره درمانگری زخم به افراد کمک می‌کند تا با مهارت‌های علمی و عملی، مراقبت بهینه از زخم‌ها را انجام دهند و روند درمان را تسریع کنند. شرکت در این دوره، نه تنها مهارت‌های فردی را ارتقا می‌دهد، بلکه باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران و افزایش رضایت آن‌ها می‌شود. مرکز علم اندیشان پرستاری با ارائه دوره‌های تخصصی و عملی در تهران و مناطق اطراف، این امکان را برای علاقه‌مندان فراهم کرده است.

تفاوت دوره درمانگری زخم با دوره‌های عمومی پرستاری

یکی از نکات مهم برای افرادی که در زمینه مراقبت و پرستاری فعالیت می‌کنند، تفاوت بین دوره درمانگری زخم و آموزش‌های عمومی پرستاری است:

تمرکز بر مهارت‌های عملی تخصصی: شرکت‌کنندگان به طور ویژه با انواع پانسمان‌ها، تکنیک‌های ضدعفونی و مدیریت زخم‌های مزمن آشنا می‌شوند.

آمادگی برای شرایط واقعی: آموزش‌ها به گونه‌ای طراحی شده است که دانشجو بتواند زخم‌ها را در محیط‌های بیمارستانی و خانگی مدیریت کند.

گواهی تخصصی و کاربرد حرفه‌ای: پایان دوره، مدرک معتبر ارائه می‌شود که می‌تواند در مراکز درمانی، کلینیک‌ها و حتی مراقبت‌های خانگی استفاده شود.

با این تفاوت‌ها، دوره درمانگری زخم مرکز علم اندیشان پرستاری گزینه‌ای مناسب برای کسانی است که می‌خواهند در زمینه مراقبت از زخم‌ها حرفه‌ای شوند.

اهداف دوره درمانگری زخم

هدف اصلی دوره، ارتقای مهارت‌های علمی و عملی در مراقبت از زخم‌هاست. برخی اهداف کلیدی شامل:

آموزش تکنیک‌های نوین پانسمان و مراقبت از زخم‌های حاد و مزمن

کاهش ریسک عفونت و بهبود سریع‌تر بیماران،

تقویت توانایی پرستاران و مراقبین در ارزیابی و مدیریت انواع زخم‌ها،

افزایش اعتماد به نفس و توانمندی در محیط‌های درمانی و خانگی.

محتوای آموزشی دوره درمانگری زخم

دوره مرکز علم اندیشان پرستاری شامل بخش‌های جامع و کاربردی است که هر کدام مهارت‌های حیاتی را به دانشجویان می‌آموزد:

انواع زخم و ارزیابی آن‌ها

شناخت زخم‌های حاد، مزمن، سوختگی‌ها و زخم‌های فشاری و نحوه ارزیابی شدت و عمق زخم.

روش‌های پاکسازی و ضدعفونی زخم

یادگیری تکنیک‌های ایمن و بهداشتی برای پاکسازی و جلوگیری از عفونت، استفاده از محلول‌ها و ابزارهای تخصصی.

پانسمان‌های تخصصی و مدرن

آموزش انواع پانسمان‌های نوین، مواد جاذب، پانسمان هیدروژل و نحوه انتخاب مناسب برای هر نوع زخم.

مدیریت زخم‌های مزمن و دیابتی

روش‌های درمان زخم‌های ناشی از دیابت، فشار طولانی و بیماری‌های مزمن برای بهبود سریع و کاهش عوارض.

تمرین عملی و شبیه‌سازی شرایط واقعی

کار با مانکن و تجهیزات واقعی برای شبیه‌سازی زخم‌ها و تمرین مهارت‌ها در محیطی کنترل‌شده، تا شرکت‌کنندگان با اعتماد به نفس بالا آماده ارائه مراقبت واقعی شوند.

مزایای شرکت در دوره درمانگری زخم

شرکت در این دوره مزایای متعددی دارد که آن را از سایر دوره‌ها متمایز می‌کند:

یادگیری مهارت‌های تخصصی و کاربردی که در محیط بیمارستان و خانه قابل استفاده است،

افزایش فرصت‌های شغلی در مراکز درمانی، کلینیک‌ها و خدمات مراقبت در منزل،

ارتقای کیفیت خدمات به بیماران و کاهش عوارض زخم،

گواهی معتبر و قابل استناد که سطح حرفه‌ای فرد را اثبات می‌کند.

مرکز علم اندیشان پرستاری با ارائه آموزش‌های تخصصی و عملی، تضمین می‌کند که دانشجویان تمامی مهارت‌ها را با کیفیت بالا فراگیرند.

تمرین عملی؛ بخش جدایی‌ناپذیر دوره

یکی از ویژگی‌های مهم دوره درمانگری زخم در مرکز علم اندیشان پرستاری، تمرکز بر آموزش عملی است. استفاده از زخم‌های شبیه‌سازی‌شده و ابزارهای مدرن، به شرکت‌کنندگان این امکان را می‌دهد که:

تکنیک‌های پانسمان و ضدعفونی را به صورت عملی تمرین کنند،

با شرایط مختلف زخم و پیچیدگی‌های آن آشنا شوند،

و برای ارائه مراقبت حرفه‌ای در محیط‌های واقعی آماده شوند.

این روش آموزشی باعث می‌شود مهارت‌های آموخته شده به سرعت قابل انتقال به محیط واقعی باشد.

کاربردهای حرفه‌ای و فرصت‌های شغلی

فارغ‌التحصیلان دوره درمانگری زخم می‌توانند در زمینه‌های متنوع فعالیت کنند:

مراکز درمانی و بیمارستان‌ها،

کلینیک‌های تخصصی زخم،

مراقبت‌های خانگی و خدمات بالینی در منزل،

سازمان‌های امدادی و پرستاری حرفه‌ای.

این دوره با ارائه مهارت‌های تخصصی، مسیر شغلی افراد را در حوزه مراقبت و درمان زخم به شکل قابل توجهی ارتقا می‌دهد.

نکات مهم برای انتخاب دوره مناسب

برای بهره‌مندی کامل از دوره درمانگری زخم، باید به چند نکته توجه کنید:

تجربه و تخصص مدرسان دوره،

تمرکز بر آموزش عملی و شبیه‌سازی شرایط واقعی،

تجهیزات به‌روز و استانداردهای آموزشی رعایت‌شده،

پشتیبانی و مشاوره بعد از پایان دوره.

مرکز علم اندیشان پرستاری تمامی این معیارها را رعایت می‌کند و آموزش باکیفیت و کاربردی ارائه می‌دهد.

چرا مرکز علم اندیشان پرستاری بهترین گزینه است؟

دوره درمانگری زخم، فرصتی طلایی برای یادگیری مهارت‌های حیاتی در مراقبت از بیماران است. با شرکت در دوره‌های تخصصی مرکز علم اندیشان پرستاری، شما:

مهارت‌های عملی و علمی لازم برای مدیریت انواع زخم‌ها را یاد می‌گیرید،

اعتماد به نفس و توانمندی خود را افزایش می‌دهید،

و با دریافت گواهی معتبر، فرصت‌های شغلی متنوعی در حوزه پرستاری و مراقبت در منزل خواهید داشت.

اگر به دنبال آموزش حرفه‌ای و کاربردی در زمینه درمان زخم هستید، همین حالا به سایت مرکز علم اندیشان پرستاری مراجعه کنید و دوره خود را ثبت‌نام کنید تا مهارت‌های تخصصی و عملی مراقبت از زخم‌ها را به دست آورید.

پانسمان هایی که برای کاهش جای زخم طراحی شده اند:

اصول ذکر شده برای زخم های حاد برای زخم های مزمن از جمله زخم های پا یا زخم های جراحی که با قصد ثانویه ترمیم می شوند، صادق هستند.
در یک زخم با ضخامت کامل، قبل از شروع مجدد اپیتلیال، درم باید بازسازی شود. این زخم ها از پایه و همچنین از لبه ها بهبود می یابند، بنابراین ایجاد مقداری ترشح فیبرینی در بستر زخم علامت مثبتی است.

گزینه های انسدادی
انسداد زخم های مزمن:
به ماکروفاژها و فیبروبلاست ها اجازه می دهد تا وارد زخم شوند.
اتولیز را با واسطه آنزیم های آزاد شده از لکوسیت ها ترویج می کند.
به دلیل pH پایین و هیپوکسی، از تکثیر سلولی حمایت می کند.
فاکتورهای رشد و سیتوکین ها را در مایع زخم افزایش می دهد.

پانسمان های انسدادی را می توان به پنج دسته تقسیم کرد:
هیدروژل ها
هیدروکلوئید
فوم ها
فیلم های شفاف
آلژینات ها

هیدروژل ها

هیدروژل ها عمدتاً از آب تشکیل شده اند که در یک پلیمر با پیوند متقابل (سدیم کربوکسی متیل سلولز یا نشاسته) ثابت شده است. آنها ممکن است هیدراته یا در حالت دهیدراته باشند که نیاز به مرطوب کردن با آب یا نمک داشته باشند. از آن ها برای آبرسانی مجدد اسکار نکروزه خشک شده استفاده می شود. هیدروژل ها برای زخم های اگزوداتیو نیز مفید هستند، زیرا ظرفیت جذب بالایی دارند و چسبنده نیستند. آنها زخم را خنک می کنند و می توانند درد را تسکین دهند. آن ها همچنین برای زخم های با ضخامت جزئی از روش های لایه برداری مجدد و محل های اهدا کننده پیوند پوست مفید هستند.
هیدروژل باید با یک لایه جاذب، از گاز یا پنبه، و یک لایه بیرونی نوار، توری یا بانداژ رول پوشانده شود.

بیشتر بدانید: دوره آموزش مراقبت های ویژه آی سی یو-آموزش شیمی درمانی-دستیار دندانپزشکی چیست؟-مراقبتهای پرستاری در شیمی درمانی

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

هیدروکلوئید

پانسمان های هیدروکلوئیدی مخلوطی از پایه آبدوست و چسب هستند که اغلب با پوشش بیرونی پلی اورتان هستند. آنها مستقیماً به زخم می‌چسبند و معمولاً نیازی به پانسمان ثانویه برای نگه داشتن آن ها ندارند. علاوه بر این، ترشحات خفیف تا متوسط زخم را جذب می کنند، بنابراین می توان آن ها را برای سه تا هفت روز بدون تغییر استفاده کرد.

فوم ها

پانسمان های فوم هیدروفیل در برابر اکسیژن و بخار آب نفوذ پذیر هستند. آن ها معمولاً دارای یک پشتی آبگریز هستند که باعث انسداد می شود و برخی دارای سطح چسبنده هستند که کاربرد را آسان تر می کند. آن ها می توانند فقط مقادیر محدودی از ترشحات زخم را جذب کنند، بنابراین ممکن است نیاز به تعویض هر دو تا سه روز یا حتی بیشتر در طول بهبودی زودهنگام زخم، زمانی که اکسوداسیون بیشتر است، باشد.
پانسمان های فوم به طور ایده آل برای زخم های سطحی و خشک مناسب هستند، به عنوان مثال پس از عمل های ترمیم سطحی و زخم های مزمن، زیرا آن ها لایه هایی را ایجاد می کنند که می توانند فشار را بر روی برجستگی های استخوانی کاهش دهند.

فیلم های شفاف

پانسمان های لایه شفاف نازک خیلی جذب نمی شوند، بنابراین برای زخم هایی با ترشح قابل توجهی مفید نیستند. از آن ها می توان برای نگه داشتن پانسمان های دیگر، از جمله لایه بالایی پانسمان زخم جراحی حاد استفاده کرد. آن ها اغلب برای پوشاندن محل های درج IV، ساییدگی های سطحی و به عنوان پانسمان های موقت به عنوان مثال استفاده می شوند. قبل از رگ گیری روی کرم بی حس کننده موضعی قرار دهید.

آلژینات ها

آلژینات ها بسیار جاذب هستند و زمانی که زخم بسیار ترشحی باشد، نشان داده می شوند. آن ها یون های کلسیم را آزاد می کنند، که به هموستاز کمک می کند، بنابراین به طور مفید روی زخم جراحی در یک بیمار با خونریزی بیش از حد اعمال می شود. در زخم‌های مزمن، اگزودا با ژل آلژینات ترکیب می‌شود و رنگی سبز یا زرد ایجاد می‌کند. آلژینات ها غیر چسبنده هستند مگر اینکه زخم خشک شود. می توان آن ها را خیس کرد تا از پاکسازی غیر ضروری زخم جلوگیری شود.

عسل

عسل به عنوان یک درمان سنتی برای سوختگی ها و زخم ها مورد استفاده قرار می گیرد و اخیراً چندین مطالعه نشان داده اند که این عسل دارای فعالیت ضد باکتریایی است. عسل می تواند عفونت را از زخم های پوستی پاک کند و بهبودی را سرعت بخشد.

انتخاب پانسمان

مناسب ترین پانسمان به نوع زخم بستگی دارد.
زخم های نکروز دارای یک اسکار سیاه و خشک هستند که از اپیدرم مرده تشکیل شده است.
زخم های لجن دار حاوی لجن چسبنده زرد رنگ هستند.
زخم های گرانوله حاوی بافت گرانوله قرمز عمیق عروقی هستند.
زخم های اپیتلیالیزه کننده دارای حاشیه صورتی رنگ در سطح زخم یا جزایر صورتی جدا شده در سطح هستند.

زخم های عفونی

همچنین بستگی به محل و اندازه زخم دارد. استفاده و برداشتن برخی از پانسمان ها نسبت به بقیه راحت تر است. پانسمان های مدرن نسبتا ضد حساسیت و غیر چسبنده هستند، اما ممکن است حساسیت به ید، آنتی بیوتیک ها، لاستیک، چسب ها و مواد نگهدارنده ایجاد شود. اگر پوست با نرم کننده ها یا کرم های موضعی استروئیدی درمان شود، نمی توان از نوار چسب استفاده کرد. هزینه و در دسترس بودن نیز باید در نظر گرفته شود.

آموزش مدیریت زخم؛پوست آسیب دیده، نحوه درمان زخم کوچک

زخم های سطحی زندگی روزمره خیلی زود می رسند... خوشبختانه درمان آن ها اغلب آسان است. با این حال، برای جلوگیری از عوارض احتمالی، باید چند مرحله را دنبال کرد. قبل از شروع، حتی با عجله، به یاد داشته باشید که دست های خود را کاملا بشویید.

درمان زخم‌های مزمن با آموزش علمی و عملی | چگونه در دوره‌های مدیریت زخم حرفه‌ای شویم؟

درمان زخم‌های مزمن یکی از مهم‌ترین و چالش‌برانگیزترین حوزه‌ها در مراقبت‌های پرستاری و بالینی است. زخم‌هایی مانند زخم فشاری، زخم دیابتی و زخم‌های وریدی، در صورت عدم رسیدگی صحیح، می‌توانند منجر به عوارض جدی و حتی قطع عضو شوند. از این‌رو، آموزش علمی و عملی در زمینه مدیریت زخم به‌عنوان یک مهارت تخصصی، نقش کلیدی در ارتقای کیفیت درمان و پیشگیری از عوارض ایفا می‌کند.

اگر شما هم به‌عنوان پرستار، تکنسین یا حتی دانشجوی رشته‌های علوم پزشکی به دنبال ارتقاء دانش و مهارت خود در این حوزه هستید، شرکت در دوره‌های آموزش مدیریت زخم در مرکز علم اندیشان پرستاری می‌تواند سکوی پرتابی برای حرفه‌ای شدن شما باشد.

چرا درمان زخم‌های مزمن اهمیت دارد؟

زخم‌های مزمن برخلاف زخم‌های حاد، به‌طور طبیعی و در مدت زمان کوتاه بهبود نمی‌یابند. عوامل متعددی مانند بیماری‌های زمینه‌ای (مانند دیابت)، مشکلات گردش خون، بی‌تحرکی یا فشار مداوم، موجب می‌شوند که فرآیند ترمیم بافت به تأخیر بیفتد. درمان این نوع زخم‌ها نیازمند تخصص، دانش به‌روز و تجربه عملی است.

با توجه به افزایش جمعیت سالمندان و بیماران مزمن، نیاز به متخصصان آموزش‌دیده در حوزه مدیریت زخم روز به روز بیشتر می‌شود. در این بین، پرستاران و مراقبین سلامت می‌توانند با کسب آموزش‌های اصولی، نقش مؤثری در تسریع درمان و کاهش هزینه‌های بیمار ایفا کنند.

دوره مدیریت زخم در مرکز علم اندیشان پرستاری

مرکز آموزشی علم اندیشان پرستاری با سابقه‌ای درخشان در برگزاری دوره‌های مهارتی پرستاری، یکی از مراکز پیشرو در آموزش تخصصی مدیریت زخم در ایران به شمار می‌رود. این دوره‌ها با هدف ارتقاء دانش علمی و مهارت عملی شرکت‌کنندگان طراحی شده‌اند و به گونه‌ای تدوین شده‌اند که هم برای افراد تازه‌کار و هم برای پرستاران شاغل مفید باشند.

محتوای آموزشی دوره:

آشنایی با فیزیولوژی زخم و فرآیند ترمیم بافت

شناخت انواع زخم‌های حاد و مزمن

تکنیک‌های پانسمان نوین و انتخاب پانسمان مناسب

ارزیابی زخم، عفونت و نحوه مستندسازی

آموزش کاربردی با مانکن، مدل‌های شبیه‌سازی شده و بیماران واقعی

اصول پیشگیری از زخم بستر و زخم دیابتی

مزایای شرکت در دوره‌های آموزش علمی و عملی

ترکیب دانش نظری و تجربه عملی: این دوره‌ها با تکیه بر آموزش عملی، به شرکت‌کنندگان کمک می‌کنند تا با اطمینان بیشتری وارد محیط درمانی شوند.

اساتید مجرب: تیم آموزشی علم اندیشان پرستاری متشکل از اساتید دانشگاهی و پرستاران متخصص در حوزه زخم است که تجربه بالینی واقعی دارند.

دریافت مدرک معتبر: پس از گذراندن دوره، گواهینامه رسمی با قابلیت ترجمه و ارائه به مراکز درمانی دریافت خواهید کرد.

فرصت‌های شغلی بهتر: بسیاری از کلینیک‌ها و مراکز درمانی به دنبال جذب افرادی با تخصص در زمینه درمان زخم‌های مزمن هستند. با دریافت این آموزش، شانس شما برای استخدام و پیشرفت شغلی افزایش می‌یابد.

چگونه در دوره‌های مدیریت زخم ثبت‌نام کنیم؟

برای ثبت‌نام در دوره مدیریت زخم مرکز علم اندیشان پرستاری، کافی است به وب‌سایت رسمی این مرکز مراجعه کرده و فرم ثبت‌نام را تکمیل کنید. امکان شرکت در دوره‌ها به صورت حضوری یا آنلاین نیز وجود دارد که بسته به شرایط شما قابل انتخاب است.

همچنین می‌توانید با مشاوران آموزشی مرکز تماس بگیرید تا بهترین زمان و سطح دوره برای شما انتخاب شود.

یادگیری مهارت‌های تخصصی مانند درمان زخم‌های مزمن، نه تنها به ارتقاء کیفیت مراقبت از بیماران کمک می‌کند، بلکه فرصت‌های شغلی بیشتری را نیز برای شما فراهم می‌آورد. شرکت در دوره‌های علمی و عملی مدیریت زخم در مرکز علم اندیشان پرستاری راهی مؤثر برای حرفه‌ای شدن در این حوزه است.

اگر به‌دنبال یک گام مهم در مسیر پیشرفت حرفه‌ای خود هستید، همین امروز اقدام کنید و با آموزش درست، به متخصص درمان زخم تبدیل شوید.

برای گذراندن دوره های مدیریت زخم با ما تماس بگیرید

آموزش مدیریت زخم

دوره‌های آموزش مدیریت زخم به‌ویژه برای افرادی که در زمینه‌های پزشکی، پرستاری، یا مراقبت‌های بهداشتی فعالیت می‌کنند، بسیار حائز اهمیت است. مدیریت زخم یکی از جنبه‌های حیاتی مراقبت از بیماران است که نیاز به دانش و مهارت‌های تخصصی دارد. در ادامه، به دلایل اهمیت گذراندن این دوره‌ها و فواید آن‌ها پرداخته می‌شود.

۱.درک عمیق از انواع زخم‌ها

در دوره‌های آموزش مدیریت زخم، شرکت‌کنندگان با انواع مختلف زخم‌ها، از جمله زخم‌های حاد و مزمن، زخم‌های جراحی، زخم‌های فشاری، و زخم‌های دیابتی آشنا می‌شوند. این شناخت به آن‌ها کمک می‌کند تا بهترین روش‌های درمان و مراقبت را برای هر نوع زخم انتخاب کنند.

۲.آموزش روش‌های درمانی

در این دوره‌ها، شرکت‌کنندگان با تکنیک‌ها و روش‌های مختلف درمان زخم، از جمله انتخاب بانداژ مناسب، استفاده از داروها، و تکنیک‌های ترمیم زخم آشنا می‌شوند. این مهارت‌ها می‌توانند به بهبود سرعت و کیفیت بهبودی زخم‌ها کمک کنند.

۳.تشخیص و ارزیابی زخم

آموزش مدیریت زخم شامل یادگیری نحوه تشخیص و ارزیابی زخم‌ها است. این شامل درک علائم عفونت، میزان ترشح، و شرایط عمومی بیمار می‌شود. توانایی تشخیص زخم‌های عفونی یا غیرعفونی و ارزیابی پیشرفت درمان از مهارت‌های کلیدی است که در این دوره‌ها آموزش داده می‌شود.

۴.افزایش ایمنی بیمار

مدیریت صحیح زخم‌ها می‌تواند به جلوگیری از عوارض و عفونت‌های احتمالی کمک کند. با گذراندن دوره‌های آموزشی، مراقبین بهداشتی می‌توانند استانداردهای بهداشتی و ایمنی را رعایت کنند و به حفظ سلامت بیماران کمک کنند.

۵.بهبود کیفیت مراقبت

آموزش مدیریت زخم به پرستاران و دیگر متخصصان بهداشتی این امکان را می‌دهد که با تکنیک‌های جدید و بهترین شیوه‌های جهانی آشنا شوند. این امر به بهبود کیفیت مراقبت از بیماران و رضایت آن‌ها از خدمات درمانی کمک می‌کند.

۶.آماده‌سازی برای موقعیت‌های اضطراری

در برخی شرایط، زخم‌ها می‌توانند به سرعت وخیم شوند و نیاز به مداخله فوری داشته باشند. آموزش مدیریت زخم به پرستاران و دیگر کادر درمانی این توانایی را می‌دهد که در موقعیت‌های اضطراری به‌درستی عمل کنند و به بیماران کمک کنند.

۷.ارتقاء توانمندی‌های حرفه‌ای

گذراندن دوره‌های آموزشی می‌تواند به ارتقاء مهارت‌ها و دانش حرفه‌ای افراد کمک کند. این مهارت‌ها می‌توانند به فرصت‌های شغلی بهتر و ارتقاء شغلی منجر شوند.

۸.آموزش به بیماران و خانواده‌ها

یکی از جنبه‌های مهم مدیریت زخم، آموزش بیماران و خانواده‌های آن‌ها در مورد مراقبت از زخم و نحوه مراقبت در منزل است. افرادی که دوره‌های مدیریت زخم را گذرانده‌اند، قادر خواهند بود اطلاعات مفیدی به بیماران و خانواده‌های آن‌ها ارائه دهند.

دوره‌های آموزش مدیریت زخم به‌طور قابل توجهی می‌توانند به ارتقاء کیفیت مراقبت از بیماران کمک کنند. این دوره‌ها نه تنها به پرستاران و متخصصان بهداشت مهارت‌های عملی می‌آموزند، بلکه به آن‌ها کمک می‌کنند تا درک بهتری از فرآیندهای ترمیم زخم و تکنیک‌های مراقبت داشته باشند. با توجه به اهمیت زخم‌ها در درمان و مراقبت از بیماران، گذراندن این دوره‌ها می‌تواند تأثیر مثبتی بر روند بهبودی بیماران و کیفیت خدمات بهداشتی ارائه شده داشته باشد.

گذراندن دوره آموزش مدیریت زخم در مرکز پرستاری علم اندیشان پرستاری می‌تواند مزایای زیادی داشته باشد. در زیر به برخی از دلایل اهمیت این دوره در این مرکز اشاره می‌شود:

۱.تخصص و تجربه آموزشی

مرکز پرستاری علم اندیشان پرستاری معمولاً از متخصصان با تجربه و مجرب در زمینه مدیریت زخم بهره می‌برد. آموزش زیر نظر افراد خبره و با تخصص‌های مرتبط، به شما این اطمینان را می‌دهد که مطالب دقیق و به‌روز را یاد می‌گیرید.

۲.برنامه‌های آموزشی جامع

این مرکز ممکن است دوره‌های آموزشی جامعی ارائه دهد که شامل نظریه، تکنیک‌های عملی و آموزش‌های مربوط به جدیدترین شیوه‌های مدیریت زخم باشد. این برنامه‌ها به شما کمک می‌کنند تا با تمام جوانب مدیریت زخم آشنا شوید و مهارت‌های عملی خود را تقویت کنید.

۳.دسترسی به تجهیزات مدرن

مرکز پرستاری علم اندیشان ممکن است امکانات و تجهیزات مدرن برای آموزش مدیریت زخم را فراهم کند. این موضوع به شما این امکان را می‌دهد که با استفاده از تجهیزات واقعی، مهارت‌های عملی خود را به‌دست آورید.

۴.محیط یادگیری تعاملی

آموزش در یک محیط تعاملی و کارگاهی می‌تواند به شما کمک کند تا به‌طور مستقیم با موقعیت‌های واقعی و چالش‌های مدیریت زخم آشنا شوید. این نوع آموزش می‌تواند به شما کمک کند تا در مواجهه با موقعیت‌های واقعی در حرفه خود، عملکرد بهتری داشته باشید.

۵.گواهینامه معتبر

گذراندن این دوره ممکن است منجر به دریافت گواهینامه معتبر شود که می‌تواند به ارتقاء شغلی و شناسایی شما در بازار کار کمک کند. داشتن گواهینامه‌های معتبر می‌تواند به شما در جذب کارفرمایان و افزایش اعتبار حرفه‌ای کمک کند.

۶.آموزش مداوم و به‌روز

مرکز علم اندیشان پرستاری ممکن است به‌طور مداوم برنامه‌های آموزشی و کارگاه‌های جدیدی برگزار کند. این فرصت‌ها به شما این امکان را می‌دهد که همیشه با آخرین تحولات و شیوه‌های مدیریت زخم آشنا باشید و مهارت‌های خود را به‌روزرسانی کنید.

۷.فرصت‌های شبکه‌سازی

شرکت در دوره‌های آموزشی در این مرکز به شما این امکان را می‌دهد که با دیگر حرفه‌ای‌های حوزه پرستاری و بهداشت آشنا شوید. این شبکه‌سازی می‌تواند به شما کمک کند تا از تجربیات دیگران بهره‌مند شوید و در زمینه‌های شغلی جدید فرصت‌های بیشتری پیدا کنید.

آموزش مدیریت زخم در مرکز پرستاری علم اندیشان پرستاری به شما این امکان را می‌دهد که با کسب مهارت‌های لازم و دانش تخصصی، در ارائه خدمات بهداشتی و مراقبتی مؤثرتر عمل کنید. با توجه به اهمیت مدیریت زخم در سلامت بیماران و نیاز به تکنیک‌های به‌روز، گذراندن این دوره می‌تواند تأثیر مثبتی بر پیشرفت حرفه‌ای شما و کیفیت مراقبت از بیماران داشته باشد.

تمیز کردن سطحی زخم

تمیز کردن خراش روی زانو

برای تمیز کردن زخم سطحی، یک قطره آب گرم یا سرد را مستقیماً روی زخم بمالید، با صابون مایع ملایم بشویید. به یاد داشته باشید که به خوبی آبکشی کنید: برخی از ضد عفونی کننده ها که بعداً استفاده می شوند می توانند توسط صابون بی اثر شوند. همچنین می توان محلول نمکی را روی زخم گذاشت. اگر ضایعه خیلی هموراژیک نیست، اجازه دهید در هوا خشک شود، در غیر این صورت محل را به آرامی با کمپرس استریل بمالید.

حتی از تمیز کردن یک زخم سطحی غافل نشوید: این مرحله ضروری برای ترویج بهبودی است. علاوه بر این، کثیفی، آثار خون یا آب از تماس کامل محصول ضد عفونی کننده با سطح آسیب دیده جلوگیری می کند.

ضد عفونی کننده روی یک سطح تمیز و خشک و عاری از لایه هیدرولیپیدی آن بسیار مؤثر است. این مرحله اول همچنین تا حدی هر گونه میکروب را که ممکن است وجود داشته باشد از بین می برد.

فوت و فن

آیا شما از یک کودک مراقبت می کنید؟

در مورد کودکان، زمانی که این احساسات از بین رفت، ممکن است عاقلانه باشد که آنها را تا آنجا که می توانند درگیر کنیم. صابون را رد کنید، لباس را نگه دارید تا از اصطکاک جلوگیری کنید، به خشک شدن کمک کنید... با عمل کردن، نظر خود را تغییر می دهند و اغلب از درد حمایت می کنند. از سوی دیگر، از دمیدن روی زخم برای پرت کردن یا تسکین آن خودداری کنید. در واقع، نفس احساس طراوت به ارمغان می آورد، اما میکروارگانیسم ها را نیز بر روی زخم پخش می کند!

ضد عفونی کننده زخم سطحی و کوچک

خوب است بدانید

توجه داشته باشید که مواد ضد عفونی کننده به شکل اسپری وجود دارد،

برخی از ضد عفونی کننده ها در ظروف کوچکی هستند که حمل آنها را آسان می کند.

شما می توانید محصولی را انتخاب کنید که نیش نداشته باشد. یک زخم به خودی خود به اندازه کافی درد دارد!

برخی از ضد عفونی‌کننده‌ها بی‌رنگ هستند، که امکان پیگیری بصری تکامل زخم و شناسایی علائم عارضه (قرمزی، ترشح و غیره) را فراهم می‌کند. علاوه بر این از لک شدن لباس جلوگیری می کند.

بدانید که یک ضد عفونی کننده تاریخ انقضا دارد. برای مدت طولانی باز شده، ممکن است دیگر موثر نباشد و همچنین ممکن است آلوده شده باشد. تاریخ باز شدن بطری را یادداشت کنید و آن را دور از دسترس کودکان قرار دهید. پس از استفاده در ظرف را هم محکم ببندید. محصولات مختلف را با هم مخلوط نکنید. از یک ویال به ویال دیگر انتقال ندهید.

 بیشتربدانید:دوره درمانگری زخم-دوره فوریت های پزشکی-دوره فوریت های پزشکی و امدادگر اورژانس-دوره آموزش امدادگر اورژانس

اقدامات صحیح برای ضدعفونی زخم سطحی چیست؟

محلول ضد عفونی کننده را از مرکز زخم به سمت بیرون روی زخم بمالید. کار را با ضد عفونی کردن کامل محل به پایان برسانید. این احتیاط باعث می شود که میکروارگانیسم ها از پوست سالم اما غیر استریل به پوست آسیب دیده وارد نشود تا محافظت شود.

برای ضدعفونی زخم، استفاده از پنبه توصیه نمی شود. با کرک کردن، الیاف در قلب ضایعه رسوب می‌کنند و برداشتن آن آسان نیست.

نحوه استفاده از کمپرس

بدون اینکه آن را آلوده کند؟

بیسپتین - دختر کوچک با زخم سطحی روی بازو در حال ضد عفونی کردن

کیسه را از سه طرف باز کنید تا بتوانید آن را صاف روی میز قرار دهید تا کمپرس راحت تر گرفته شود.

کمپرس را با نوک انگشتان خود با زاویه بگیرید.

با دست دیگر به خود کمک کنید تا 4 زاویه را بدون تماس با وسط کمپرس به هم نزدیک کنید.

زخم را با "بالون" کوچکی که به تازگی تشکیل شده و استریل باقی مانده است ضربه بزنید.

در اکثر مواقع بهتر است زخم را با پانسمان بپوشانید تا از عوامل خارجی، گرد و غبار، مالش لباس محافظت شود... برای اینکه خوب بچسبد، حتما پانسمان را روی پوست تمیز و خشک قرار دهید. برای اینکه پاره نشود، باید مراقب راحتی و تحرک مصدوم بود، به خصوص اگر کودکی باشد که به پریدن، دویدن یا بازی ادامه می دهد! پانسمان روزانه یا به محض اینکه کثیف یا خیس شد تعویض می شود.

به یاد داشته باشید که بررسی کنید که واکسن کزاز به روز باشد. اگر نه، با پزشک خود تماس بگیرید.

مراقب زخم باشید

در روزهای اول، باید مراقب بود که بهبودی به بهترین شکل ممکن انجام شود. مورد دوم مختص هر فرد و هر زخمی است. نوع پوست، محل، عمق آسیب... در این فرآیند پیچیده نقش دارد.

هنگام نظارت بر زخم، علائم زیر باید هشدار دهد و منجر به درخواست مشاوره از یک متخصص بهداشت شود:

لبه های قرمز و متورم زخم.

احساس گرمای محلی.

دردی که ادامه دارد یا ظاهر می شود.

ترشحات چرکی.

درمان زخم بیشترین تمرین کمک های اولیه است. از این رو رعایت دستورالعمل های بهداشتی توصیه شده و داشتن محصولات ایمن و موثر در دسترس اهمیت دارد. هر از چند گاهی از جعبه کمک های اولیه خود موجودی تهیه کنید تا دچار غافلگیری ناخوشایند نشوید.

پوست و غشاهای مخاطی به عنوان یک مانع طبیعی در برابر عوامل خارجی عمل می کنند. وقتی این مانع شکسته می شود، کمی شبیه شکافی در دیوار است. سپس دروازه ای برای باکتری ها، میکروب ها، ویروس ها باز می شود...

برای تعیین نوع زخم به چه نکاتی توجه کنیم؟

بیسپتین - خراش روی یک زانو

هزار و یک راه برای آسیب دیدن وجود دارد. معیارهای خاصی به تعیین نوع زخم کمک می کنند، بنابراین ارزیابی سطح شدت آن را ممکن می سازند:

بومی سازی

اندازه

ظاهر

لبه ها

ترشحات

تکامل و دردهای مرتبط...

زخم های سطحی... ناراحتی های روزمره!

این نوع ضایعه محدود به اپیدرم یا درم سطحی است، خونریزی کمی دارد و به طور کلی جدی نیست. بریدگی کوچک هنگام پوست کندن سبزیجات، سوختگی خفیف هنگام بیرون آوردن ظرف از فر، خراش در هنگام زمین خوردن، خراش در هنگام راه رفتن در جنگل... بدن ما در حرکت دائمی است و وقوع حوادث کوچک کاملاً طبیعی است. زود زود. شاید در مراحل خاصی از زندگی (هنگام یادگیری راه رفتن یا دوچرخه‌سواری) یا هنگام انجام برخی ورزش‌ها یا فعالیت‌های خارج از منزل، حتی بیشتر از این اتفاق بیفتد.

گاهی اوقات زخم های سطحی از نوع "سایش پوست" هستند. سپس لبه ها نامشخص می شوند و درد شبیه سوختگی است. گاهی اوقات این یک لقمه کوچک است.

نکاتی که هنگام مراقبت از زخم سطحی باید به خاطر بسپارید

همیشه به فرد آسیب دیده اطمینان دهید.

دست های خود را بشویید، سپس تمیز کنید، ضدعفونی کنید و روی زخم را بپوشانید.

اگر در مورد سطحی بودن زخم شک دارید، مثلاً در صورت گزش، از مشاوره پزشکی دریغ نکنید.

زخم درمان نشده: چه خطراتی دارد؟

خراش یک آسیب جزئی است که ممکن است نادیده گرفته شود. در واقع، بافت های پوست اغلب قادرند با این نوع زخم های سطحی با بهبود سریع کنار بیایند. با این حال، تمیز کردن مناسب زخم، ضد عفونی کننده آن و محافظت از آن توسط یک پانسمان، خطرات احتمالی عفونت را محدود می کند.

چگونه زخم بد درمان شده را تشخیص دهیم؟

صرف نظر از اندازه آن، هنگامی که یک زخم توسط باکتری کلونیزه می شود، می تواند عفونی شود. در واقع، برخی از میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا می‌توانند از باز شدن زخم برای نفوذ به بافت‌ها استفاده کنند.

در این مورد، برخی از علائم مشخصه یک زخم عفونی ظاهر می شود. این معمولاً قرمزی در اطراف زخم، تورم، حساسیت و وجود احتمالی چرک است. در موارد پیشرفته تر، تب ظاهر می شود. در این موارد، برای مراقبت مناسب از یک متخصص بهداشت مشاوره بگیرید.

مسیر شما برای مراقبت مدرن و حرفه ای از زخم!

در ایران میلیون ها نفر از زخم های مزمن رنج می برند. بهترین و مقرون به صرفه ترین نتایج درمانی توسط متخصصان آموزش دیده ویژه در مراقبت از زخم حاصل می شود. دانش تخصصی لازم را برای رسیدن به این استانداردهای بالا بیاموزید.

آموزش بیشتر مناسب در مدیریت زخم برای مراقبت حرفه ای از افراد مبتلا به زخم های مزمن و اجرای اقدامات پیشگیرانه و درمانی موضعی ضروری است.

همچنین می توانید در بسیاری از دوره های آموزشی بیشتر به صورت آنلاین در کلاس مجازی شرکت کنید. این بدان معناست که می توانید به راحتی و با خیال راحت از خانه شرکت کنید، چیزهای جدید یاد بگیرید و با دیگران تبادل نظر کنید.

متخصصان زخم از بیمارانی که از زخم های مزمن رنج می برند و عوارض جانبی آنها (مانند درد) مراقبت می کنند. آموزش برای تبدیل شدن به یک متخصص زخم شامل آموزش بیشتر یا تخصص در زمینه پرستاری است.

1. کار به عنوان مدیر زخم

1.1 توضیحات

کیفیت زندگی افراد به دلیل زخم‌های مزمن و دردناک، مانند بیماران دکوبیتوس، به شدت محدود می‌شود. به منظور مقابله با این امر در مراحل اولیه یا درمان حرفه ای زخم های موجود، متخصصان زخم آموزش دیده اند. آنها تشخیص داده و درمان مناسب را انجام می دهند.

1.2 وظایف و فعالیت ها با جزئیات

همکاری با پزشکان عمومی یا متخصص

استفاده از محصولات زخم تجویز شده

درمان حرفه ای و مشاوره بیماران و بستگان

مستندسازی اقدامات و ارزیابی

ارزیابی تغییر در زخم های مزمن (نظر کارشناس)

1.3 حوزه کاری/صنعت

مراقبت آمبولانس

مراقبت بستری از سالمندان

کلینیک های توانبخشی

بیمارستان ها

1.4 اقلام کار/تجهیزات

لباس محافظ (مانند دستکش لاتکس)

کمک های پزشکی (مانند بانداژ)

کمک های فنی و تجهیزات اداری (به عنوان مثال رایانه شخصی برای مستندات)

1.5 شرایط کاری

مسئولیت در قبال مردم

تماس با بدن (مراقبت از زخم های روی بدن)

پوشیدن لباس محافظ (مانند دستکش)

موقعیت های استرس زا روانی

تاب آوری فیزیکی (مثلاً سرگردانی بیماران بستری)

1.6 درآمد

درآمد بسته به موقعیت مکانی و شرایط قبلی متفاوت است

1.7 دسترسی به اشتغال

آموزش حرفه ای کامل در زمینه پرستاری و آموزش های بیشتر برای تبدیل شدن به یک متخصص زخم مورد نیاز است.

1.8 تخصص/فرصت های آموزش پیشرفته

علاوه بر آموزش انطباق بیشتر در قالب تجدید دانش تخصصی که قبلاً کسب کرده‌اید، آموزش‌های بیشتر برای ارتقای شغل - به عنوان مثال در قالب مدرک - نیز قابل تصور است.

1.9 راه اندازی کسب و کار

به عنوان مثال، متخصصان زخم می توانند خدمات پرستاری سرپایی خود را راه اندازی کنند.

2. آموزش به عنوان مدیر زخم

2.1 الزامات ورود

شرکت در دوره های آموزشی

2.2 محتوای آموزشی

توسعه زخم، ارزیابی زخم، مستندسازی زخم

ثبت عوامل خطر

تکنیک های تامین (به عنوان مثال پماد)

استانداردهای بهداشتی

اقدامات تسکین درد

درمان زخم (تمیز کردن، ضد عفونی کردن، تعویض پانسمان)

ارتقاء شفا (به عنوان مثال تغذیه، بهداشت)

2.3 هزینه/هزینه آموزشی

آموزش های بیشتر در موسسات تخصصی انجام می شود. به عنوان یک قاعده، هزینه های دوره و امتحان و همچنین هزینه های مواد کار وجود دارد.

2.4 مدت زمان آموزش

برای اطلاع دقیق با آموزشگاه تماس بگیرید

علاوه بر حضور در دروس نظری و نشستن بر دانش آموزان، امتحان نهایی نیز گرفته می شود. ضمناً برای دوره کارآموزی باید گزارش نهایی نوشته شود.

درمان زخم ها کار سختی است و نیاز به دانش زیادی از سوی مسئولین دارد. اگر افراد مبتلا به زخم های حاد یا مزمن اغلب در مرکز شما درمان می شوند و شما می خواهید در این زمینه تخصص داشته باشید، آموزش به عنوان یک مدیر زخم برای شما مناسب است. در اینجا می توانید دریابید که چه کسانی می توانند دوره آموزشی مجری زخم را بگذرانند، یک مدیر زخم چه وظایفی دارد، هزینه آموزش چقدر است و موارد دیگر.

 بیشتربدانید:کمک دندانپزشک-دوره آموزش مدیریت زخم-دستیار کنار دندانپزشک-آموزش مدیریت زخم

مدیر زخم وظایف: زندگی کاری روزمره به این شکل است

مشخصات شغلی مدیر زخم یا پرستار زخم نسبتاً واضح است: در مورد درمان حرفه ای زخم ها است. این نه تنها شامل زخم های ناشی از جراحات، بلکه مهمتر از همه زخم های مزمن می شود. اینها به عنوان مثال در نتیجه دیابت، بیماری های روماتیسمی یا اختلالات گردش خون رخ می دهند و خیلی آهسته بهبود می یابند یا اصلاً بهبود نمی یابند.

هدف از مدیریت زخم از یک طرف درمان هر چه بهتر زخم به منظور بهبود سریع و بدون عارضه است. از طرفی مستندسازی روند بهبودی یکی از وظایف مجری زخم است.

آموزش مدیریت زخم؛ کلید پیشرفت در مراقبت‌های بالینی

مدیریت زخم یکی از مهارت‌های حیاتی در حرفه پرستاری است که تاثیر بسزایی در بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد. آموزش صحیح و اصولی مدیریت زخم به پرستاران و مراقبین سلامت، نقش مهمی در پیشگیری از عفونت‌ها، تسریع بهبود و کاهش هزینه‌های درمانی ایفا می‌کند. در این مطلب، به جنبه‌های نوین آموزش مدیریت زخم و اهمیت آن می‌پردازیم.

اهمیت آموزش مدیریت زخم در پرستاری

زخم‌ها بسته به نوع، شدت و محل قرارگیری، نیازمند مراقبت‌های خاص و تخصصی هستند. بدون آموزش اصولی، احتمال بروز عفونت، ایجاد زخم‌های مزمن و عوارض جدی افزایش می‌یابد. به همین دلیل، پرستاران باید با جدیدترین روش‌ها و تکنولوژی‌های مدیریت زخم آشنا باشند تا بتوانند خدمات بهینه‌ای ارائه کنند.

کاهش عوارض زخم: با آموزش مناسب، احتمال عفونت و پیچیدگی زخم‌ها کاهش می‌یابد.

افزایش کیفیت مراقبت: پرستاران مسلط به مدیریت زخم می‌توانند برنامه درمانی دقیق‌تری تنظیم کنند.

کاهش هزینه‌های درمان: پیشگیری از زخم‌های مزمن و عفونت‌ها، هزینه‌های ناشی از درمان طولانی‌مدت را کم می‌کند.

افزایش رضایت بیمار: تسریع روند بهبود و کاهش درد، به بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک می‌کند.

روش‌های نوین آموزش مدیریت زخم

در سال‌های اخیر، با پیشرفت فناوری و علوم پزشکی، روش‌های آموزشی در حوزه مدیریت زخم متحول شده‌اند:

آموزش‌های عملی و شبیه‌سازی: استفاده از مانکن‌ها و شبیه‌سازهای پزشکی برای تمرین مراقبت از زخم‌ها در شرایط واقعی.

دوره‌های آنلاین و وبینارها: آموزش از راه دور که امکان دسترسی گسترده‌تر به منابع آموزشی را فراهم می‌کند.

استفاده از تصاویر و ویدیوهای آموزشی: نمایش مراحل درمان و نکات کلیدی به صورت تصویری باعث درک بهتر مفاهیم می‌شود.

کارگاه‌های تخصصی: برگزاری کارگاه‌های تخصصی برای آموزش روش‌های پیشرفته مراقبت از زخم مانند استفاده از پانسمان‌های نوین.

مهارت‌های کلیدی در آموزش مدیریت زخم

آموزش مدیریت زخم باید شامل کسب مهارت‌های متعددی باشد تا پرستاران بتوانند به طور کامل نیازهای بیماران را پوشش دهند:

شناسایی انواع زخم: شناخت دقیق زخم‌های حاد، مزمن، فشاری، دیابتی و غیره.

ارزیابی وضعیت زخم: بررسی عمق، اندازه، نوع ترشحات و نشانه‌های عفونت.

انتخاب پانسمان مناسب: آشنایی با انواع پانسمان‌ها و کاربردهای هر کدام.

مراقبت‌های بهداشتی: رعایت اصول بهداشتی جهت پیشگیری از آلودگی زخم.

کنترل درد: استفاده از روش‌های تسکین درد در هنگام مراقبت و تعویض پانسمان.

مستندسازی دقیق: ثبت روند بهبود و نکات کلیدی مراقبت در پرونده بیمار.

چالش‌های آموزش مدیریت زخم و راهکارهای آن

یکی از مشکلات رایج در آموزش مدیریت زخم، ناتوانی در به‌روزرسانی دانش و مهارت‌ها است. تغییرات سریع در متدهای درمانی و تجهیزات جدید، نیازمند آموزش مداوم است. همچنین، کمبود منابع و دسترسی محدود به دوره‌های تخصصی می‌تواند مانع یادگیری شود.

راهکارهای پیشنهادی:

برگزاری دوره‌های آموزشی منظم و به‌روز: با همکاری مراکز علمی معتبر.

ایجاد پلتفرم‌های آموزش مجازی: برای دسترسی آسان‌تر به منابع آموزشی.

تشویق به یادگیری گروهی و تبادل تجربیات: از طریق انجمن‌ها و نشست‌های تخصصی.

استفاده از مربیان با تجربه و متخصص: برای افزایش کیفیت آموزش.

نقش آموزش مدیریت زخم در مراقبت در منزل و مراکز درمانی

آموزش مدیریت زخم فقط محدود به بیمارستان‌ها نیست. در مراقبت‌های خانگی و مراکز توان‌بخشی نیز اهمیت زیادی دارد، زیرا بسیاری از بیماران نیاز به مراقبت طولانی‌مدت دارند. آموزش پرستاران و مراقبین خانگی می‌تواند به بهبود سریع‌تر و کاهش بستری‌های مجدد کمک کند.

مزایای استفاده از تکنولوژی در آموزش مدیریت زخم

با ورود فناوری‌های نوین به حوزه آموزش، یادگیری مهارت‌های مدیریت زخم ساده‌تر و موثرتر شده است:

واقعیت مجازی (VR): شبیه‌سازی شرایط واقعی برای تمرین مهارت‌ها بدون خطر برای بیمار.

اپلیکیشن‌های موبایل: ارائه راهنمایی‌های گام‌به‌گام و یادآوری نکات کلیدی.

سامانه‌های آموزشی تعاملی: امکان پرسش و پاسخ فوری و حل مشکلات در زمان آموزش.

اهمیت آموزش اخلاقی و ارتباطی در مدیریت زخم

علاوه بر مهارت‌های فنی، آموزش مدیریت زخم باید به جنبه‌های ارتباطی و اخلاقی نیز توجه کند. تعامل موثر با بیمار، رعایت حقوق و حفظ حریم خصوصی از اهمیت بالایی برخوردار است. این موارد می‌توانند باعث ایجاد اعتماد و همکاری بهتر بیمار شوند.

باید بدانید

آموزش مدیریت زخم یک فرآیند چندبعدی است که نیازمند توجه به مهارت‌های فنی، ارتباطی و اخلاقی می‌باشد. با بهره‌گیری از روش‌های نوین آموزشی و تکنولوژی‌های پیشرفته، می‌توان کیفیت مراقبت از بیماران را به طور چشمگیری ارتقا داد. مؤسسه علم اندیشان پرستاری با ارائه دوره‌های تخصصی و بروز در زمینه مدیریت زخم، آماده است تا پرستاران و مراقبین سلامت را برای ارائه بهترین خدمات آماده سازد.

پیش نیاز مدیریت زخم: چه کسی می تواند مدیر زخم شود؟

اگر می خواهید در کارهای روزمره خود بیشتر بر روی مراقبت و مستندسازی زخم ها تمرکز کنید، باید یک دوره آموزشی مدیریت زخم را بگذرانید. 

در اصل، چنین پیشنهاداتی برای اکثر متخصصان پزشکی مناسب است. آموزش بیشتر در مدیریت زخم، به عنوان مثال، برای گروه های حرفه ای زیر امکان پذیر است:

پرستاران

پزشکان

داروسازان

دستیار پزشکی

طبیعت گردان

متخصصین پا

دستیاران جراحی

فیزیوتراپیست ها

اگر می خواهید به عنوان یک مدیر زخم شروع به آموزش کنید، معمولاً هیچ الزام رسمی دیگری وجود ندارد. البته نباید از تماس با زخم ها و جراحات بترسید و همدلی فراوان و روش دقیق و وظیفه شناسانه را با خود همراه کنید تا عدالت را در حق بیماران خود ادا کنید.

در مواردی که زخمی که انتظار می رود التیام یابد با وجود مراقبت و درمان صحیح در عرض 8-6 هفته خوب نشود، به آن "زخم مزمن" گفته می شود. برخی از عوامل باعث تأخیر و ایجاد مشکل در بهبود زخم می شوند:

1- دیابت (دیابت): هم اثرات کوتاه مدت و هم درازمدت دیابت، ترمیم زخم را مختل می کند. کاهش حس و جریان خون عروقی، حفاظت و تغذیه زخم را مختل می کند.

2-عفونت

3-داروها: استروئیدها (داروهای کورتیزون) و برخی داروهای شیمی درمانی از بهبود زخم جلوگیری می کنند.

4- اختلالات تغذیه ای: کمبود پروتئین-کالری، کمبود روی و ویتامین A، C باعث اختلال در بهبود زخم می شود.

5- مرگ بافتی: اگر نکروز بافتی (مرگ) به دلیل مشکل گردش خون یا تشعشع رخ دهد، زخم بهبود نمی یابد.

6-هیپوکسی: کاهش جریان خون به دلیل کمبود خون داخل عروقی، درد یا محیط سرد باعث اختلال در بهبودی می شود.

7- کشش بیش از حد لبه های زخم باعث اختلال در بهبود زخم می شود. مرگ بافت رخ می دهد.

8-یک زخم دیگر

9-حرارت کم

10-چاقی

11- بی تحرکی (مانند زخم بستر) و فشار

11- استعمال دخانیات و الکل

12- استرس روانی و بی خوابی

13-عدم انطباق بیمار

برای گذراندن دوره های مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

انواع زخم های غیر ترمیم شونده:

1- نارسایی شریانی (شریانی).

2-نارسایی وریدی

3- لنف ادم

4- نوروپاتی: در نتیجه آسیب عصبی

5- زخم‌های فشاری (زخم لاغری-زخم بستر)

6-زخم های سرطانی

7- پرتودرمانی

8-آترومبولی (لخته شدن خون)

9-کم ​​خونی داسی شکل

10- واسکولیتیدها (بیماری های عروقی مختلف)

11-زخم های ناشی از استئومیلیت

درمان زخم های ناشی از دیابت

در افراد مبتلا به دیابت، حتی کوچکترین زخم در بدن مهم است. نظارت و درمان دقیق مورد نیاز است. بهبود ضعیف یا تأخیر زخم های مبتلایان به دیابت زندگی روزمره را دشوار می کند.

زخم های مرتبط با دیابت به دو صورت ایجاد می شوند:

1- علل داخلی: زخم های پوستی، ناخن های زیر پوستی، پینه می توانند باعث شکسته شدن پوست یا سایر بافت های اطراف آنها و ملتهب شوند.

2- علل خارجی: بریدگی، زخم جراحی، سوختگی، ضربه، کبودی

علائم و شکایات زیر را می توان در زخم های مرتبط با دیابت مشاهده کرد:

کاملا بدون درد یا درد مزمن

- تورم، قرمزی، گرمی، درد و از دست دادن عملکرد

-ترشحات، بوی بد، آبسه و بافت مرده

-بی حسی یا از دست دادن احساس جدید

- تب و/یا لرز

وقتی از زخم های دیابتی نام برده می شود، زخم های پا بیشتر به ذهن متبادر می شود. تا 15 درصد از بیماران دیابتی دچار زخم پا می شوند. قطع عضو (انگشت، پا... قطع عضو) در 14 تا 24 درصد کسانی که به دلیل دیابت در پاهایشان زخم دارند لازم است. یک بیماری قابل پیشگیری، زخم پا اولین فرآیند زخم های قطع عضو است. اکثر قطع عضوهای بدون ضربه اندام تحتانی به دلیل زخم های دیابتی است.

در افراد مبتلا به دیابت، زخم ها به سه دلیل عمده شایع تر است:

1- در صورت بروز آسیب عصبی (نوروپاتی)، بیمار دیابتی ممکن است بریدگی یا زخم ساده ای را احساس نکند تا زمانی که بدتر شود و التهاب بسته نشود. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت هستند که حتی با وجود سوختن پاهای خود با اجاق گاز یا بخاری یا آب جوش متوجه این موضوع نمی شوند.

2- در اثر تضعیف سیستم ایمنی، مکانیسم های دفاعی طبیعی بدن ممکن است فرو بریزد و حتی یک زخم ساده به زخم عمیق عفونی تبدیل شود.

3- بیماران دیابتی به دلیل تنگ شدن رگ‌های خونی در معرض خطر بیشتری برای ایجاد زخم به‌ویژه در ناحیه پا هستند. در عین حال، از آنجایی که جریان خون کمتری در این نواحی وجود دارد، خطر التهاب و خطر مزمن شدن زخم به دلیل ترمیم نشدن افزایش می یابد.

کدام بیماران بیشتر در معرض خطر ابتلا به زخم پا هستند:

-کسانی که به مدت طولانی دیابت دارند و از انسولین درمانی استفاده می کنند

-سالمندان

-سطح اجتماعی-اقتصادی پایین

-کسانی که بیماری های کلیوی، چشمی، عصبی، قلبی مرتبط با دیابت دارند

-کسانی که اختلالات گردش خون دارند (مشکلات عروقی)

-سیگاری ها و مصرف کنندگان الکل

- کسانی که ضربه و سوزش در پاهای خود دارند (کفش بد و باریک، ضربه…)

-کسانی که ناهنجاری های پا دارند

- کسانی که زخم های قبلی پا دارند

 بیشتربدانید:دوره آموزش امدادگر اورژانس-دوره های امدادگر اورژانس-دوره فوریت های پزشکی-دوره فوریت های پزشکی و امدادگر اورژانس

پیشگیری از زخم های دیابتی:

1- کنترل دیابت (حفظ سطح قند خون در حد نرمال یا نزدیک به مقادیر طبیعی با دارو یا انسولین درمانی)، ادامه رژیم غذایی مناسب، ورزش منظم.

2- توجه به مراقبت و نظافت پا، بررسی روزانه، انتخاب کفش مناسب، جلوگیری از مرطوب یا خشکی بیش از حد پاها

3- پوشیدن جوراب های نخی و غیر تنگ و تمیز. پابرهنه راه نرفتن

4-به مراقبت از ناخن پا توجه کنید

5- از درمان خراش ها، بریدگی ها یا زخم های کوچک غافل نشوید

6-سیگار نکشید

درمان زخم های دیابتی

1-پیشگیری یا درمان عفونت: پیشگیری از پیشرفت زخم، درمان آنتی بیوتیکی

2-جلوگیری از فشار و اصطکاک: در صورت لزوم جلوگیری از راه رفتن با فشار روی زخم، عدم استفاده از کفش های باریک و هواگیر.

3- پیگیری زخم ها با پانسمان تمیز و مناسب

3- پاکسازی بافت های مرده و در حال جریان: دبریدمان بافت های مرده، تخلیه آبسه و التهاب، شستشو و آبیاری روزانه، برداشتن نوک اندام در صورت لزوم (قطع عضو)

4-درمان جراحی: قطع عضو، ایجاد استامپ، جراحی پیوند و فلپ (پیوند بافت)، درمان VAC، اکسیژن درمانی هیپرباریک

5- عادی سازی سطح قند خون

6- اطمینان از جریان خون کافی

تسریع در بهبود زخم های دیابتی:

علیرغم تمام درمان های کافی، برخی از زخم های دیابتی ممکن است ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد تا بهبود یابند. به همین دلیل دیر نکردن در تشخیص و درمان این امکان را به ما می دهد که موفق ترین نتیجه را به دست آوریم. پیگیری و درمان توسط پزشکی که می داند چگونه در کدام مرحله مناسب ترین است مداخله کند.

- پایش قند خون در سطوح طبیعی

-تمیز کردن، دبریدمان و پانسمان کافی

- اطمینان از گردش خون کافی

-استفاده از روش هایی مانند اکسیژن هیپرباریک، درمان VAC در صورت لزوم

- عدم استفاده از مواد پانسمان تحریک کننده و غیر ضروری

- شستشوی ملایم با آب صابون

-گزینه های درمان جراحی

علل زخم پا:

1- علل عروقی:

-زخم های وریدی: 80-85 درصد زخم های پا، زخم های ناشی از نارسایی وریدی هستند.

- زخم شریانی (شریانی): انسداد عروقی مانند تصلب شرایین

-واسکولیتیدها: بیماری های روماتولوژیک مانند SLE، آرتریت روماتوئید، PAN، بیماری وگنر، اسکلرودرمی

-نارسایی لنفاوی

2- علل نوروپاتی:

-دیابت، آسیب اعصاب محیطی

3- علل هماتولوژیک:

-کم خونی داسی شکل، پلی سیتمی

4- علل مربوط به تروما:

-سوختگی، سرمازدگی، زخم فشاری، تشعشع

5- علل تومور:

-سرطان های پوست، زخم مارجولین، بیماری بوون

6- دلایل دیگر:

- سارکوئیدوز، پیودرما، زخم های استوایی

برای گذراندن دوره های مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

بیشتر بدانید : امدادگر اورژانس-دوره آموزش مراقبت های ویژه ICU-OH-دوره دیالیز در تهران-دوره آموزش نسخه خوانی

انواع زخم
سایش
این زخم ها به طور کلی حاد هستند و در بیشتر شرایط، بدون توجه به آنچه انجام می شود، بهبود می یابند. خراش ‌های ساده، به‌ویژه، اگر توسط یک متخصص مراقبت ‌های بهداشتی مدیریت نشوند، پوسته‌ ای را تشکیل می‌دهند که در نهایت می‌ریزد و ناحیه بهبود یافته را در زیر نمایان می‌کند.
با این حال، مسئله اینجاست که این نوع بهبودی کند است و می تواند منجر به اسکار غیرقابل قبول شود.
بهترین درمان ساییدگی این است که خونریزی را متوقف کنید، ناحیه را با یک ماده ضد عفونی کننده تمیز کنید و سپس از یک پانسمان مشبک استفاده کنید که از ناحیه خام سطحی محافظت می کند و اجازه می دهد بافت جدید به سرعت تشکیل شود بدون اینکه آسیب ببیند.
پانسمان ها باید با یک باند کرپ سفت و باند فشاری لوله ای با اندازه مناسب ، در جای خود ثابت شوند، اگر زخم روی اندام باشد.

آسیب های فشاری پانسمان و زخم ها
اگر بیمار نتواند غذا و مایعات کافی برای حفظ عملکرد بدن و کمک به رشد بافت مصرف کند، صدمات فشاری ممکن است هرگز بهبود نیابد.
یک عارضه اضافی می تواند درگیری زمینه ای استخوان (معروف به استئومیلیت) در آسیب های فشار عمیق باشد.
اگر استئومیلیت به طور مناسب توسط یک پزشک متخصص مدیریت نشود، ممکن است منجر به عواقب جدی و احتمال عدم التیام زخم شود.
مشخص است که هنگام مدیریت خطر آسیب فشاری و آسیب واقعی، فشار کاهش می یابد و به نیاز های تغذیه ای توجه می شود.

زخم پا
اگرچه انواع مختلفی از زخم‌های ساق پا وجود دارد، اما شایع‌ترین آنها وریدی و پس از آن شریانی و سپس شریان مختلط است.
زخم ساق پا اغلب پیچیده است زیرا ممکن است تشخیص داده نشده باشد.
زخم‌ های وریدی می‌توانند با درمان فشرده‌سازی بهبود یابند، اما برعکس، برخی از زخم ‌های شریانی ممکن است در صورت استفاده از فشرده‌سازی بدتر شوند.
بنابراین آگاهی از ویژگی‌های زخم‌ های وریدی و شریانی برای اطمینان از تصمیم‌گیری مناسب در مورد مدیریت این زخم‌ ها، ضروری است.

زخم وریدی
زخم های وریدی در یک سوم پایین ساق قرار دارند و عموماً سطحی هستند.
اولویت مراقبت مدیریت ادم و تشویق اپیتلیوم به رشد، در سراسر شکستگی سطحی است.
اگر زخم برای مدت زمان قابل توجهی وجود داشته باشد، احتمال درگیری باکتری وجود دارد و بنابراین یک داروی ضد میکروبی پیشنهاد می شود.
انتخاب درمان فشرده سازی پیچیده است و باید متناسب با بیمار باشد. با این حال، یک سیستم ایمن و مؤثر که از آن شروع کنید، استفاده از باند لوله ای صاف و الاستیک است.
اینها باید از انگشتان پا تا زانو پس از انتخاب سایز مناسب طبق راهنمای سازنده اعمال شوند. در صورت تحمل، با یک لایه شروع کنید، سپس یک لایه دیگر اضافه کنید، اما فقط تا دو سوم ساق پا گسترش یابد و در نهایت، اگر تحمل حفظ شد، سپس یک سوم دیگر اضافه کنید. این به عنوان یک سیستم بانداژ لوله‌ای الاستیک مستقیم 3 لایه شناخته می ‌شود که اجازه می‌دهد لایه‌ های بالایی برای خواب برداشته شود و صبح روز بعد دوباره اعمال شود.

زخم شریانی
هنگامی که نوبت به مدیریت زخم شریانی می رسد، بهتر است با جراح عروق مشورت شود، زیرا می توان برخی از جراحی ها را برای بازگرداندن پرفیوژن به اندام انجام داد. سپس این وظیفه پزشک معالج برای جلوگیری از عفونت می شود.
به طور کلی، قانون این است: اگر بافت خشک و ایسکمیک است، آن را خشک نگه دارید. بنابراین از لوسیون برای رسیدن به این هدف و خشک نگه داشتن اسکار استفاده می شود.
اگر بافت زخم شریانی تهاجمی، عفونی یا بدبو باشد، ممکن است از ید نقره یا کادکسومر استفاده شود.

التیام زخم
شناخت و ارزیابی زخم بخش مهمی از ارائه مراقبت های بهداشتی است.
با این حال، در نهایت، هدف کلی التیام کامل و موفقیت آمیز زخم است.
از آنجایی که هنگام تلاش برای مدیریت یک زخم پیچیده و دیر التیام، باید فاکتورهای زیادی را در نظر گرفت، عوامل زیر فهرست جامعی نیستند و لزوماً به ترتیب اولویت ارائه نمی شوند، با این حال به طور کلی در نظر گرفته می شود که تغذیه در این امر مهم است.

تغذیه
رشد سلولی به دریافت کافی پروتئین، ویتامین C، روی و آهن بستگی دارد. مواد مغذی دیگری نیز وجود دارد که نقش مهمی ایفا می کنند، اما این چهار مورد اغلب حیاتی در نظر گرفته می شوند.

پروتئین
فرمول محاسبه پروتئین دریافتی طبیعی برای یک زن بالغ سالم 0.75 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز و 0.84 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز برای مردان بالغ سالم است. با این حال، هنگامی که یک زخم مزمن بهبود نمی یابد یا فرد باردار، شیرده یا بالای 70 سال است، به حدود 1-2 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز افزایش می یابد.

ویتامین سی
مصرف توصیه شده رژیم غذایی ویتامین C برای یک فرد بالغ سالم 45 میلی گرم در روز است، با این حال، در فردی که زخم مزمن دارد، این میزان به حدود 100-200 میلی گرم در روز افزایش می یابد.

فلز روی
مقدار طبیعی روی در زنان بالغ سالم 8 میلی گرم و برای مردان بالغ 14 میلی گرم در روز است. با این حال، مانند پروتئین و ویتامین C، این میزان در افراد دارای زخم پیچیده و دیر ترمیم، به 15-25 میلی گرم در روز افزایش می یابد.

اهن
مصرف آهن نیز برای بهبود زخم ضروری است. مقدار مناسب مصرف آهن در زنان در طول سال های قاعدگی بیشتر است، به طوری که 18 میلی گرم در روز برای حمایت از عملکرد سالم توصیه می شود. برای زنان بالای 51 سال و همه مردان بالغ سالم، مصرف 8 میلی گرم در روز توصیه می شود. با این حال، برای تقویت بهبود زخم و در زنان باردار، برای آهن می تواند تا 30 میلی گرم در روز باشد.
شکی نیست که یک رژیم غذایی سالم و متعادل از میوه های تازه، سبزیجات، گوشت، ماهی و مرغ برای حفظ عملکرد خوب بدن بسیار ارزشمند است.
مشکلاتی ممکن است در افراد مسن‌تر ایجاد شود که نمی‌توانند RDI را برای مواد مغذی مورد نیاز برآورده کنند، و این زمانی است که زخم‌ها در افراد مسن ممکن است به دلیل کمبود مواد مغذی مناسب ترمیم نشوند.

برای گذراندن دوره های مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

سایر عوامل
عوامل دیگری که ممکن است بر بهبودی تأثیر بگذارد عبارتند از:
دمای ناحیه زخم
به عنوان مثال، سلول های لکوسیت باید در دمای تقریباً 37 درجه سانتیگراد نگهداری شوند، بنابراین گرم نگه داشتن زخم و استفاده از محلول های گرم شده به حفظ عملکرد لکوسیت ها کمک می کند. همچنین باید جوراب بپوشید تا محیط اطراف را گرم نگه دارد و عروق را تا حد امکان منبسط کند.

پاکسازی و دبریدمان
برای اینکه یک زخم مزمن به مرحله بهبودی برسد، متخصصان مراقبت های بهداشتی باید بتوانند زخم را تا حد امکان به طور کامل تمیز کنند بدون اینکه باعث درد بیشتر برای بیمار شوند.
واژه‌های "پاکسازی" و "دبریدمان" اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، با این حال، آنها دو اصطلاح متمایز برای توصیف فرآیندهای مختلف مدیریت هستند:

پاکسازی زخم
استفاده از مایعی که سپس در سراسر ناحیه زخم با ضربه های ملایم پاک می شود تا به حذف هرگونه مواد زائد روی زخم کمک کند.

دبریدمان زخم
برداشتن بافت مرده یا از بین رفته، ذرات معلق و اجسام خارجی از بستر زخم. دبریدمان به طور کلی به عنوان یک پیش ماده ضروری برای تشکیل بافت جدید پذیرفته شده است.
پانسمان های فوم معمولاً بهترین محصول برای دستیابی به این پارامترها هستند.
یکی از جنبه های حیاتی پانسمان، ارزیابی مجدد است.
ارزیابی در هر تغییر پانسمان شامل بررسی تغییرات در نوع بافت و حجم و نوع اگزودا، هرگونه کاهش بو، تغییر در اندازه زخم و کاهش درد است.

زخم های دیرالتیام
همان طور که گفته شد زخم‌هایی که معمولاً التیام نمی‌یابند مگر اینکه مداخله جراحی/پزشکی امکان‌پذیر باشد، شامل زخم‌های شریانی، سرطان‌های پوست و تومورها و زخم ‌های ناشی از یک اختلال خودایمنی است.

پانسمان نقش کمتری در مدیریت این زخم ها بازی می کند و بهبود تقریباً کاملاً به مدیریت مشکل اساسی بستگی دارد. وقتی صحبت از مراقبت از زخم می شود، درک روش های مختلف بستن زخم برای بهبود مناسب و به حداقل رساندن جای زخم، بسیار مهم است. بخیه‌ها معمولاً تکنیک‌هایی در پزشکی هستند که لبه‌های زخم را به هم نزدیک می‌کنند و به بدن اجازه می‌دهند خودش را ترمیم کند. در این راهنمای جامع، آنچه را که باید در مورد بخیه‌ها، روند بهبودی و برخی باید ها و نباید های مهم در مورد مراقبت از زخم بدانید، به اشتراک می‌گذاریم.

بیشتر بدانید : دوره درمانگری زخم-دستیار کنار دندانپزشک-دوره آموزش مدیریت زخم-کمک دندانپزشک

برای گذراندن دوره های مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

بخیه چیست؟
بخیه در اصطلاح پزشکی به دوختن لبه ‌های زخم یا برش اشاره دارد. بخیه ها معمولاً از مواد استریل مانند نخ یا سیم ساخته می شوند و برای بستن زخم ها، بهبود و کاهش خطر عفونت استفاده می شوند. آنها به عنوان یک پل موقت عمل می کنند تا لبه های زخم را به هم نزدیک کنند تا زمانی که روند بهبود طبیعی رخ دهد.

انواع بخیه
انواع مختلفی از بخیه موجود است که هر کدام ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند. برخی از رایج ترین آن ها عبارتند از:
بخیه های قابل جذب: این بخیه ها به تدریج تجزیه می شوند و به مرور زمان جذب بدن می شوند. آنها اغلب برای بخیه های داخلی استفاده می شوند و نیاز به برداشتن بخیه را کاهش می دهند.
بخیه های غیر قابل جذب: این بخیه ها توسط بدن جذب نمی شوند و پس از بهبودی کافی زخم نیاز به برداشتن دارند.
بخیه های تک رشته ای: این نخ ها از یک رشته ماده تشکیل شده اند و کمتر در معرض عفونت هستند.
بخیه های چند رشته ای: این بخیه ها از رشته های متعددی ساخته می شوند که به هم پیچیده شده اند. در حالی که آنها امنیت بهتر گره را فراهم می کنند، بیشتر مستعد عفونت هستند و ممکن است واکنش بافتی قوی تری ایجاد کنند.
بخیه های خاردار: این بخیه ها دارای خارهای ریزی در طول خود هستند که نیاز به گره را از بین می برند. با این حال، آنها فقط در شرایط خاص مانند بستن بافت زیر جلدی در جراحی پلاستیک استفاده می شوند.

منگنه های جراحی
منگنه های جراحی یکی دیگر از روش های رایج بستن زخم ها یا برش های جراحی است. آنها به طور کلی از فولاد ضد زنگ یا تیتانیوم ساخته شده اند و شبیه گیره های کوچک U شکل هستند. منگنه های جراحی اغلب در روش هایی که پوست، دستگاه گوارش و ریه ها را درگیر می کنند استفاده می شود. آنها چندین مزیت از جمله سرعت و دقت در هنگام بسته شدن را ارائه می دهند.

آموزش مدیریت زخم

بهبود زخم یک فرآیند فیزیولوژیکی حیاتی برای حفظ یکپارچگی پوست به عنوان یک مانع مکانیکی پس از ضربه است. به طور کلی می توان آن را به فازهای هموستاتیک، التهابی، پرولیفراتیو و بازسازی تقسیم کرد. زخم های پیچیده به طور کلاسیک در مرحله التهابی بدون پیشرفت بیشتر متوقف می شوند. عوامل زیادی می توانند منجر به این شوند، از جمله شرایط سیستمیک ضعیف یا محیط های بافت محلی ضعیف مانند آسیب عروقی یا عفونت. درک صحیح از روند بهبود هنگام رسیدگی به هر زخم پیچیده ضروری است. این فعالیت ارزیابی و درمان زخم‌های پیچیده را بررسی می‌کند و اهمیت رویکرد تیم ‌حرفه‌ای را هنگام ارزیابی بیماران مبتلا به این بیماری برجسته می‌کند.
بهبود زخم یک فرآیند بیومکانیکی پیچیده است، زیرا بدن تلاش می کند تا یکپارچگی بافت های آسیب دیده یا از بین رفته را بازیابی کند. زخم‌های مزمن به آسیب‌های بافتی طولانی‌مدت گفته می‌شود که به دلیل عوامل بافتی موضعی یا عوامل سیستمیک با روش‌های مرسوم پانسمان یا بسته شدن زخم قابل درمان نیستند.
اخیراً، زخم‌های مزمن به عنوان «زخم‌های پیچیده» توصیف شده‌اند، اصطلاحی که بیشتر نمایانگر فرآیند بهبود بافت پویا چند عاملی است. برای اینکه یک زخم به عنوان زخم پیچیده طبقه بندی شود، باید یکی از ویژگی های زیر را نشان دهد:
ماندگاری بیش از سه ماه
اختلال عروقی یا نکروز
وجود عفونت

بیشتر بدانید: پرستاری دیالیز- دیالیز حضوری-مدیریت زخم بین المللی-آموزش مدیریت زخم- دوره امدادگر اورژانس

چه عواملی می‌توانند بر روند بهبودی زخم تأثیر بگذارند؟

روند بهبودی زخم تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که می‌توانند به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم بر سرعت و کیفیت ترمیم زخم تأثیر بگذارند. این عوامل می‌توانند فیزیکی، بیولوژیکی، روانی و محیطی باشند. در ادامه به مهم‌ترین این عوامل اشاره می‌کنیم:

1. نوع و عمق زخم

چگونگی تأثیر:

نوع زخم (مثلاً زخم‌های حاد، مزمن یا دیابتی) و عمق آن نقش بسیار مهمی در فرآیند بهبودی دارند. زخم‌های عمیق‌تر یا زخم‌هایی که به بافت‌های داخلی آسیب می‌زنند، نیاز به زمان و مراقبت بیشتری برای بهبودی دارند.

نتیجه:

زخم‌های سطحی به سرعت بهبود می‌یابند، اما زخم‌های عمقی‌تر یا پیچیده‌تر ممکن است روند طولانی‌تری برای بهبودی داشته باشند.

2. وضعیت سیستم ایمنی بدن

چگونگی تأثیر:

یک سیستم ایمنی ضعیف یا معیوب می‌تواند روند بهبودی زخم‌ها را کند کند. بیماری‌هایی مانند ایدز، سرطان یا استفاده از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی (مانند داروهای ایمونوساپرسیو) می‌توانند بر قدرت بدن در مقابله با عفونت‌ها و ترمیم زخم‌ها تأثیر منفی بگذارند.

نتیجه:

افراد با سیستم ایمنی ضعیف ممکن است دچار عفونت‌های مکرر در زخم‌ها شوند و زمان بهبودی آن‌ها طولانی‌تر شود.

3. بیماری‌های زمینه‌ای (مانند دیابت)

چگونگی تأثیر:

بیماری‌هایی مانند دیابت می‌توانند به کاهش جریان خون، کاهش حس در ناحیه زخم و ضعف در ترمیم بافت‌ها منجر شوند. در افراد مبتلا به دیابت، سطح بالای قند خون می‌تواند باعث کاهش توانایی بدن در ترمیم زخم‌ها شود.

نتیجه:

افراد دیابتی ممکن است دچار زخم‌های مزمن شوند که به سختی بهبود می‌یابند و در معرض خطر عفونت قرار دارند.

4. وضعیت تغذیه‌ای

چگونگی تأثیر:

تغذیه مناسب و متعادل از اهمیت زیادی در روند بهبودی زخم‌ها برخوردار است. کمبود مواد مغذی همانند پروتئین‌ها، ویتامین‌ها (C و A) و مواد معدنی می‌تواند به تأخیر در ترمیم بافت‌ها و افزایش خطر عفونت منجر شود.

نتیجه:

افرادی که تغذیه ضعیفی دارند یا دچار سوءتغذیه هستند، ممکن است با مشکلات جدی در روند بهبودی زخم‌ها مواجه شوند.

5. گردش خون

چگونگی تأثیر:

خون‌رسانی مناسب به ناحیه زخم برای تأمین اکسیژن و مواد مغذی ضروری است. مشکلاتی مانند پرفشاری خون، انسداد شریان‌ها یا اختلالات گردش خون می‌توانند جریان خون را کاهش دهند و روند بهبودی زخم را کند کنند.

نتیجه:

در افرادی که به مشکلات گردش خون مبتلا هستند، فرآیند ترمیم زخم می‌تواند با تأخیر روبرو شود و خطر بروز عفونت بیشتر است.

6. مراقبت و درمان زخم

چگونگی تأثیر:

نحوه مراقبت از زخم و استفاده از پانسمان‌ها و درمان‌های مناسب نقش کلیدی در بهبودی زخم دارد. شست‌وشوی صحیح زخم، تغییر مرتب پانسمان و استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده مناسب می‌تواند به جلوگیری از عفونت و تسریع بهبودی کمک کند.

نتیجه:

عدم مراقبت صحیح یا استفاده از پانسمان‌های نامناسب می‌تواند منجر به بروز عفونت، التهاب و تأخیر در بهبودی شود.

7. سن بیمار

چگونگی تأثیر:

سن بالاتر معمولاً با کاهش توانایی بدن در ترمیم بافت‌ها همراه است. به همین دلیل، روند بهبودی در افراد مسن معمولاً طولانی‌تر است.

نتیجه:

با افزایش سن، پوست و بافت‌ها قابلیت کمتری برای ترمیم دارند، که می‌تواند به تأخیر در بهبودی زخم‌ها منجر شود.

8. داروها و درمان‌های پزشکی

چگونگی تأثیر:

برخی از داروها می‌توانند بر روند بهبودی زخم‌ها تأثیر منفی بگذارند. به‌عنوان مثال، داروهای کورتیکواستروئید می‌توانند روند ترمیم بافت را کاهش دهند، در حالی که داروهای ضد انعقاد (رقیق‌کننده خون) خطر خونریزی را افزایش می‌دهند.

نتیجه:

استفاده از برخی داروها ممکن است باعث کاهش سرعت بهبودی و ایجاد عوارض جانبی در روند درمان زخم شود.

9. استرس و وضعیت روانی

چگونگی تأثیر:

استرس مزمن می‌تواند به کاهش سیستم ایمنی بدن و تأثیر منفی بر ترمیم بافت‌ها منجر شود. همچنین، اضطراب و افسردگی می‌توانند باعث کاهش توجه به مراقبت از زخم و کند شدن روند بهبودی شوند.

نتیجه:

بیماران با وضعیت روانی نامساعد ممکن است در مراقبت از زخم‌ها سهل‌انگاری کنند و این می‌تواند روند بهبودی را کندتر کند.

10. عفونت‌های موجود یا در حال توسعه

چگونگی تأثیر:

عفونت‌های زخم به ویژه در صورت عدم درمان به موقع می‌توانند باعث گسترش عفونت به بافت‌های عمیق‌تر شوند و فرآیند بهبودی را به شدت تحت تأثیر قرار دهند.

نتیجه:

درمان زخم‌های عفونی با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و مراقبت‌های دقیق الزامی است تا از بروز عفونت‌های پیچیده جلوگیری شود.

روند بهبودی زخم تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله وضعیت سلامتی فرد، نوع زخم، مراقبت‌های انجام شده و شرایط روانی و محیطی قرار دارد. توجه به این عوامل و فراهم آوردن شرایط مناسب برای ترمیم زخم می‌تواند به تسریع روند بهبودی و جلوگیری از عوارض و مشکلات در آینده کمک کند.

چگونه می‌توان با ارزیابی دقیق فاکتورهای بیمار، درمان زخم را به صورت شخصی‌سازی شده انجام داد؟

در درمان زخم‌ها، یکی از مهم‌ترین کلیدهای موفقیت، ارزیابی دقیق و جامع فاکتورهای بیمار است. درمان زخم به روش شخصی‌سازی شده، یعنی طراحی برنامه درمانی متناسب با شرایط ویژه هر بیمار، باعث افزایش اثربخشی مراقبت‌ها، کاهش عوارض و تسریع بهبود می‌شود. موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری، با بهره‌گیری از اساتید مجرب و مدرسین برجسته، در زمینه آموزش مراقبت‌های تخصصی از جمله درمان زخم به صورت شخصی‌سازی شده، فعالیت می‌کند و آماده است تا دانش پرستاران و کادر درمان را در این حوزه ارتقاء دهد.

اهمیت ارزیابی دقیق فاکتورهای بیمار در درمان زخم

هر بیمار ویژگی‌ها و شرایط منحصر به فردی دارد که باید در فرآیند درمان زخم به دقت بررسی شود. این فاکتورها شامل نوع و شدت زخم، علت ایجاد زخم، وضعیت کلی سلامت بیمار، بیماری‌های زمینه‌ای، تغذیه، سبک زندگی و عوامل محیطی است. بدون شناخت دقیق این فاکتورها، برنامه درمانی ممکن است ناکارآمد یا حتی آسیب‌زننده باشد.

فاکتورهای کلیدی در ارزیابی بیمار برای درمان زخم

    نوع و محل زخم

    زخم‌ها انواع مختلفی دارند؛ از جمله زخم‌های فشاری، دیابتی، وریدی و تروماتیک. هر نوع زخم نیاز به درمان و مراقبت خاص خود دارد. همچنین محل زخم (مثلاً زخم در نواحی تحت فشار یا زخم‌های باز) در انتخاب روش درمانی و محصولات مراقبتی موثر است.

    عمق و اندازه زخم

    عمق و وسعت زخم بر شدت مراقبت و نوع پانسمان تاثیرگذار است. زخم‌های عمیق‌تر نیازمند مراقبت‌های پیشرفته‌تر و احتمالاً درمان‌های تخصصی‌تری هستند.

    وضعیت سیستم ایمنی و بیماری‌های زمینه‌ای

    بیماری‌هایی مانند دیابت، مشکلات گردش خون، بیماری‌های خودایمنی یا عفونت‌های مزمن، روند ترمیم زخم را تحت تاثیر قرار می‌دهند. ارزیابی کامل وضعیت سیستم ایمنی بیمار کمک می‌کند تا درمان مناسب‌تری انتخاب شود.

    وضعیت تغذیه بیمار

    تغذیه سالم و متعادل، نقش حیاتی در بهبود زخم‌ها دارد. کمبود پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند روند ترمیم را کند کند. بنابراین ارزیابی وضعیت تغذیه‌ای بیمار یکی از فاکتورهای ضروری در برنامه درمان است.

    شرایط روحی و روانی بیمار

    استرس، اضطراب و افسردگی می‌توانند روند بهبود زخم را کند کنند. توجه به وضعیت روانی بیمار و حمایت‌های روانی از عوامل مهم در درمان موفق زخم هستند.

    سبک زندگی و شرایط محیطی

    عوامل مانند فعالیت بدنی، سیگار کشیدن، شرایط بهداشتی محیط و دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، در ارزیابی دقیق و طراحی برنامه درمانی نقش دارند.

شخصی‌سازی درمان زخم بر اساس ارزیابی دقیق

پس از جمع‌آوری و تحلیل کامل این فاکتورها، تیم مراقبتی می‌تواند برنامه درمانی مخصوص به هر بیمار را طراحی کند. این برنامه شامل انتخاب روش‌های مراقبتی، نوع پانسمان، داروها و درمان‌های تکمیلی است.

    انتخاب پانسمان مناسب

    نوع پانسمان باید بر اساس نوع زخم، میزان ترشحات و عمق آن انتخاب شود. پانسمان‌های مدرن با تکنولوژی‌های نوین امکان حفظ رطوبت زخم و کاهش عفونت را فراهم می‌کنند.

    تنظیم زمان تعویض پانسمان

    تعویض به موقع پانسمان‌ها، تاثیر زیادی در پیشگیری از عفونت و تسریع بهبود دارد. زمان‌بندی تعویض پانسمان باید با توجه به شرایط زخم و نظر تیم درمان مشخص شود.

    تجویز داروهای موضعی و سیستمیک

    در مواردی که عفونت یا التهاب وجود دارد، داروهای آنتی‌بیوتیک، ضدالتهاب یا مواد ترمیم‌کننده باید تجویز و کنترل شوند.

    مراقبت‌های تغذیه‌ای و مکمل‌ها

    بر اساس ارزیابی تغذیه‌ای، مکمل‌های لازم مانند ویتامین C، روی و پروتئین به بیمار توصیه می‌شود.

    آموزش بیمار و خانواده

    آگاهی‌بخشی به بیمار و اطرافیان درباره مراقبت از زخم، رعایت بهداشت و تغذیه صحیح، بخش مهمی از درمان شخصی‌سازی شده است.

نقش آموزش تخصصی در ارتقاء کیفیت درمان زخم

موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری، با هدف توسعه علوم پرستاری و ارتقاء مهارت‌های حرفه‌ای کادر درمان، دوره‌های تخصصی مراقبت و درمان زخم را برگزار می‌کند. این آموزش‌ها با تاکید بر ارزیابی دقیق فاکتورهای بیمار و استفاده از روش‌های نوین درمانی، به پرستاران کمک می‌کند تا بتوانند خدمات باکیفیت و شخصی‌سازی شده ارائه دهند.

چرا آموزش در موسسه علم اندیشان پرستاری؟

    کادر مجرب و اساتید برجسته

    اساتید این موسسه از برجسته‌ترین مدرسین حوزه علوم پزشکی، پرستاری و پیراپزشکی هستند که تجربه بالایی در آموزش‌های کاربردی دارند.

    برنامه‌های آموزشی جامع و کاربردی

    دوره‌های آموزش ضمن خدمت و مهارتی، با محوریت نیازهای واقعی بازار کار طراحی شده‌اند و به ارتقاء سطح علمی و عملی فراگیران کمک می‌کنند.

    امکانات به‌روز آموزشی

    این موسسه با بهره‌گیری از تجهیزات و متدهای آموزشی نوین، محیطی مناسب برای یادگیری تخصصی فراهم آورده است.

باید بدانید

در نهایت، درمان زخم به صورت شخصی‌سازی شده تنها زمانی موفق خواهد بود که ارزیابی دقیق و جامع فاکتورهای بیمار به درستی انجام شده و برنامه درمانی بر اساس این ارزیابی طراحی شود. مراقبت‌های تخصصی، آموزش‌های علمی و توجه به جزئیات بیمار محور، اساس کار موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری است که همواره در جهت ارتقاء سطح خدمات مراقبتی تلاش می‌کند.

اگر شما هم علاقه‌مند به یادگیری و توسعه مهارت‌های خود در حوزه مراقبت از زخم و درمان‌های تخصصی هستید، با موسسه علم اندیشان پرستاری همراه شوید و از آموزش‌های حرفه‌ای ما بهره‌مند شوید.

آیا می‌دانید مدیریت صحیح زخم تا چه اندازه می‌تواند روند بهبودی بیماران را سرعت دهد؟

مدیریت زخم یک مهارت تخصصی و حیاتی در پرستاری است که نیازمند آموزش دقیق و رعایت اصول علمی و بهداشتی می‌باشد. در مرکز علم اندیشان پرستاری، ما با ارائه دوره‌های جامع آموزش مدیریت زخم، تلاش می‌کنیم تا پرستاران و مراقبان سلامت با روش‌های نوین مراقبت از زخم آشنا شوند و توانایی ارائه خدمات با کیفیت بالا را در محیط بیمارستان یا منزل داشته باشند.

اهمیت آموزش مدیریت زخم

زخم‌ها می‌توانند انواع مختلفی داشته باشند؛ از زخم‌های جراحی و زخم بستر گرفته تا زخم‌های دیابتی و سوختگی‌ها. مدیریت نادرست زخم باعث طولانی شدن دوره درمان، افزایش عفونت و حتی مشکلات جدی‌تر برای بیمار می‌شود. آموزش مدیریت زخم به پرستاران کمک می‌کند تا:

شناسایی نوع زخم و مرحله درمان آن را به درستی انجام دهند.

از عفونت‌های احتمالی پیشگیری کنند.

روند بهبود بیمار را کوتاه‌تر و راحت‌تر کنند.

کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشند.

در مرکز علم اندیشان پرستاری، دوره‌های آموزشی شامل تمرینات عملی، شبیه‌سازی شرایط واقعی و استفاده از تجهیزات مدرن است تا فراگیران تجربه‌ای عملی و کاربردی کسب کنند.

ابزارها و تکنیک‌های نوین در مدیریت زخم

یکی از تفاوت‌های محتوای جدید با محتوای قبلی، تمرکز بر ابزارهای نوین و تکنیک‌های مدرن در مدیریت زخم است. این تکنیک‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

استفاده از پانسمان‌های پیشرفته و ضدعفونی‌کننده‌های جدید

کاربرد فناوری‌های نوین مانند درمان با فشار منفی (NPWT)

مانیتورینگ دقیق وضعیت زخم با کمک نرم‌افزارها و دستگاه‌های دیجیتال

آموزش به بیماران و خانواده‌ها برای مراقبت از زخم در منزل

با این روش‌ها، روند درمان سریع‌تر و با حداقل عوارض جانبی انجام می‌شود. مرکز علم اندیشان پرستاری همواره تلاش می‌کند تا آموزش‌ها بر اساس جدیدترین استانداردهای بین‌المللی ارائه شود.

نقش پرستار در مراقبت از زخم‌های دیابتی

زخم‌های دیابتی یکی از چالش‌های بزرگ در مراقبت‌های پزشکی هستند و نیاز به توجه ویژه دارند. آموزش پرستاران برای مدیریت این نوع زخم‌ها می‌تواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کند. نکات کلیدی شامل:

بررسی مرتب قند خون و کنترل آن

ارزیابی دقیق زخم برای شناسایی عفونت‌های اولیه

آموزش به بیمار برای رعایت بهداشت و تغییر سبک زندگی

انتخاب پانسمان و روش درمان مناسب بر اساس نوع زخم

فراگیران دوره‌های مرکز علم اندیشان پرستاری می‌آموزند که چگونه با ترکیب دانش بالینی و مهارت‌های عملی، بهترین مراقبت را به بیماران ارائه دهند.

مدیریت زخم در منزل و اهمیت آموزش خانواده‌ها

یکی از جنبه‌های نوین مدیریت زخم، آموزش مراقبت در منزل است. بسیاری از بیماران نیاز به مراقبت طولانی‌مدت دارند و پرستار تنها شخصی نیست که مسئولیت درمان را بر عهده دارد. آموزش خانواده‌ها و مراقبان، یکی از خدمات تخصصی مرکز علم اندیشان پرستاری است که شامل:

آموزش تغییر پانسمان و رعایت اصول استریل

شناسایی علائم عفونت یا تشدید زخم

رعایت بهداشت فردی و محیطی

تشویق بیمار به حرکت و تغذیه مناسب

این آموزش‌ها باعث کاهش مراجعه مکرر به بیمارستان و بهبود کیفیت زندگی بیماران می‌شود.

مزایای شرکت در دوره‌های علمی و عملی علم اندیشان پرستاری

شرکت در دوره‌های مدیریت زخم در مرکز علم اندیشان پرستاری دارای مزایای زیادی است که شامل موارد زیر می‌شود:

یادگیری تکنیک‌های روز دنیا در مراقبت از زخم

برخورداری از تجربه عملی با تجهیزات حرفه‌ای

افزایش مهارت و اعتماد به نفس در محیط بیمارستان یا منزل

امکان دریافت گواهی معتبر و ارتقای شغلی

همچنین، ما در مرکز علم اندیشان پرستاری برنامه‌های آموزشی اختصاصی برای پرستاران شاغل در مناطق مختلف تهران ارائه می‌کنیم تا فراگیران بتوانند آموزش‌ها را مطابق با شرایط محیط کاری خود دریافت کنند.

مدیریت زخم یک مهارت تخصصی و ضروری برای هر پرستار و مراقب سلامت است. با آموزش صحیح و استفاده از تکنیک‌های نوین، می‌توان روند بهبود بیماران را تسریع کرد و از بروز عوارض جلوگیری نمود. مرکز علم اندیشان پرستاری با ارائه دوره‌های علمی و عملی، فضایی حرفه‌ای برای ارتقای مهارت‌های پرستاران فراهم کرده است. شرکت در این دوره‌ها، نه تنها به ارتقای سطح تخصصی افراد کمک می‌کند، بلکه کیفیت مراقبت از بیماران را در بیمارستان و منزل به شکل چشمگیری افزایش می‌دهد.

بیماری های همراه بالقوه بهبودی را مختل می کند

عوامل زیادی، هم موضعی و هم سیستمیک وجود دارند که می توانند بر بهبود زخم تأثیر بگذارند. عوامل موضعی عبارتند از عمق زخم، عفونت، بیماری عروق محیطی، رادیوتراپی، فشار مداوم و رطوبت بیش از حد. در حالی که عوامل سیستمیک شامل اختلالات متابولیکی مانند دیابت، نقص ایمنی و کمبودهای تغذیه ای است.

زخم های پیچیده بار زیادی را هم در سطح فردی (کیفیت زندگی مرتبط با سلامت) و هم در سطح سازمانی (هزینه اقتصادی) ایجاد می کنند. تخمین زده می شود که 1 تا 3 درصد از هزینه های مراقبت های بهداشتی در کشورهای توسعه یافته صرف مدیریت زخم های پیچیده می شود. این عدد با افزایش تعداد بیماری‌های مزمن در جامعه بیشتر می‌شود.

برای گذراندن دوره های مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

اناتومی و فیزیولوژی

پوست که بزرگترین عضو بدن است متشکل از سه لایه اصلی است : اپیدرم، درم و زیر پوست. اپیدرم خارجی ترین لایه است و از پنج زیر لایه تشکیل شده است. لایه بازال یا لایه جوانه زنی از سلول های ستونی تشکیل شده است که به طور مداوم برای بازسازی پوست تقسیم می شوند. همچنین حاوی سلول های تولید کننده ملانین (ملانوسیت ها) و سلول های عصبی غدد درون ریز (سلول های مرکل) است. لایه سلول خاردار یا لایه خاردار از سلول های چند وجهی تشکیل شده است و بیشتر ساختار اپیدرم را تشکیل می دهد. حاوی سلول های ارائه دهنده آنتی ژن است که به آنها سلول های لانگرهانس می گویند. زیر لایه های بعدی لایه گرانولوزوم و لایه لوسیدوم هستند که از سلول های بزرگ و مسطح تشکیل شده اند. این سلول ها در نهایت می میرند و خارجی ترین لایه اپیدرم را تشکیل می دهند که لایه شاخی است.

درم لایه بعدی پوست است. 90 درصد ضخامت پوست را تشکیل می دهد. این ماده عمدتاً از کلاژن و الاستین تشکیل شده و حاوی رگ‌های خونی، غدد عرق، غدد چربی و فولیکول‌های مو است. می توان آن را بیشتر به درم پاپیلاری و رتیکولار تقسیم کرد. داخلی ترین لایه زیر پوست یا هیپودرم است که عمدتا از چربی و کلاژن تشکیل شده است. به عنوان یک عایق و ضربه گیر عمل می کند.

پوست چهار عملکرد اصلی دارد: محافظت در برابر محیط خارجی، از جمله اشعه ماوراء بنفش و عفونت، تنظیم حرارت از طریق رگ های خونی و غدد عرق، احساس پایانه های عصبی مختلف و عملکرد غدد درون ریز با تولید ویتامین.

بازیابی یکپارچگی بافت به دنبال آسیب برخی از رویدادهای بیولوژیکی پویا، پیچیده است. می توان آن را به چهار فاز اصلی تقسیم کرد: فاز هموستاتیک، التهابی، تکثیر و بازسازی. در مرحله هموستاز، بدن با انقباض عروق، تجمع پلاکت ها و فعال شدن مسیرهای انعقادی درونی و بیرونی سعی در تشکیل منعقد می کند. در مرحله التهابی، لکوسیت‌های پلی‌مورفونوکلئر، از جریان خون به سمت زخم حرکت می‌کنند تا هرگونه باقی‌مانده را پاک کنند.

در روزهای 3 تا 4، ماکروفاژها بر زخم غالب شده و رگزایی و فعالیت فیبروبلاست را توسط سیتوکین های خاص تعدیل می کنند. تکثیر مرحله سوم بهبود زخم است که عمدتاً توسط فیبروبلاست ها در حدود روزهای 5 تا 7 تعدیل می شود. فیبروبلاست رسوب کلاژن جدید، عمدتاً نوع III، رگزایی و اپیتلیال شدن را کنترل می کند. این مرحله می تواند تا 4 هفته طول بکشد. بازسازی مرحله نهایی ترمیم زخم است که با جایگزینی کلاژن III با کلاژن I مشخص می شود و ممکن است سال ها طول بکشد. زخم حداکثر استحکام کششی خود را در هفته 12 نشان می دهد. اسکار نهایی تنها 80 درصد از استحکام کششی پوست نرمال قبل از آسیب را نشان خواهد داد.

موارد منع مصرف
پانسمان مبتنی بر ید: بهتر است در بیماران مبتلا به مشکلات تیروئید و بیماران باردار از مصرف آن خودداری شود.
اگر زخم بیش از حد خشک باشد یا اگر زخم مستعد خونریزی قابل توجه باشد، لارو درمانی در نزدیکی اندام اصلی، حفره یا رگ خونی منع مصرف دارد.
موارد منع نسبی زالو درمانی عبارتند از: نارسایی شریانی، تمایل به خونریزی، سرکوب سیستم ایمنی، بیماران دیابتی، حساسیت قبلی به زالو یا آنتی بیوتیک های فلوروکینولون، و بیزاری روانی از مصرف زالو.

پرسنل حرفه ای
مدیریت زخم های پیچیده باید با رویکرد تیمی بین حرفه ای انجام شود. این برای بهینه سازی محیط ترمیم زخم و کنترل هر گونه شرایط از قبل موجود، بسیار مهم است. ارتباط منظم بین اعضای تیم برای بهبود بهینه زخم الزامی است. این تیم می تواند شامل متخصصان مراقبت از زخم مانند پرستاران، متخصصان جراحی و جراحان پلاستیک باشد. مشارکت تیم دیابت، جراحان عروق، تیم مراقبت از لنف ادم، متخصص تغذیه و میکروبیولوژی باید به صورت فردی ارزیابی شود. علاوه بر این، مشارکت تیمی و کاردرمانگر به ویژه در مرحله موقت قبل از ترخیص بیمار به جامعه ضروری است.

به ویژه در زخم هایی که پس از دو هفته اول درمان، وخامت نشان می دهند یا هیچ بهبودی نشان نمی دهند. عکاسی پزشکی نیز برای نظارت بر پیشرفت بهبود زخم مهم است. مواردی که نیاز به دبریدمان‌های جراحی فوری دارند، مانند فاسییت نکروزان، یا مواردی که ممکن است نیاز به بازسازی پیچیده داشته باشند، باید با جراح پلاستیک صحبت شوند.

مشارکت پرستاران و متخصصان جراحی پلاستیک ممکن است در مدیریت پس از عمل جراحی ترمیمی مانند پیوند پوست بازسازی مبتنی بر فلپ مفید باشد. آنها همچنین می توانند در صورت استفاده از تکنیک های پانسمان خاص، مانند درمان فشار منفی موضعی یا اگر از لارو برای دبریدمان زخم استفاده شده است، از تیم پرستاری حمایت کنند.[20][21] همه بیماران دیابتی با زخم های پیچیده باید به طور معمول به تیم دیابت مراجعه کنند تا سطح گلوکز خون و HbA1c را بهینه کنند. بیمارانی که زخم های پیچیده دارند احتمالاً برای کمک به روند بهبودی نیاز به تنظیم وعده غذایی دارند. همه این بیماران باید از نظر سوء تغذیه غربالگری شوند و بر این اساس به متخصص تغذیه ارجاع داده شوند. تنظیم وعده غذایی معمولا با افزایش کالری دریافتی، به ویژه پروتئین ها، همراه با مواد معدنی و ویتامین ها انجام می شود. نظارت مکرر بر آلبومین، پری آلبومین و ترانسفرین برای نظارت بر پیشرفت مفید است.
در مورد زخم های عفونی، انتخاب آنتی بیوتیک باید مطابق با سیاست ضد میکروبی و پس از بحث با تیم میکروبیولوژی برای جلوگیری از تجویز طولانی مدت غیر ضروری آنتی بیوتیک انتخاب شود. بیماران مبتلا به لنف ادم مشهود باید به تیم لنف ادم ارجاع داده شوند تا در صورت امکان پانسمان فشاری را بهینه کنند. درگیری تیم عروقی نیز در شرایط زیر حیاتی است: نیاز به عروق مجدد اندام، قطع عضو فوری برای کنترل سپسیس، بیماری های عروقی آشکار مانند اندام ایسکمیک، یا ترومبوز وریدی عمقی.
بی دردی کافی برای انطباق بیمار بسیار مهم است و مشارکت زودهنگام یک متخصص مدیریت درد مفید است. در طول بستری شدن در بیمارستان و پس از ترخیص در جامعه به کاردرمانگران و حمایت روانی نیاز است.

بیشتر بدانید: مراقبتهای پرستاری در شیمی درمانی-پرستاری دیالیز- دیالیز حضوری-مدیریت زخم بین المللی-دوره امدادگر اورژانس

آماده سازی اولیه

گرفتن شرح حال مناسب گامی اساسی در مدیریت هر زخمی است. داده های مربوطه شامل علت زخم در صورت شناخته شدن، وضعیت تغذیه بیمار، مدت زخم، سابقه تروما یا زخم قبلی، رژیم های درمانی قبلی، و در صورت وجود هر گونه حساسیت به برخی داروها یا پانسمان است. معاینه زخم ها باید از یک رویکرد سیستماتیک پیروی کند.

نوع بافت: نوع بافت در بستر زخم بر تصمیم گیری در مورد مدیریت زخم تأثیر می گذارد. ارزیابی باید شامل ارزیابی زنده ماندن این بافت، مشخص کردن نوع آن باشد که ممکن است نکروزه، لجن‌دار، عفونی، دانه‌دار یا اپیتلیالیزه‌کننده، وجود جسم خارجی و در نهایت برجسته کردن هرگونه ساختار حیاتی در معرض قرار گرفته مانند تاندون‌ها یا استخوان‌ها باشد.

عفونت یا التهاب: وجود عفونت می‌تواند بهبود زخم را به تأخیر بیندازد زیرا فاز التهابی را طولانی می‌کند. تمایز بین آلودگی یا کلونیزاسیون و عفونت بسیار مهم است. تقریباً تمام زخم ها آلوده یا کلونیزه هستند. برای تشخیص عفونت، پزشکان باید به دنبال علائمی مانند تب، افزایش درد و تورم، اریتم و ترشحات چرکی باشند. یک سواب زخم با بیش از 10 کلونی در میلی متر مکعب نشان دهنده عفونت است.این علائم ممکن است در بیماران مبتلا به نقص ایمنی و دیابتی ظریف باشد. هر گونه درمان ضد میکروبی سیستمیک باید در راستای سیاست ضد میکروبی محلی و پس از بحث با تیم میکروبیولوژی محلی باشد.

تعادل رطوبت: تامین رطوبت کافی برای بهبود بسیاری از زخم های عروقی ضروری است. با این وجود، رطوبت بیش از حد می تواند محیطی برای رشد باکتری ها فراهم کند. ارزیابی تعادل رطوبت: ارزیابی جامع بیمار میزان رطوبت مورد نیاز و انتخاب پانسمان را راهنمایی می کند. ثبت مقدار، رنگ و بوی هر گونه ترشحات ضروری است. مشارکت تیم عروقی در انتخاب پانسمان در موارد آسیب عروقی اندام بسیار مهم است.

ارزیابی اپیتلیالیزاسیون: عدم پیشرفت اپیتلیال نشانه ای از زخم التیام نیافته است. علت این امر باید بررسی و بر اساس آن درمان شود. این ممکن است شامل گرانولاسیون بیش از حد، رطوبت بیش از حد و وجود عفونت باشد.

پوست اطراف: ارزیابی هر گونه التهاب یا شکست بیشتر در پوست اطراف بسیار مهم است که نشان دهنده گسترش زخم اولیه است.

برای گذراندن دوره های مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

تکنیک یا درمان

در پایان ارزیابی زخم، باید یک برنامه مدیریت زخم، شامل نیاز احتمالی به ورودی متخصص، تدوین شود. اهداف اصلی این طرح مدیریتی باید بر بهینه سازی وضعیت عمومی بیمار، کنترل عفونت، تمیز کردن زخم، دبریدمان هر گونه بافت نکروزه، مدیریت درد و اقدامات کاهش فشار در موارد زخم فشاری متمرکز باشد. برای بهبود بهینه زخم بیمار، باید سطح گلوکز خون کمتر از 200 گرم در دسی لیتر، سطح آلبومین بیش از 3 گرم در دسی لیتر، سطح پره آلبومین بیش از 15 میلی گرم در دسی لیتر، تعداد لنفوسیت ها بیش از 1500، دارای عروق خوب باشد.

تمام زخم ها باید با تکنیک آسپتیک و بدون لمس و با استفاده از تجهیزات محافظ شخصی برای جلوگیری از آلودگی و عفونت بعدی که بهبود زخم را به تاخیر می اندازد، مدیریت شود. استفاده از سالین گرم شده معمولاً زخم را تمیز می کند. در صورت وجود ترشح بیش از حد یا علائم عفونت، استفاده از محلول ضد عفونی کننده به شدت توصیه می شود. دبریدمان ضایعات و بافت های غیرقابل زنده را می توان با روش های زیادی انجام داد، اتولیتیک، لارو درمانی، شیمیایی (از طریق استفاده از ضد عفونی کننده مانند پراکسید هیدروژن یا پرونتوزان)، هیدروسرجری (ورساجت)، دبریدمان محافظه کارانه تیز کنار بالین (با چاقوی جراحی یا قیچی). یا دبریدمان جراحی.

تمیز و پاکیزه بودن

زخم‌ها در یک محیط مرطوب و تمیز سریع‌تر بهبود می‌یابند، زیرا این امر مهاجرت فاکتورهای رشد متعدد و سلول‌های اپیتلیال به بستر زخم همراه با انقباض لبه زخم را تسهیل می‌کند. چهار اصل اصلی در انتخاب لباس وجود دارد. اگر زخمی ترشح بیش از حد داشته باشد، این اگزودا باید جذب شود. اگر زخم خشک است، هیدراتاسیون لازم است. اگر زخم عفونی شده باشد، درمان ضد میکروبی مناسب باید شروع شود. اگر زخم بافت نکروزه را نشان دهد، دبریدمان لازم است.

انتخاب پانسمان باید بر اساس ارزیابی کل نگر از وضعیت عمومی بیمار، بستر زخم و درک مزایا و معایب هر نوع پانسمان باشد. پانسمان ایده آل باید محیطی مرطوب و تمیز ایجاد کند، از خشک شدن جلوگیری کند، ترشحات اضافی را حذف کند، در برابر میکروارگانیسم ها نفوذ ناپذیر باشد، اما اجازه تبادل گاز را بدهد، عاری از مواد سمی باشد، با کمترین درد در هنگام استفاده و برداشتن با زخم مطابقت داشته باشد و مقرون به صرفه باشد. . با توجه به دفعات تعویض پانسمان، زخم‌های عفونی و زخم‌های با اگزودا بالا باید به ‌دقت روزانه کنترل شوند و با دفعات بیشتری تعویض شوند. در حالی که زخم های غیر عفونی باید کمتر تعویض شوند تا محیط زخم مرطوب بماند و اثر پانسمان های بیولوژیکی تسهیل شود. ارزیابی مداوم زخم با هر تغییر پانسمان برای بررسی مناسب بودن پانسمان و نیاز بالقوه برای تغییر به نوع پانسمان دیگر ضروری است.

تمام مواد پانسمان می توانند محیط زخم را دستکاری کنند. سه دسته پوشش گسترده وجود دارد. دسته اول با فعال شدن آنزیم های پروتئولیتیک میزبان، دبریدمان اتولیتیک را در بستر زخم القا می کند. دسته دوم سطح رطوبت زخم را بهبود می بخشد. دسته سوم رشد باکتری ها را سرکوب می کند. فقدان شواهدی در مورد اثربخشی بالینی هنگام مقایسه انواع مختلف پانسمان وجود دارد. انواع مختلف عبارتند از:

گاز: در تمام بیمارستان ها موجود است. نفوذپذیری بالایی دارد، غیر انسدادی است و می تواند به عنوان پانسمان اولیه یا ثانویه استفاده شود. تنها اشکال آن این است که می تواند به بستر بچسبد و در صورت برداشتن منجر به ترومای زخم شود، اگرچه این می تواند به عنوان یک شکل داخلی برای پاکسازی هر بافتی در بستر زخم مفید باشد. نوع بافته شده آن می تواند تشکیل گرانولوما را از ذرات باقی مانده آغاز کند. گاز آغشته به ید، نفت، بیسموت یا روی، غیر چسبنده و نیمه انسدادی است. درک این نکته مهم است که گاز آغشته به بیسموت یا ید سیتوتوکسیک است و سلول‌های التهابی را مهار می‌کند، بنابراین باید به طور منظم تعویض شوند و به کمتر از پنج روز محدود شوند. گاز آغشته به ید را می توان برای بسته بندی موقت زخم های عفونی بدبو پس از دبریدمان تا زمانی که عفونت به طور کامل از بین رفت، استفاده کرد.

پانسمان ید: اولین بار در سال 1882 توصیف شد. یدوفورهایی مانند پوویدون ید در دهه 1960 برای غلبه بر عوارض جانبی ید مانند تحریک پوست و درد ایجاد شدند. مکانیسم اثر ید نامشخص است. چندین مطالعه نشان داد که ید با دوز پایین می تواند باکتری های شناور را با نفوذ سریع به سلول های آنها از بین ببرد و از این رو به عنوان یک محلول ضد عفونی کننده کارایی دارد. برخی گمانه زنی ها وجود دارد مبنی بر اینکه ید ممکن است به دلیل سیتوتوکسیک بودن، بهبود زخم را به تاخیر بیاندازد، به خصوص در دوزهای بالا.

پانسمان فیلم شفاف: ورقه های نازک و انعطاف پذیری هستند که از پلی اورتان تشکیل شده اند. آنها یک محیط مرطوب را فراهم می کنند، اما هیچ ظرفیت جذبی ندارند. می توان از آنها برای پانسمان زخم های جراحی یا محل اهدا کننده پیوند پوست استفاده کرد.

پانسمان فوم: این پانسمان از پایه پلی یورتان ساخته شده و به بخار آب و گازها نفوذ می کند. می توان از آن در زخم هایی با اگزودا متوسط تا زیاد، پای دیابتی و سوختگی های جزئی استفاده کرد. در اسکار خشک یا زخم شریانی توصیه نمی شود زیرا می تواند روند بهبودی را مختل کند. تا یک هفته می‌توان آن را در جای خود گذاشت و وقتی پر از تراوش بود باید آن را عوض کرد.

هیدروژل: این یک پلیمر پیچیده آبدوست است که از حدود 90 درصد پایه آب تشکیل شده است. این محتوای آب بالا ظرفیت آن را برای جذب اگزودای اضافی محدود می کند. کاربرد اصلی آن برای نرم کردن بسترهای زخم نکروزه مانند زخم های فشاری و زخم های عروقی و پانسمان زخم های کم اگزودا است. پوست اطراف باید از خیساندن محافظت شود.

هیدروکلوئید: از لایه داخلی ذرات کلوئیدی آبدوست ژل ساز خود چسب مانند کربوکسی متیل سلولز (CMC)تشکیل می شود. این لایه می تواند اگزودا را جذب کند، محیطی برای ترمیم رطوبت ایجاد کند و عایق حرارتی ایجاد کند. لایه محافظ بیرونی از پلی اورتان تشکیل شده است که به عنوان یک مانع مکانیکی برای باکتری ها و اجسام خارجی عمل می کند. این در اشکال مختلفی از جمله خمیر، گرانول و پودر موجود است. می توان از آن در زخم های با ترشح کم تا متوسط مانند سوختگی های جزئی و زخم های فشاری استفاده کرد. در زخم‌های عفونی بالینی باید از مصرف آن اجتناب شود.

آلژینات: ساخته شده از جلبک دریایی و پوشیده از نمک های کلسیم و سدیم است. این یک پانسمان بسیار جاذب، غیر چسبنده و زیست تخریب پذیر است. هنگامی که بر روی زخم اعمال می شود، نمک های کلسیم و سدیم با سرم میزبان تعامل می کنند و یک ژل آبدوست تشکیل می دهند. می تواند تا 20 برابر وزن اولیه خود را جذب کند. در مدیریت زخم‌های با ترشح زیاد، انقباضات شکمی، زخم‌های فشاری، مجرای سینوسی، زخم ‌های با تاندون‌های باز و زخم‌های عفونی بسیار مؤثر است. در زخم های تمیز می توان آن را به مدت یک هفته در جای خود نگه داشت، در حالی که در زخم های عفونی باید روزانه تعویض شود.

هیدروفایبر: از 100% فیبر CMCساخته شده است. آنها خواص و کاربرد مشابهی با آلژینات ها دارند، بنابراین برای استفاده در زخم های با ترشح زیاد نیز مناسب هستند. آنها را می توان در سوختگی با ضخامت جزئی و محل های اهدا کننده پیوند استفاده کرد.] هیدروفیبر همچنین با نقره ترکیب شده است که به حفظ خواص ضد میکروبی برای مدت طولانی‌تر و طیف وسیع‌تری کمک می‌کند.

پانسمان های هیدرو رسانا: این ها پانسمان های نسبتا جدیدی هستند که برای اولین بار در سمپوزیوم مراقبت های پیشرفته زخم در سال 2011 معرفی شدند. داده ها نشان می دهد که پانسمان های رسانای آبی می توانند باکتری ها و سیتوکین های مضر را از زخم به پانسمان جذب کنند. این کار از طریق عمل مویرگی پانسمان انجام می شود که اگزودا را از زخم حرکت می دهد و آن را به لایه دوم منتقل می کند. می توان آن را به مدت 3 تا 7 روز در جای خود قرار داد تا زمانی که کاملاً اشباع شود.

برای گذراندن دوره های مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

پانسمان سیلیکونی: این پانسمان ها در موارد ترمیم غیرطبیعی زخم مانند اسکار هیپرتروفیک و کلوئید استفاده می شود. چندین مطالعه نشان داد که آنها اسکار را نرم می کنند و از پیشرفت به اسکارهای هیپرتروفیک جلوگیری می کنند. مکانیسم دقیق اثر ناشناخته است. رایج ترین نظریه، بهبود هیدراتاسیون اسکار با کاهش از دست دادن بخار است. متأسفانه، بیشتر مطالعات با حجم نمونه کوچک، پیگیری کوتاه مدت و بدون گروه کنترل انجام شده است.

پانسمان نقره: نقره یک عامل ضد میکروبی با طیف وسیع است که در برابر باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و مخمرها موثر است. همچنین گزارش شده است که بر علیه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین موثر است. آنها در عفونت های خفیف زخم نشان داده می شوند زیرا نمی توانند به بافت های عمیق نفوذ کنند.

پانسمان های پلی هگزا متیلن بیگوانید و عسل: عسل مانوکا برای اولین بار در سال 1892 به عنوان یک پانسمان ضد باکتری موضعی شناخته شد. مشخص شده است که در برابر باکتری های طیف وسیع، قارچ ها، مخمرها، کپک ها موثر است. خواص ضد باکتریایی آن به ویسکوزیته بالای آن، که مانع مکانیکی از محیط می‌شود، و همچنین غلظت بالای قند آن که منجر به تغییرات فشار اسمزی، تولید H2O2توسط پراکسیداز، PH پایین و وجود بیوفلاوینوئید می‌شود، مرتبط است.

درمان زخم با فشار منفی (NPWT):  اولین بار در دهه 1990 به کار گرفته شد، از آن زمان به طور گسترده در همه انواع زخم استفاده شده است NPWTفشار زیر اتمسفر را از طریق یک واحد متصل به یک اسفنج و پانسمان نیمه انسدادی به بستر زخم اعمال می کند. مکانیسم دقیق اثر ناشناخته است. با این حال، نشان داده شد که اگزودای اضافی، باقی مانده ها را حذف می کند، گردش خون را بهبود می بخشد و تشکیل بافت گرانول را تقویت می کند NPWTدر مقایسه با پانسمان معمولی موثرتر بوده و باعث بهبود سریع تر زخم های مزمن می شود. موارد منع مصرف شامل وجود بدخیمی، فیستول ناشناخته، استئومیلیت درمان نشده و وجود بافت نکروزه در بستر زخم است.

لارو درمانی: لاروهای استریل مگس معمولی بطری سبز (Lucilia sericata)برای دبریدمان زخم‌های لجن‌کشی و نکروزه و دبریدمان هماتوم در مواقعی که مدیریت جراحی نامناسب تلقی می‌شود، استفاده می‌شود. آنزیم های پروتئولیتیک تولید می کند که بافت نکروزه را مایع می کند. می توان آن را به عنوان یک لارو آزاد یا در پانسمانی به نام "Biobag"به دست آورد. طبق رژیم درمانی می توان آن را به مدت 2 تا 4 روز برداشت. استفاده از آن ها باید متوقف شود در صورتی که دردناک و باعث خونریزی غیرقابل کنترل شود.

زالو درمانی: در موارد احتقان وریدی فلپ ترمیمی، ممکن است از زالو برای افزایش خروج وریدی از فلپ استفاده شود. اگر مشکوک به مشکل خروج وریدی باشد، ابتدا باید کاوش مجدد برای رد هماتوم یا ترومبوز منبع عروقی فلپ در نظر گرفته شود. بزاق زالو عمل خود را از طریق چندین ترکیب انجام می دهد. اینها شامل هیرودین است که تبدیل فیبرینوژن به فیبرین را مهار می کند، ماده ای شبیه هیستامین که باعث اتساع عروق می شود، پروتئازهایی مانند کلاژناز برای گسترش اثر ضد انعقاد و بی حس کننده.. از آنجایی که این باکتری می تواند در انسان بیماری زا باشد، پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی (سیپروفلوکساسین) باید یک ساعت قبل از استفاده از زالو شروع شود و یک روز پس از برداشتن آخرین زالو ادامه یابد. در موارد حساسیت به سیپروفلوکساسین می توان از داکسی سایکلین استفاده کرد. زالوها را باید هر 4 تا 6 ساعت یکبار بمالید تا زمانی برای خونریزی غیرفعال و تغذیه فراهم شود.

شما می توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر و شرکت در دوره های مدیریت زخم موسسه علم اندیشان پرستاری با ما تماس بگیرید.

دوره آموزش مدیریت زخم؛ بسته به ماهیت آنها، زخم ها را می توان در خانه درمان کرد یا نیاز به مشاوره، گاهی اوقات فوری، دارد. در اینجا نکاتی برای ارزیابی صحیح شدت زخم ها، درمان آنها و محافظت از آنها به منظور ارتقاء بهبود خوب وجود دارد.

ثبت‌نام در دوره آموزش مدیریت زخم می‌تواند یک فرصت عالی برای کسانی باشد که می‌خواهند در زمینه مراقبت‌های بهداشتی و درمانی تخصص پیدا کنند. مدیریت زخم یک حوزه تخصصی است که نیازمند دانش، مهارت و دقت فراوان است. در ادامه دلایل مختلفی که ممکن است شما را به ثبت‌نام در این دوره ترغیب کند، آورده شده است:

1. افزایش تقاضا برای متخصصان مدیریت زخم

با افزایش جمعیت سالمندان و افزایش بیماری‌هایی مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و عروقی، و سرطان، تعداد بیماران با زخم‌های مزمن، زخم‌های دیابتی، و زخم‌های ناشی از جراحی در حال افزایش است. این امر نیاز به متخصصانی با دانش و مهارت‌های خاص در مدیریت زخم‌ها را بیشتر کرده است. این دوره به شما کمک می‌کند که وارد یک حوزه تخصصی و پرتقاضا شوید.

2. آموزش تکنیک‌های پیشرفته برای درمان زخم‌ها

در این دوره، شما با تکنیک‌های پیشرفته و جدید در مدیریت انواع زخم‌ها آشنا خواهید شد. این شامل استفاده از پانسمان‌های خاص، درمان‌های موضعی، و روش‌های نوین درمان زخم‌های مزمن مانند زخم‌های فشاری (فشار زخم)، زخم‌های دیابتی و زخم‌های ناشی از جراحی است. این دانش به شما کمک می‌کند تا درمان‌های مؤثر و مطابق با استانداردهای روز را برای بیماران خود ارائه دهید.

3. افزایش مهارت‌های بالینی در مراقبت از زخم‌ها

مدیریت صحیح زخم‌ها به‌ویژه در بیماران با شرایط خاص (مانند بیماری‌های مزمن) نیاز به دقت و تجربه بالایی دارد. با گذراندن این دوره، شما مهارت‌های بالینی لازم برای ارزیابی، درمان و مراقبت از زخم‌ها را خواهید آموخت. شما قادر خواهید بود به‌طور مؤثر ترمیم زخم‌ها را پیگیری کرده و از بروز عوارض جلوگیری کنید.

4. کاهش عوارض و عفونت‌ها

زخم‌ها اگر به درستی مدیریت نشوند، می‌توانند منجر به عفونت‌های جدی، به‌ویژه در بیماران با سیستم ایمنی ضعیف شوند. در این دوره، شما روش‌های پیشگیری از عفونت‌ها و مدیریت عوارض احتمالی را خواهید آموخت، که این امر باعث بهبود سریع‌تر زخم‌ها و کاهش خطرات ناشی از آن‌ها خواهد شد.

5. افزایش شانس اشتغال و پیشرفت شغلی

با گذراندن دوره آموزش مدیریت زخم، شما می‌توانید در بیمارستان‌ها، مراکز درمانی، خانه‌های سالمندان، و مراکز توانبخشی مشغول به کار شوید. این تخصص به شما کمک می‌کند که در بسیاری از موقعیت‌های شغلی از جمله پرستاری، مشاوره پزشکی، و مراقبت‌های بهداشتی رشد کنید و از فرصت‌های شغلی بیشتری بهره‌مند شوید.

6. مهارت‌های مشاوره و آموزش به بیماران

در دوره آموزش مدیریت زخم، شما علاوه بر یادگیری شیوه‌های درمانی، مهارت‌های مشاوره به بیماران را نیز فرا می‌گیرید. شما می‌توانید به بیماران و خانواده‌های آنان آموزش دهید که چگونه از زخم‌ها در منزل مراقبت کنند و از بروز عفونت‌ها و عوارض جانبی جلوگیری کنند. این مهارت‌ها برای ارتقای خودمراقبتی بیماران بسیار مؤثر هستند.

7. کار در محیط‌های درمانی با نیاز به تخصص

مدیریت زخم نیاز به تخصص و دانش دارد و بیشتر مراکز درمانی از پرستاران و متخصصان آموزش دیده در این حوزه استقبال می‌کنند. این دوره به شما این امکان را می‌دهد که در محیط‌های درمانی معتبر و تخصصی کار کنید، از جمله بیمارستان‌های آموزشی، کلینیک‌ها، خانه‌های سالمندان و مراکز توانبخشی.

8. ارائه مراقبت‌های فردی‌شده و مؤثر

با یادگیری تکنیک‌های پیشرفته مدیریت زخم، شما می‌توانید به‌طور مؤثرتر و با دقت بیشتر از بیماران مراقبت کنید. توانایی ارزیابی وضعیت زخم و انتخاب روش‌های درمانی مناسب برای هر بیمار باعث می‌شود که شما خدمات شخصی‌سازی‌شده‌تری ارائه دهید و شانس بهبودی سریع‌تر بیماران را افزایش دهید.

9. ارتقاء کیفیت زندگی بیماران

زخم‌های مزمن و غیرقابل درمان می‌توانند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی بیماران داشته باشند. با یادگیری مدیریت صحیح زخم‌ها، شما می‌توانید به بیماران کمک کنید تا روند درمان بهتری داشته باشند و کیفیت زندگی‌شان بهبود یابد. این امر به‌ویژه در بیماران مسن یا دارای بیماری‌های مزمن بسیار مهم است.

10. پیشگیری از بروز مشکلات جدی در بیماران

عدم درمان صحیح زخم‌ها می‌تواند منجر به مشکلات جدی مانند عفونت‌های سیستمیک، گانگرن (فاسد شدن بافت‌ها)، یا حتی قطع عضو شود. آموزش‌های لازم در این دوره به شما کمک می‌کند تا با مراقبت به‌موقع و دقیق از زخم‌ها، از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری کنید و جان بیماران را نجات دهید.

 برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید:دوره های پرستاری با مدرک بین المللی-گرفتن مدرک دستیار پزشک-دوره زیبایی برای پزشکان

دوره آموزش مدیریت زخم یک فرصت عالی برای کسانی است که می‌خواهند در یکی از تخصص‌های مهم و ضروری مراقبت‌های بهداشتی فعالیت کنند. این دوره به شما مهارت‌های لازم برای درمان و مراقبت از انواع زخم‌ها و پیشگیری از عوارض احتمالی را آموزش می‌دهد. با این آموزش‌ها، شما می‌توانید در محیط‌های پزشکی مختلف مشغول به کار شوید و به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کنید. همچنین، این دوره می‌تواند به رشد حرفه‌ای شما کمک کرده و شما را به یک متخصص معتبر در این زمینه تبدیل کند.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

مدیریت زخم چیست و چرا در مراقبت‌های بهداشتی اهمیت دارد؟

مدیریت زخم به مجموعه‌ای از اقدامات، تکنیک‌ها و استراتژی‌هایی اطلاق می‌شود که به منظور بهبود و تسریع روند بهبودی زخم‌ها، کاهش عوارض و پیشگیری از مشکلات مرتبط با زخم‌ها (مانند عفونت یا التهاب) انجام می‌شود. این فرآیند شامل ارزیابی دقیق وضعیت زخم، انتخاب روش درمان مناسب، مراقبت‌های ویژه و نظارت مداوم بر روند بهبودی است.

اهمیت مدیریت زخم در مراقبت‌های بهداشتی:

کاهش خطر عفونت:

زخم‌ها، به ویژه اگر به درستی مدیریت نشوند، می‌توانند به سرعت آلوده شوند و عفونت‌های جدی به دنبال داشته باشند. مدیریت مناسب زخم‌ها به کمک پانسمان‌های مناسب، شست‌وشو و درمان‌های ضدعفونی کننده می‌تواند خطر عفونت را کاهش دهد.

تسریع در روند بهبودی:

درمان‌های مناسب و مراقبت صحیح از زخم می‌توانند روند بهبودی را تسریع کنند. این امر به کاهش مدت زمان بستری در بیمارستان، کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک می‌کند.

جلوگیری از عوارض طولانی‌مدت:

زخم‌های مزمن، مانند زخم‌های فشار یا دیابتی، می‌توانند مشکلات طولانی‌مدتی ایجاد کنند و ممکن است منجر به مشکلات جدی‌تر مانند عفونت‌های سیستمیک یا حتی قطع عضو شوند. مدیریت صحیح زخم‌ها به پیشگیری از این عوارض کمک می‌کند.

پیشگیری از ایجاد زخم‌های جدید:

در مراقبت‌های بهداشتی، پیشگیری از بروز زخم‌های جدید برای بیماران با شرایط خاص (مثلاً بیماران بستری یا دیابتی) اهمیت زیادی دارد. آموزش به کارکنان بهداشت و پرستاران در مورد تکنیک‌های پیشگیری و شناسایی علائم اولیه زخم می‌تواند از بروز مشکلات جدید جلوگیری کند.

کاهش هزینه‌های درمانی:

مدیریت بهینه زخم‌ها به کاهش نیاز به درمان‌های پیچیده و طولانی‌مدت کمک می‌کند. این امر می‌تواند هزینه‌های درمانی را کاهش دهد و منابع بهداشتی را به طور مؤثرتری استفاده کند.

ارتقاء کیفیت زندگی بیمار:

مراقبت از زخم‌ها علاوه بر تسریع بهبودی، به کاهش درد، ناراحتی و مشکلات روانی ناشی از زخم‌ها کمک می‌کند. این مسئله برای بیمارانی که از زخم‌های مزمن رنج می‌برند، اهمیت زیادی دارد.

کاهش خطرات ناشی از مشکلات مزمن:

بیماری‌هایی مانند دیابت، فشار خون بالا یا اختلالات گردش خون می‌توانند روند بهبودی زخم‌ها را کند کنند. مدیریت مناسب زخم‌ها به خصوص در این بیماران می‌تواند خطرات ناشی از مشکلات مزمن را کاهش دهد و کیفیت درمان را بهبود بخشد.

مدیریت زخم در مراقبت‌های بهداشتی نه تنها برای بهبودی سریع‌تر و مؤثرتر زخم‌ها ضروری است، بلکه برای پیشگیری از عوارض، کاهش هزینه‌های درمانی و بهبود کیفیت زندگی بیمار نیز حیاتی است. بنابراین، آگاهی و مهارت‌های کافی در مدیریت زخم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

دوره آموزش مدیریت زخم: کلید ارتقاء مراقبت‌های پرستاری و درمان مؤثر بیماران

مدیریت زخم یکی از حوزه‌های تخصصی و حیاتی در مراقبت‌های پرستاری و درمان بیماران است که تاثیر مستقیم بر بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد. دوره‌های آموزش مدیریت زخم، فرصتی بی‌نظیر برای پرستاران و کادر درمانی فراهم می‌کند تا دانش و مهارت‌های خود را در این زمینه ارتقا دهند و بهترین مراقبت را به بیماران ارائه دهند.

چرا دوره آموزش مدیریت زخم اهمیت دارد؟

زخم‌ها می‌توانند ناشی از عوامل مختلفی مانند جراحی‌ها، سوختگی‌ها، بیماری‌های مزمن مانند دیابت و فشاری بودن بیماران بستری باشند. اگر این زخم‌ها به درستی مدیریت نشوند، ممکن است به عفونت‌های جدی و عوارض طولانی‌مدت منجر شوند. بنابراین، آموزش علمی و عملی در زمینه مدیریت زخم برای کادر درمان اهمیت بالایی دارد.

محتوای کلیدی دوره مدیریت زخم در علم اندیشان پرستاری

۱. شناخت انواع زخم و علل آن‌ها

در این بخش، شرکت‌کنندگان با انواع مختلف زخم مانند زخم‌های فشاری، زخم‌های دیابتی، زخم‌های جراحی و سوختگی‌ها آشنا می‌شوند و عوامل ایجاد کننده هر نوع زخم به دقت بررسی می‌شود.

۲. اصول ارزیابی زخم

ارزیابی دقیق زخم شامل بررسی اندازه، عمق، وجود عفونت، ترشحات و وضعیت پوست اطراف زخم است. شرکت‌کنندگان یاد می‌گیرند چگونه اطلاعات کلیدی را جمع‌آوری کرده و برای طراحی برنامه درمانی مناسب استفاده کنند.

۳. روش‌های نوین پانسمان زخم

آموزش انواع پانسمان‌های پیشرفته و کاربرد صحیح هر یک در شرایط مختلف، از بخش‌های مهم دوره است. آشنایی با پانسمان‌های هیدروکلوئید، فوم، آلژینات و پانسمان‌های ضد میکروبی از جمله موضوعات این بخش است.

۴. کنترل عفونت و پیشگیری از آن

مقابله با عفونت‌ها یکی از چالش‌های اصلی مدیریت زخم است. در این دوره، روش‌های پیشگیری و درمان عفونت‌های زخم با تأکید بر رعایت بهداشت و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها آموزش داده می‌شود.

۵. مراقبت و حمایت از بیماران

بخش مهمی از آموزش به مراقبت‌های حمایتی اختصاص دارد؛ از جمله تغذیه مناسب، کنترل درد، آموزش به بیمار و خانواده، و نقش روانشناسی در بهبود زخم.

مزایای شرکت در دوره مدیریت زخم علم اندیشان پرستاری

افزایش مهارت‌های عملی: شرکت‌کنندگان به صورت عملی با تجهیزات و مواد پانسمان کار می‌کنند و تجربیات کاربردی کسب می‌کنند.

به‌روز بودن اطلاعات: محتوا بر اساس جدیدترین پژوهش‌ها و استانداردهای جهانی تدوین شده است.

گواهی معتبر: پایان دوره، گواهی معتبر ارائه می‌شود که در ارتقاء شغلی موثر است.

پشتیبانی آموزشی: شرکت‌کنندگان به منابع آموزشی و مشاوره تخصصی دسترسی دارند.

کاربردهای دوره مدیریت زخم در محیط‌های مختلف

این دوره برای پرستاران بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و حتی مراقبین خانگی بسیار مفید است. مدیریت صحیح زخم باعث کاهش مدت زمان بستری شدن بیمار، کاهش هزینه‌های درمانی و بهبود کیفیت زندگی بیمار می‌شود.

تفاوت دوره مدیریت زخم علم اندیشان پرستاری با دوره‌های دیگر

برخلاف بسیاری از دوره‌های مشابه که بیشتر جنبه نظری دارند، این دوره تمرکز ویژه‌ای بر آموزش عملی و موارد بالینی واقعی دارد. همچنین، به روز بودن محتوا و استفاده از تکنولوژی‌های نوین در آموزش از ویژگی‌های متمایز این دوره است.

با مدرک معتبر مدیریت زخم، متخصص شوید | معرفی بهترین دوره‌های آموزشی ایران

در دنیای پرشتاب خدمات درمانی امروز، تخصصی شدن در حوزه‌هایی مانند مدیریت زخم نه تنها یک ضرورت علمی است، بلکه فرصت طلایی برای رشد شغلی پرستاران، بهیاران و سایر فعالان حوزه سلامت به شمار می‌رود. اگر به دنبال ارتقای مهارت‌های خود هستید و می‌خواهید با دریافت مدرک معتبر مدیریت زخم وارد بازار کار تخصصی شوید، این مقاله را از دست ندهید.

مدیریت زخم چیست و چرا اهمیت دارد؟

مدیریت زخم به مجموعه‌ای از مهارت‌ها و دانش‌های تخصصی اطلاق می‌شود که به منظور پیشگیری، ارزیابی، درمان و مراقبت از انواع زخم‌ها از جمله زخم‌های بستر، زخم دیابتی، زخم سوختگی، و زخم‌های جراحی به کار گرفته می‌شود. یک متخصص مدیریت زخم باید توانایی انتخاب روش درمانی مناسب، استفاده از پانسمان‌های نوین و پایش روند ترمیم زخم را داشته باشد.

با افزایش آمار بیماران دیابتی، سالمندان بستری، و جراحی‌های گسترده، نیاز به پرسنل مجرب در حوزه مدیریت زخم روز‌به‌روز بیشتر می‌شود. از همین رو، شرکت در دوره‌های آموزشی مدیریت زخم با مدرک معتبر به یک فرصت مهم در مسیر پیشرفت حرفه‌ای تبدیل شده است.

بهترین دوره‌های آموزشی مدیریت زخم در ایران

وب‌سایت علم اندیشان پرستاری به عنوان یکی از مراجع آموزشی معتبر کشور، با برگزاری دوره‌های تخصصی در حوزه مراقبت‌های درمانی، به‌ویژه مدیریت زخم، توانسته است بستری مناسب برای ارتقای سطح علمی و شغلی پرستاران فراهم کند. این دوره‌ها با همکاری اساتید مجرب، پزشکان متخصص و با رعایت آخرین استانداردهای بین‌المللی طراحی شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته دوره مدیریت زخم علم اندیشان پرستاری:

صدور مدرک معتبر و قابل ترجمه رسمی

ارائه محتوای به‌روز بر اساس گایدلاین‌های جهانی

پشتیبانی آموزشی تا زمان استخدام یا راه‌اندازی کلینیک شخصی

قابل ارائه به مراکز درمانی، بیمارستان‌ها و سازمان نظام پرستاری

قابل شرکت برای پرستاران، دانشجویان پرستاری، تکنسین‌های اتاق عمل و فوریت‌های پزشکی

چه مهارت‌هایی در این دوره می‌آموزید؟

در این دوره‌ها شرکت‌کنندگان با مباحث مختلفی آشنا می‌شوند، از جمله:

آناتومی و فیزیولوژی ترمیم زخم

ارزیابی و طبقه‌بندی زخم‌ها

آشنایی با پانسمان‌های نوین و ضدباکتری

روش‌های پیشگیری از زخم بستر در بیماران بستری

مراقبت‌های خانگی از بیماران دارای زخم‌های مزمن

درمان زخم‌های دیابتی، فشاری، سوختگی و عفونی

روش‌های کنترل عفونت در محل زخم

مستندسازی حرفه‌ای و گزارش‌نویسی درمانی

بازار کار و فرصت‌های شغلی مدیریت زخم

دریافت مدرک مدیریت زخم می‌تواند زمینه اشتغال در مراکز درمانی خصوصی و دولتی، کلینیک‌های تخصصی زخم، مراکز توانبخشی، و حتی ارائه خدمات در منزل را برای شما فراهم کند. همچنین این تخصص برای افرادی که به دنبال راه‌اندازی کلینیک مراقبت از زخم یا فعالیت مستقل به‌عنوان مراقب تخصصی هستند، بسیار ارزشمند است.

در حال حاضر در ایران، متخصصان زخم با مهارت بالا مورد توجه بیمارستان‌ها، پزشکان و خانواده بیماران هستند. بنابراین با گذراندن این دوره و دریافت مدرک معتبر، می‌توانید در مسیر اشتغال تخصصی و درآمد پایدار قدم بردارید.

چطور ثبت‌نام کنیم؟

برای ثبت‌نام در دوره مدیریت زخم علم اندیشان پرستاری کافیست وارد وب‌سایت ما شوید و فرم ثبت‌نام را تکمیل کنید. همچنین می‌توانید با کارشناسان ما تماس گرفته و اطلاعات تکمیلی را دریافت نمایید. امکان برگزاری دوره‌ها به‌صورت حضوری یا آنلاین (وبینار) وجود دارد تا همه علاقه‌مندان در سراسر کشور بتوانند از این فرصت آموزشی بهره‌مند شوند.

باید بدانید

اگر می‌خواهید در مسیر حرفه‌ای خود تخصصی، علمی و درآمدزا حرکت کنید، مدیریت زخم یکی از بهترین انتخاب‌هاست. دوره‌های آموزشی علم اندیشان پرستاری با صدور مدرک معتبر، محتوای علمی به‌روز، اساتید برجسته و پشتیبانی کامل، پلی برای عبور شما به دنیای حرفه‌ای مراقبت از زخم خواهند بود.

همین حالا اقدام کنید، متخصص شوید و آینده‌ای روشن بسازید.

چه انواع زخم‌هایی در دوره‌های آموزشی مدیریت زخم بررسی می‌شود؟

در دوره‌های آموزشی مدیریت زخم، انواع مختلف زخم‌ها بر اساس ویژگی‌ها، علت‌ها و روند بهبودی آن‌ها بررسی می‌شوند. این دوره‌ها معمولاً شامل آموزش‌های نظری و عملی در خصوص تشخیص، درمان، و مراقبت از انواع زخم‌ها می‌باشند. برخی از انواع زخم‌هایی که در این دوره‌ها مورد توجه قرار می‌گیرند، عبارتند از:

1. زخم‌های حاد

تعریف: زخم‌هایی که به طور طبیعی در مدت زمان مشخصی بهبود می‌یابند و معمولاً به دلیل آسیب‌های خارجی، مانند تصادف‌ها یا جراحی‌ها، به وجود می‌آیند.

مثال‌ها:

زخم‌های جراحی

زخم‌های تصادفی یا ضربه‌ای

سوختگی‌های درجه 1 و 2

زخم‌های ناشی از بریدگی‌ها یا خراش‌ها

2. زخم‌های مزمن

تعریف: زخم‌هایی که به دلیل اختلالات مزمن در بدن، فرآیند ترمیم آن‌ها طولانی می‌شود یا بهبود نمی‌یابند.

مثال‌ها:

زخم‌های فشاری (زخم بستر)

زخم‌های دیابتی (زخم‌های پا در بیماران دیابتی)

زخم‌های ناشی از نقص‌های گردش خون (مانند زخم‌های واریسی)

زخم‌های ناشی از بیماری‌های خودایمنی (مثلاً زخم‌های ناشی از پسوریازیس یا لوپوس)

3. زخم‌های عفونی

تعریف: زخم‌هایی که به دلیل نفوذ میکروارگانیسم‌ها (باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها) دچار عفونت می‌شوند.

مثال‌ها:

زخم‌های جراحی عفونی

زخم‌های ناشی از آسیب‌های خارجی که آلوده به باکتری‌ها می‌شوند

زخم‌های دیابتی که به دلیل افزایش قند خون مستعد عفونت می‌شوند

زخم‌های ناشی از سوختگی‌های عمیق که می‌توانند عفونی شوند

4. زخم‌های سوختگی

تعریف: زخم‌هایی که به دلیل حرارت، مواد شیمیایی، برق یا تابش ایجاد می‌شوند.

مثال‌ها:

سوختگی‌های درجه 1 (پوست قرمز و متورم)

سوختگی‌های درجه 2 (تاول و آسیب به لایه‌های زیرین پوست)

سوختگی‌های درجه 3 (آسیب به تمام لایه‌های پوست و بافت‌های زیرین)

5. زخم‌های ناشی از فشار (زخم بستر)

تعریف: زخم‌هایی که به دلیل فشار مداوم بر روی یک نقطه از بدن و کاهش جریان خون در آن ناحیه ایجاد می‌شوند. این نوع زخم‌ها معمولاً در افراد بستری در بیمارستان یا افرادی که مدت زمان طولانی در یک وضعیت ثابت می‌مانند، مشاهده می‌شود.

مثال‌ها:

زخم بستر در پشت، پاشنه‌ها یا نواحی دیگر که تحت فشار قرار دارند.

6. زخم‌های دیابتی (زخم‌های پای دیابتی)

تعریف: زخم‌هایی که به دلیل مشکلات مربوط به دیابت، از جمله اختلال در گردش خون و آسیب به اعصاب، به‌ویژه در پاها ایجاد می‌شوند.

ویژگی‌ها:

این زخم‌ها به سرعت عفونی می‌شوند و می‌توانند منجر به قطع عضو شوند.

مدیریت مناسب شامل کنترل قند خون و مراقبت از زخم به‌طور مداوم است.

7. زخم‌های واریسی

تعریف: زخم‌هایی که در نواحی ساق پا و اغلب به دلیل اختلال در گردش خون و فشار در رگ‌ها ایجاد می‌شوند.

ویژگی‌ها:

معمولاً به‌دلیل نارسایی واریسی و انسداد رگ‌ها ایجاد می‌شود.

بهبودی کند و طولانی دارند و نیاز به درمان‌های خاص دارند.

8. زخم‌های ناشی از بیماری‌های خودایمنی

تعریف: زخم‌هایی که در اثر بیماری‌هایی مانند پسوریازیس، لوپوس یا سایر اختلالات خودایمنی ایجاد می‌شوند.

ویژگی‌ها:

در این زخم‌ها سیستم ایمنی بدن به اشتباه بافت‌های سالم بدن را هدف قرار می‌دهد و باعث آسیب به پوست می‌شود.

9. زخم‌های ناشی از تومورهای سرطانی

تعریف: زخم‌هایی که ناشی از فشار تومورهای سرطانی بر بافت‌های اطراف و در نتیجه کاهش جریان خون ایجاد می‌شوند.

ویژگی‌ها:

این زخم‌ها معمولاً در نواحی مبتلا به سرطان یا بعد از جراحی‌های سرطانی مشاهده می‌شوند.

مراقبت دقیق برای پیشگیری از عفونت و تسریع بهبودی ضروری است.

10. زخم‌های ناشی از جراحی

تعریف: زخم‌هایی که بعد از انجام جراحی بر روی بدن بیمار ایجاد می‌شوند.

ویژگی‌ها:

بهبودی این زخم‌ها نیازمند مراقبت‌های خاص از جمله شست‌وشوی دقیق، پانسمان صحیح و جلوگیری از عفونت است.

 در دوره‌های آموزشی مدیریت زخم، آموزش درباره این انواع زخم‌ها و نحوه مراقبت و درمان آن‌ها اهمیت زیادی دارد. متخصصان بهداشت و درمان باید با ویژگی‌ها و روش‌های درمانی مناسب برای هر نوع زخم آشنا باشند تا بتوانند به بهترین نحو ممکن روند بهبودی را تسریع کنند و از بروز عوارض جلوگیری کنند.

نقش تکنولوژی‌های نوین مثل پانسمان‌های هوشمند و درمان با فشار منفی در دوره‌های مدیریت زخم چیست؟

زخم‌های مزمن و پیچیده یکی از چالش‌های بزرگ در مراقبت‌های بهداشتی و درمانی به شمار می‌روند. بهبود سریع و مؤثر زخم‌ها نقش حیاتی در کیفیت زندگی بیماران و کاهش هزینه‌های درمانی دارد. در سال‌های اخیر، تکنولوژی‌های نوین مانند پانسمان‌های هوشمند و درمان با فشار منفی (Negative Pressure Wound Therapy - NPWT) به عنوان راهکارهای پیشرفته در مدیریت زخم معرفی شده‌اند که تحولی بزرگ در این حوزه ایجاد کرده‌اند.

موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری، با هدف توسعه علوم پرستاری و ارائه آموزش‌های تخصصی ضمن خدمت، دوره‌های جامع و کاربردی مدیریت زخم را با محوریت تکنولوژی‌های نوین برگزار می‌کند. در این مقاله به بررسی نقش این فناوری‌ها در دوره‌های مدیریت زخم و اهمیت یادگیری آن‌ها برای پرستاران و متخصصان می‌پردازیم.

پانسمان‌های هوشمند؛ گامی به سوی مراقبت دقیق‌تر و اثربخش‌تر

پانسمان‌های هوشمند نسل جدیدی از پانسمان‌ها هستند که با قابلیت‌های پیشرفته، فراتر از حفاظت ساده زخم عمل می‌کنند. این پانسمان‌ها می‌توانند رطوبت، دما، PH و حتی علائم عفونت را تشخیص دهند و با واکنش به شرایط محیط زخم، به بهبود سریع‌تر کمک کنند.

در دوره‌های مدیریت زخم موسسه علم اندیشان پرستاری، نحوه کار با این پانسمان‌ها، انتخاب نوع مناسب بر اساس نوع و مرحله زخم، و نکات کاربردی در مراقبت از بیماران آموزش داده می‌شود. یادگیری استفاده از پانسمان‌های هوشمند به پرستاران امکان می‌دهد که به صورت لحظه‌ای وضعیت زخم را کنترل و با مداخلات به موقع، روند درمان را بهینه کنند.

درمان با فشار منفی؛ تکنیکی مؤثر برای تسریع بهبود زخم‌ها

درمان با فشار منفی یا NPWT، یکی دیگر از فناوری‌های مهم در مدیریت زخم است که با ایجاد فشار منفی مداوم یا متناوب روی زخم، به بهبود سریع‌تر و کاهش عفونت کمک می‌کند. این روش موجب بهبود جریان خون در ناحیه آسیب دیده، کاهش ترشحات و تحریک فرآیندهای ترمیمی پوست می‌شود.

دوره‌های تخصصی موسسه علم اندیشان پرستاری به آموزش اصول علمی، نحوه اجرای صحیح NPWT و مدیریت عوارض احتمالی اختصاص یافته‌اند. پرستاران با کسب این مهارت‌ها، توانمندی بالایی در ارائه مراقبت‌های پیشرفته و کاهش زمان بهبودی بیماران خواهند داشت.

اهمیت آموزش تکنولوژی‌های نوین در دوره‌های مدیریت زخم

مدیریت زخم‌های پیچیده و مزمن نیازمند دانش به‌روز و مهارت‌های عملی در زمینه تکنولوژی‌های جدید است. موسسه علم اندیشان پرستاری که از سال 1401 با شماره ثبت 54147 فعالیت خود را آغاز کرده، با بهره‌گیری از اساتید مجرب و مدرسین برجسته علوم پزشکی، پرستاری و پیراپزشکی، محیطی مناسب برای آموزش‌های کاربردی و تخصصی فراهم ساخته است.

در دوره‌های آموزشی این موسسه، علاوه بر تئوری، تمرکز ویژه‌ای بر آموزش عملی استفاده از پانسمان‌های هوشمند و درمان با فشار منفی وجود دارد. این امر باعث می‌شود شرکت‌کنندگان بتوانند دانش خود را به سرعت در محیط‌های بالینی و درمانی به کار گیرند و کیفیت مراقبت از بیماران را بهبود بخشند.

مزایای آموزش تخصصی مدیریت زخم با تمرکز بر تکنولوژی‌های نوین

    افزایش کیفیت مراقبت: یادگیری روش‌های نوین و استفاده از تجهیزات پیشرفته موجب افزایش دقت و اثربخشی درمان زخم‌ها می‌شود.

    کاهش عوارض و عفونت‌ها: با استفاده صحیح از پانسمان‌های هوشمند و NPWT، میزان عفونت‌ها و عوارض جانبی کاهش چشمگیری خواهد داشت.

    صرفه‌جویی در زمان و هزینه: درمان سریع‌تر زخم‌ها باعث کاهش مدت بستری و هزینه‌های درمانی بیماران می‌گردد.

    توانمندسازی پرستاران: آموزش‌های عملی و کاربردی موسسه علم اندیشان پرستاری، پرستاران را برای مواجهه با انواع زخم‌های پیچیده آماده می‌سازد.

چرا موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری را انتخاب کنیم؟

    کادر آموزشی مجرب: موسسه علم اندیشان پرستاری با بهره‌گیری از اساتید برجسته و متخصص حوزه پرستاری و علوم پزشکی، آموزش‌هایی با کیفیت و استانداردهای بین‌المللی ارائه می‌دهد.

    دوره‌های جامع و به‌روز: برنامه‌های آموزشی این موسسه مطابق با جدیدترین پیشرفت‌های علمی و تکنولوژیک روز دنیا طراحی شده‌اند.

    تجربه عملی و کارگاهی: تاکید بر آموزش مهارتی و کاربردی به شرکت‌کنندگان امکان استفاده مستقیم از تکنولوژی‌های نوین را می‌دهد.

    ثبت رسمی و معتبر: موسسه با شماره ثبت 54147 به طور قانونی و با هدف ارتقاء علوم پرستاری فعالیت می‌کند.

باید بدانید

تکنولوژی‌های نوین مانند پانسمان‌های هوشمند و درمان با فشار منفی، نقش بسزایی در ارتقاء کیفیت و اثربخشی مدیریت زخم‌ها دارند. آموزش تخصصی این فناوری‌ها در دوره‌های مدیریت زخم، نه تنها توان علمی و مهارتی پرستاران را افزایش می‌دهد بلکه به بهبود سلامت بیماران نیز کمک می‌کند.

موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری به عنوان مرکزی معتبر و پیشرو در حوزه آموزش‌های ضمن خدمت، با برگزاری دوره‌های تخصصی مدیریت زخم و آموزش تکنولوژی‌های نوین، گامی مؤثر در ارتقای سطح خدمات پرستاری برداشته است.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره دوره‌های آموزشی و ثبت‌نام، می‌توانید به سایت رسمی موسسه علم اندیشان پرستاری مراجعه کنید و از مشاوره رایگان بهره‌مند شوید.

اهمیت مراقبت خوب از زخم پوستی

زخم پوستی یک سوراخ (یا شکستگی) در پوست به دلیل یک علت مکانیکی است. زخم بسته به موارد زیر کم و بیش جدی است:

محل آن (به عنوان مثال شدت زخم های صورت)؛

وسعت آن؛

عمق آن این می تواند لایه های مختلف پوست (اپیدرم سطحی، درم عمیق و هیپودرم)، سپس تاندون ها، ماهیچه ها، اعصاب، عروق و اندام ها را تحت تاثیر قرار دهد.

پوست از کل بدن در برابر تهاجمات خارجی محافظت می کند. به همین دلیل است که هر زخم پوستی، حتی به ظاهر خوش خیم، نیاز به مراقبت دقیق دارد، با هدف:

توقف خونریزی؛

اجتناب از عوارض عفونی؛

بهبودی خوب را ترویج کند.

مراقب باشید که در صورت زخم پوستی بتوانید خودتان این کار را انجام دهید

شما می توانید زخم های سطحی را خودتان درمان کنید، که مربوط به آسیب متوسط ​​محدود به اپیدرم و درم سطحی و با از دست دادن اندک بافت است. زخم های سطحی چیست؟

خراش یا خراشیدگی

آنها خونریزی کمی دارند (فقط لایه سطحی پوست تحت تأثیر قرار می گیرد)، و اغلب بدون عواقب بهبود می یابند. این مورد در مورد لامپ ها نیز صدق می کند، زمانی که آنها خرد می شوند.

بریدگی های پوستی

هنگامی که سطحی هستند و گسترده نیستند، این برش ها به اصطلاح زخم های "ساده" هستند. آنها در خانه درمان می شوند.

می سوزد

سوختگی های درجه یک و دو ممکن است از مراقبت های خانگی بهره مند شوند. سوختگی های درجه دو اگر کوچک باشند در خانه قابل درمان هستند.

قبل از درمان زخم، دست های خود را با آب و همچنین صابون بشویید.

دستان خود را در صورت امکان با صابون مایع با مالش به مدت 30 ثانیه بشویید. پس آن ها را زیر آب جاری بشویید و با یک حوله تمیز و یا در هوای آزاد خشک کنید.

اگر در نزدیکی آب ندارید، می توانید از یک محصول ضد عفونی کننده یا ژل هیدروالکلی استفاده کنید.

سپس در 3 مرحله ادامه دهید

زخم را تمیز کنید.

این گام اساسی برای ترویج شفا است.

برای از بین بردن خون، زباله و کثیفی از زخم، زخم را زیر آب جاری در دمای اتاق (یا یک شیر آب ولرم) قرار دهید. از آب سرد که گردش خون را کند می کند و می تواند بهبودی را به تأخیر بیندازد، به جز در مورد سوختگی، زیرا سرما درد را آرام می کند و پیشرفت سوختگی را متوقف می کند. به علاوه می توانید زخم را با محلول نمکی تمیز کنید.

زخم را ضد عفونی کنید

زخم را از مرکز به بیرون با کمپرس و یک ماده ضد عفونی کننده (مثلاً محلول مبتنی بر کلرهگزیدین، پراکسید هیدروژن) ضد عفونی کنید تا از رشد باکتری ها جلوگیری کنید.

پوویدون ید (بتادین) را می توان استفاده کرد اما در زنان باردار، افرادی که به ید حساسیت دارند یا مبتلا به بیماری تیروئید منع مصرف دارد.

اگر زخم تا غشای مخاطی دهان گسترش یافت، دهانشویه ها را با محلول ضد عفونی کننده مناسب (4 بار در روز، بعد از غذا، به مدت 10 روز) انجام دهید.

 بیشتربدانید؛دوره آنژیوگرافی در تهران-دوره CRRT در تهران-دوره آموزش CRRT-مدرک بین المللی

از زخم محافظت کنید

زخم را با یک پانسمان چسب آماده یا خودساخته، با کمپرس استریل و گچ بپوشانید. این کار با مرطوب نگه داشتن پوست موجب بهبودی می شود.

برای سوختگی درجه دو، ترجیحا از یک پانسمان چرب (یا "رابط") استفاده کنید. آنها به پانسمان های "تول گراس" ترجیح داده می شوند، زیرا کمتر به ضایعات می چسبند و راحت تر برداشته می شوند.

در صورت لزوم، از داروساز خود راهنمایی بخواهید.

تسهیل بهبود زخم

اگر زخم بریدگی کم عمق، نه چندان وسیع و خیلی تمیز است (عدم وجود جسم خارجی، تمیز بودن لبه‌های زخم)، می‌توانید پس از تمیز کردن، ضدعفونی و خشک کردن خوب زخم، نوارهای چسب بخیه بزنید. این نوارها ظرف 6 ساعت پس از ظاهر شدن زخم چسبانده می‌شوند تا لبه‌ها را به هم نزدیک کنند تا بهبودی خوبی داشته باشند و اسکار زیبایی‌شناختی به دست آورند.

برای استفاده صحیح از این نوع محصول، دستورالعمل ها را به دقت بخوانید، سپس:

اولین نوار چسب را در مرکز برش و عمود بر آن قرار دهید در حالی که لبه های آن را نزدیک به هم نگه دارید.

سپس نوارهای دیگر را عمود بر اولی با فاصله حدود 3 میلی متر روی زخم قرار دهید.

سپس دو نوار چسب را در دو طرف برش به موازات آن و به نوارهای قبلی چسب بزنید.

زخم: به یاد داشته باشید که بررسی کنید آیا واکسن کزاز شما به روز است یا خیر

در صورت بروز زخم، اگر واکسیناسیون ضد کزاز شما به روز نیست، با پزشک خود مشورت کنید.

اگر زخم کوچک و تمیز باشد، پزشک به شما واکسن کزاز می دهد.

اگر زخم کثیف و یا عمیق باشد و اگر خطر آلودگی باکتریایی توسط ذرات خاک نیز وجود داشته باشد، علاوه بر واکسن، سرم ضد کزاز انسانی (کزاز به شما تزریق می کند داروی خنثی کننده ی اثرات سمی  باکتری های مسئول).

در هر صورت، پزشک در مورد به روز رسانی واکسن های شما با شما صحبت خواهد کرد.

زخم های پوستی: چه زمانی باید مشورت کرد؟

زخم: چه زمانی فوراً مشورت کنیم؟

در صورت بروز زخم فوراً مشورت کنید:

باز، عمیق و/یا گسترده؛

واقع در جمجمه، با خونریزی شدید که نمی توان آن را متوقف کرد.

واقع در قفسه سینه، شکم (خطر آسیب به اعصاب، تاندون ها، شریان ها، وریدها و/یا اندام ها)؛

لمس چشم، صورت یا گردن؛

خونریزی با ضربان، با ریتم انقباضات قلب، که می تواند حمله یک شریان یا شریان (رگ خونی کوچک) را آشکار کند.

بعضی از سوختگی ها، نیش ها، گزش های گربه یا سگ و نیش مار نیز نیاز به مشاوره اضطراری دارند، زیرا خطر سمی، آلرژیک یا عفونی قابل توجهی دارند.

چگونه خونریزی ناشی از زخم را متوقف کنیم؟

اگر زخم خونریزی متوسطی دارد، یک کمپرس یا پارچه تمیز روی آن بمالید، سپس به مدت 5 تا 10 دقیقه به شدت فشار دهید. یا می توانید از کیسه پلاستیکی استفاده کنید (دست خود را در آن قرار دهید تا پوست را فشرده کنید). همچنین می‌توانید با دراز کشیدن فرد و اگر زخم در عضوی است، آن را بالا ببرید تا آن را بالاتر از سطح قلب قرار دهید، خونریزی را کاهش دهید.

هنگامی که زخم دیگر خونریزی ندارد، می توانید آن را تمیز کرده، ضدعفونی کنید و با باند بپوشانید.

در صورت خونریزی قابل توجه (یا "خونریزی")، به همین ترتیب عمل کنید و:

تماس با 115;

به شخص چیزی برای نوشیدن ندهید.

اگر زخم روی اندام است، از بند محکم برای توقف گردش خون استفاده نکنید.

زخم: چه زمانی در طول روز باید مشورت کرد؟

آیا زخم پوستی دارید؟ در شرایط زیر در طول روز با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

وضعیت سلامتی شما نیاز به مشاوره و مراقبت پزشکی دارد

اگر دیابتی یا نقص ایمنی دارید، به دلیل خطر عفونت، مراقبت های ویژه لازم است.

وضعیت زخم بدتر می شود

اگر پس از درمان زخم خود متوجه شدید، بدون تأخیر مشورت کنید:

علائم عفونت ظاهر می شود (قرمزی و تورم در اطراف زخم، درد، ترشح مایعی مایل به زرد یا سبز، ظهور تب بالای 38.5 درجه سانتیگراد).

عدم بهبودی پس از 2 هفته (اگر زخم در اندام تحتانی قرار داشته باشد، ممکن است نارسایی وریدی یا آرتریت اندام تحتانی را نشان دهد).

 بیشتربدانید:دیالیز بین المللی-تئوری دیالیز-گواهی بین المللی-دیالیز در پرستاری-پرستاری دیالیز

زخم پوستی: چه درمان هایی؟

هنگامی که زخم تمیز و ضد عفونی شد، پزشک مراقبت های متناسب با ماهیت این زخم را تجویز می کند.

بخیه یک زخم

ظرف 6 ساعت پس از بروز آن، می توان زخم را بخیه زد.

یک بخیه با چسب جراحی

مانند نوارهای چسب برای نزدیکتر کردن لبه های زخم برای بهبود بهتر استفاده می شود. نصب آن مستلزم مداخله دو نفر است: یکی زخم را در طول آن کشیده، دیگری چسب را قرار می دهد (با علم به اینکه لازم است از قرار دادن آن در ضایعه خودداری شود).

یک بخیه با نخ

بخیه ها اغلب بر زخم های نسبتاً عمیق تأثیر می گذارند. آنها توسط پزشک یا در اورژانس انجام می شود.

نخ مورد استفاده می تواند قابل جذب باشد (در عرض یک تا چند ماه خود به خود می ریزد) به خصوص برای زخم های دهان. در غیر این صورت، باید توسط پزشک عمومی یا پرستار شما برداشته شود.

اگر زخم گریه می کند یا بافتی از دست رفته است، بخیه نمی شود

در مورد سوختگی، زمانی که زخم تراوش می کند، پزشک پانسمان های چرب را تجویز می کند. هنگامی که ضدعفونی منظم ضروری است، از همان ضد عفونی کننده در طول درمان استفاده می شود.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

زخم و آنتی بیوتیک

برای جلوگیری از عفونت احتمالی زخم، پزشک ممکن است در موارد خاصی به شما آنتی بیوتیک بدهد:

گاز گرفتن ;

زخم گسترده؛

ضایعه واقع در سطح دست یا پا؛

زخم آلوده به خاک

تا کی باید مراقبت از زخم را ادامه داد؟

مراقبت از زخم را تا زمان بهبودی ادامه دهید

اگر خودتان پانسمان درست کرده اید، آن را هر روز به مدت 2 تا 3 روز عوض کنید، سپس اگر زخم تمیز است (بدون قرمزی یا تراوش) هر 2 روز یکبار آن را عوض کنید. اگر تجویز پزشک برای تعویض پانسمان دارید، آن را دنبال کنید.

هر بار آن را با کمپرس استریل و آغشته به نمک فیزیولوژیکی تمیز کنید.

اگر پانسمان بین دو درمان خیس و  یا کثیف شد، آن را طوری تعویض کنید که تمیز و هم خشک شود.

اگر زخم بخیه شده است، از حمام کردن یا خیساندن پوست آسیب دیده در آب تا زمان بهبودی خودداری کنید. می توانید بدون مالش ناحیه آسیب دیده دوش بگیرید. سپس، زخم را با یک حوله خشک کنید.

اگر زخم بعد از 6 هفته بهبود نیابد

این یک زخم ها مزمن است و به طور کلی، این موارد عبارت اند از:

زخم پا (ضایعه پایدار با منشاء شریانی و یا وریدی)؛

زخم فشاری (تخریب موضعی پوست و همچنین بافت‌ها، به دنبال فشرده‌سازی مسئول خون رسانی ضعیف)؛

زخم مربوط به دیابت؛

ضایعه ای روی استامپ، پس از قطع عضو.

برای این نوع زخم از پانسمان های پیچیده خاص استفاده می شود که عبارتند از:

هیدروکلوئیدها و هم هیدروسلولارها (که نشت را جذب می کنند).

آلژینات (در صورت عفونت نشان داده شده است).

مراقبت از زخم مزمن پیچیده است و باید توسط پزشک یا پرستار انجام شود.

بعد از بهبود زخم، مواد بخیه را بردارید

پس از بهبودی، برداشتن مواد بخیه بستگی به محصولی دارد که برای بستن زخم فرد استفاده می شود.

نوارهای چسب

پس از 7 روز با مرطوب کردن آنها با کمپرس یا پنبه مرطوب برداشته می شوند.

چسب جراحی

در عرض 5 تا 14 روز به طور خود به خود سقوط می کند. با این حال، از خراشیدن یا مالش آن خودداری کنید.

بخیه

اگر آنها قابل جذب نیستند، باید در مدت زمان متوسط ​​حذف شوند:

6 روز برای زخم های صورت؛

7 تا 14 روز برای اندام فوقانی، تنه یا پوست سر؛

10 تا 21 روز برای زخم های اندام تحتانی (بسته به محل).

اقدامات احتیاطی پس از بهبود زخم

از زخم ها تا زمان بهبودی مراقبت می شود که معمولاً برای یک ضایعه کم عمق و کوچک یک تا دو هفته طول می کشد.

یک زخم بهبود یافته به مدت 6 تا 18 ماه به تکامل خود ادامه می دهد. در این مدت، آن را در معرض نور خورشید قرار ندهید (در این صورت ممکن است برای همیشه رنگدانه شود).

برای بهبود ظاهر اسکار، می توانید یک یا دو بار در روز از کرم ویتامین E استفاده کنید. 

شما به عنوان یک متخصص در مدیریت زخم، مدیریت زخم مدرن را در حوزه کاری خود طراحی می کنید، اقدامات را ارزیابی می کنید و آنها را در فرآیند مراقبت و مشاوره جامع ادغام می کنید.

آموزش تبدیل شدن به یک مدیر زخم در علم اندیشان پرستاری به شما مهارت هایی را می آموزد که برای ارائه بهترین مراقبت ممکن برای افراد مبتلا به اختلالات زخم نیاز دارید. تمرکز بر مراقبت عملی، شخص محور و جامع از بیماران شما است. علاوه بر درمان اساسی با سیستم های فشرده سازی و فشرده سازی، درمان زخم و پیشگیری از ترومبوز، وظایف شما همچنین شامل فعالیت های سازمانی و تضمین کیفیت است.

آموزش نظری شما شامل چندین واحد آموزشی است و به صورت آموزش حضوری و مرحله آنلاین (آموزش الکترونیکی ترکیبی) انجام می شود. علاوه بر این، امتحان نهایی بخشی جدایی ناپذیر از آموزش های بعدی شما است که در نهایت دانش تازه کسب شده خود را ارائه می کنید.

لطفاً توجه داشته باشید که می‌توانید درخواست کتبی ارسال کنید تا موضوعاتی که با دامنه و محتوای آموزش ارائه شده مطابقت دارند و قبلاً در دوره‌های آموزشی معادل گذرانده‌اید به رسمیت شناخته شوند. دانش موجود شما توسط سرپرست آموزش های بیشتر بررسی می شود.

آموزش عملی شما شامل چندین ساعت آموزش عملی می باشد. شما کارآموزی خود را با توجه به نیازهای شخصی خود بین بلوک های تئوری فردی انتخاب می کنید.

امتحانات

برای دریافت مدرک تحصیلی شما موارد زیر مورد نیاز است:

حضور منظم در کلاس ها

کار پروژه مثبت انجام شده است

دوره های کارآموزی را با موفقیت به پایان رساند

قبولی در امتحانات نهایی (کتبی یا شفاهی)

مدیریت حرفه ای زخم به تخصص مراقبت های بهداشتی و پرستاری فارغ التحصیل تبدیل شده است. در کوتاه مدت و بلندمدت، نیاز به مراقبانی وجود دارد که بتوانند به بیماران و بستگان آنها مشاوره و مراقبت کنند تا از حمایت کافی برای زندگی با زخم و بیماری زمینه ای برخوردار شوند. فارغ التحصیلان دوره های آموزشی بیشتر زمینه های کاربردی خود را هم در ناحیه سرپایی و بستری بیمارستان ها و هم در مراکز سالمندان و پرستاری و مراقبت های سیار پیدا می کنند.

آموزش مدیریت زخم

آموزش های بیشتر در زمینه مدیریت زخم برای متخصصان مراقبت های بهداشتی که می خواهند شایستگی بیشتری در مراقبت از زخم کسب کنند ایده آل است. در کلینیک ها، مراکز درمانی سرپایی، خانه های سالمندان و مراکز درمانی، کارکنان پرستاری به طور مکرر با طیف گسترده ای از زخم ها مواجه می شوند که نیاز به مراقبت کافی دارند. روند درمان اغلب بسیار دشوار است، بنابراین تخصص متمرکز مورد نیاز است.

این دقیقا همان جایی است که آموزش مدیر زخم وارد می شود که به ویژه بر درمان زخم های مزمن تمرکز دارد. در چنین مواردی، درمان زخم توسط متخصصان اغلب مورد نیاز است، بنابراین آموزش بیشتر برای تبدیل شدن به یک مدیر زخم می تواند نشان دهنده صلاحیت مهم باشد.

تعریف مدیریت زخم

قبل از شروع به دنبال آموزش بیشتر در مدیریت زخم، باید بدانید که در چه چیزی قرار دارید و بنابراین تعریف این اصطلاح را بررسی کنید. یک تحقیق مربوطه نشان می دهد که مدیریت زخم از تاریخچه تا مستندات گسترش می یابد. جنبه های مهم عبارتند از فیزیولوژی بهبود زخم، از جمله مراحل بهبود زخم، و همچنین درمان زخم و مدیریت درد.

پس از آموزش مراقبت از زخم، پرستاران بخش مراقبت های بهداشتی دانش عمیقی در مورد مراقبت از زخم دارند و می توانند خود را به شرح زخم و مشاهده زخم اختصاص دهند. با این حال، هسته اصلی کار او درمان زخم است که می تواند به روش های مختلف انجام شود. مجریان زخم ابتدا زخم را تمیز می کنند و سپس در صورت لزوم می توانند زخم را ببندند، زخم را بپوشانند یا پانسمان را عوض کنند.

روش های مختلفی را می توان در مراقبت حرفه ای از زخم استفاده کرد. اساساً بین مراقبت از زخم خشک و مرطوب تمایز قائل می شود. آخرین اما نه کم اهمیت، مستندات زخم طیفی از وظایف یک مدیر زخم را کامل می کند.

هر جا که زخم‌های مزمن باید به صورت حرفه‌ای درمان شوند، فارغ‌التحصیلان دوره‌های آموزشی پیشرفته در مدیریت زخم به دنبال متخصصانی هستند. آموزش بیشتر چشم اندازهای جالبی را برای مدیران زخم باز می کند. هنگام جستجوی پیشنهادهای شغلی مناسب، آنها باید نام‌های درمانگر زخم، درمانگر زخم و متخصص زخم را نیز در نظر بگیرند. فرصت های شغلی عمدتاً در زمینه های زیر ایجاد می شود:

خانه های سالمندان

بیمارستان ها

مراکز درمانی سرپایی

فروشگاه های لوازم پزشکی

خدمات مراقبت سرپایی

اقدامات پزشکی

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

مدیر زخم شدن

همه کسانی که مایلند مدیر زخم شوند و به طور حرفه ای به بیماران مبتلا به زخم های مزمن کمک کنند، ابتدا باید یک مدرک مناسب را تکمیل کنند. با این حال، به طور دقیق، این آموزش نیست، بلکه آموزش بیشتر در مراقبت و مدیریت زخم است. ارائه دهندگان مختلف دوره های مربوطه را آماده کرده اند، به طوری که فرصت های زیادی برای تبدیل شدن به یک متخصص زخم وجود دارد. بسته به صلاحیت و ارائه دهنده آموزش، محتوای زیر در دستور کار است:

درمان زخم

مستندات

پیشگیری

فقه

مبانی کسب و کار

میزان انتقال دانش مدیریت کسب و کار در درجه اول به این بستگی دارد که تمرکز بر مدیریت یا درمان زخم باشد. هر کسی که آرزوی شغلی به عنوان یک متخصص زخم را دارد، باید از یک سو از خود بپرسد که چه اهدافی را دنبال می کند و از سوی دیگر، مطالب اطلاعاتی رایگان را از چندین ارائه دهنده بدون تعهد درخواست کند.

اطلاعات بیشتر:

دوره آموزش مدیریت زخم

درمان زخم چیست؟

درمان زخم چیست؛ اصطکاک، خرد کردن و غیره فرآیند بهبود اختلالات بافتی که زخم نامیده می شود و به دلایلی مانند برش با ابزار، تکه تکه شدن ایجاد می شود، درمان زخم نامیده می شود.

درمان زخم چگونه انجام می شود؟

در درمان زخم، پانسمان روزانه باید به طور منظم هر روز انجام شود. در بیمارانی که تحت درمان زخم قرار می گیرند از تخت های هوا استفاده می شود. به بیماران فرآیند تغییر موقعیت در این تشک های بادی که در طول فرآیند درمان زخم استفاده خواهند کرد، آموزش داده می شود. یکی از مهم ترین مراحل درمان در درمان زخم، مکمل های غذایی است. به همین دلیل از بیماران انتظار می رود برنامه تغذیه ای را در درمان زخم اعمال کنند. در درمان، افراد باید سیگار را ترک کنند و از داروهایی استفاده کنند که بر درمان تأثیر منفی بگذارد. برنامه ای برای تمریناتی که افراد باید در درمان زخم انجام دهند ایجاد شده است. حمایت روانی به افراد در درمان زخم ارائه می شود. در درمان زخم، زخم تمیز می شود، بافت های مرده برداشته می شود و از زخم کشت می شود و درمان آنتی بیوتیکی روی فرد اعمال می شود.

انواع درمان زخم چیست؟

می توان درمان زخم را به شرح زیر متنوع کرد.

طب داخلی بیماری های زمینه ای درمان زخم را درمان می کند.

بیماری های عروقی با جراحی عروق و روش های رادیولوژی مداخله ای درمان می شوند.

قطع عضو در موارد ضروری پس از دبریدمان انجام می شود.

نواحی مورد نیاز برای درمان زخم با پیوند پوست درمان می شوند.

اکسیژن درمانی هایپرباریک در درمان زخم موفقیت آمیز است.

درمان با خلاء VAC به عنوان درمان زخم اعمال می شود.

اوزون درمانی پزشکی در درمان زخم در حال آزمایش است.

 بیشتربدانید:دوره آموزش امدادگر اورژانس-دوره های امدادگر اورژانس-دوره فوریت های پزشکی-دوره فوریت های پزشکی و امدادگر اورژانس 

گزینه های درمان مراقبت از زخم چیست؟

در درمان زخم، زخم های عفونی معمولاً با درمان جراحی بهبود می یابند. در درمان زخم زخم های به اصطلاح مزمن، نیاز به درمان بستری است. زخم های مزمن؛ نوعی زخم است که برای درمان زخم ها زمان بسیار زیادی نیاز است، معمولاً در سنین بالا ایجاد می شود و در افرادی که بیماری های اضافی دارند ایجاد می شود. در درمان زخم باید بیماری هایی که باعث ایجاد زخم می شوند و با آنها همراه است را پیدا کرد و درمان کرد. اگر بیمار عادات منفی دارد، باید آنها را ناامید کرد. مهمترین گام در چنین زخم هایی جلوگیری از ایجاد اسکار است. برای محافظت از زخم های مزمن، یعنی زخم های غیر التیام بخش؛

درمان دیابت به خوبی

معاینه پا توسط بیمار و بستگان بیمار

درمان زخم با آب گرم و صابون

کوتاه کردن مستقیم ناخن

انتخاب کفش تنفسی برای محافظت از زخم در درمان زخم

جوراب ها بدون درز و نخی هستند

در درمان زخم می توان اقدامات احتیاطی مانند راه نرفتن پابرهنه را انجام داد.

درمان زخم چقدر طول می کشد؟

در درمان زخم، روند بسته به شکل گیری زخم ها متفاوت است. به طور کلی، در درمان زخم بین 1 تا 3 هفته بهبود می یابد و بهبودی کامل زخم ها در 6 هفته کامل می شود. با این حال، درمان زخم زخم های عفونی که با تکه تکه شدن و از بین رفتن بافت ایجاد می شوند و هیچ بیماری اضافی ندارند، زمان بیشتری می برد.

زخم های چه کسانی در درمان زخم التیام نمی یابند بیشترین تاثیر را منفی می گذارد؟

زخم هایی که نیاز به درمان زخم دارند و روند بهبودی آنها به تأخیر می افتد بیشتر بیماران دیابتی را درگیر می کند. به همین ترتیب، بیماران بستری، مبتلایان به بیماری های عروقی، بیماران مبتلا به چاقی، اعتیاد به سیگار، سرطان و سن بالا نیز تحت تأثیر نامطلوب زخم های التیام نیافته هستند.

کدام متخصصان باید در درمان زخم مورد حمایت قرار گیرند؟

ارتوپد

جراح پلاستیک

داخلی

بیمارستان

رادیولوژیست

جراح عروق

متخصص تغذیه

روانپزشک

روانشناس و غیره پشتیبانی را می توان از کارکنان و تیم متخصص دریافت کرد.

انواع زخم هایی که در مرکز ما دوره مراقبت و درمان آن را میاموزید:

زخم های پا ناشی از دیابت،

سایر زخم های ناشی از دیابت،

زخم های ناشی از اختلال گردش خون،

زخم های جراحی،

زخم های ناشی از اختلال وریدی،

زخم های ناشی از عفونت،

زخم های ناشی از تروما،

زخم های ناشی از تشعشعات،

زخم های فشاری

 معاینه زخم و ارزیابی جامع زخم،

تزریق‌هایی که بهبود زخم را تسریع می‌کنند (تزریق فاکتور رشد اپیدرمی)،

کاربردهای پانسمان پیشرفته مناسب برای زخم،

تعمیر و نگهداری با تکنولوژی VAK،

دبریدمان زخم،

فلپ تلنگر،

داروهای منطقه ای مدرن و مواد مناسب برای زخم،

خدمات آموزشی و مشاوره ای به بیماران و بستگان آنها

حصول اطمینان از پیگیری زخم در محیط منزل.

نکات اساسی درمان زخم بستر غیر التیام بخش

هدف اولیه مراقبت از زخم برای زخم بستر غیر التیام‌یافته محافظت از بافت‌های زنده، تسریع در بهبود زخم با استفاده از تکیه‌گاه‌های پزشکی است، در صورتی که نمی‌توان به روش مناسبی در ترمیم زخم دست یافت، با آزمایش‌ها و معاینات مختلف علل آن را بررسی کرد. سعی کنید این علل را از بین ببرید و اقداماتی را برای اطمینان از بهبود زخم انجام دهید.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

چگونه خطر زخم بستر را کاهش دهیم؟

برای اینکه در بیمارانی که به مدت طولانی در خانه دراز می کشند زخم بستر ایجاد نشود، بیمار باید به طور منظم هر روز (با فواصل حداکثر 2 ساعت) در سمت راست، پهلوی چپ و پشت در تخت جابه جا شود. علاوه بر این، اکستنشن هایی مانند اتصالات کاتتر ادراری و اتصالات تنفسی که در بیمار وجود دارد باید به طور مکرر تعویض شوند. به این ترتیب می توان از ایجاد زخم بستر جلوگیری کرد یا در صورت وجود زخم می توان به بهبودی سریع دست یافت.

این واقعیت که بستگان بیماران شروع به بدتر شدن روی پوست می کنند و قبل از باز شدن زخم متوجه تغییرات می شوند می تواند با درمان ساده تر از ایجاد زخم بستر جلوگیری کند.

اگر زخم بستر باز شود، ممکن است بیمار متوجه این وضعیت نشود. به همین دلیل مهم است که اعضای خانواده به خوبی از این موضوع مطلع باشند و خانواده به طور مرتب نقاط فشار را بررسی کنند.

از آنجایی که اکسیژن رسانی به بیمار، کاهش ارزش خون یا بدتر شدن الکترولیت های خون نیز بر بهبود زخم تأثیر می گذارد، بیمار باید حتماً تحت نظر پزشک باشد.

پس از بروز زخم بستر، باید مراقب بود و این وضعیت باید در اسرع وقت با پزشک اصلی بیمار در میان گذاشته شود. درمان زخم بستر باید پس از معاینه خانگی توسط پزشک شروع شود.

 بیشتربدانید: دوره آموزش نسخه خوانی - مراقبتهای پرستاری در شیمی درمانی - دوره دیالیز در تهران - دوره آموزش تکنسین داروخانه

درمان زخم بستر غیر التیام بخش

زخم بستر در بیمارانی دیده می شود که باید برای مدت طولانی در رختخواب بمانند یا در بستر هستند.

درمان‌های زخم بستر، زخم‌های طولانی‌مدت، طاقت‌فرسا و نیازمند صبر هستند که گام به گام بهبود می‌یابند، که باید توسط پزشکان متخصص در مراقبت از زخم، پرستاران مراقبت از زخم در منزل و کارکنان بهداشتی انجام شود.

در درمان زخم بستر پس از ایجاد برنامه درمانی توسط پزشک و پرستار مراقبت از زخم، باید روزانه در راستای این طرح پیشرفت کرد. بسته به نوع زخم بستر بیمار، می توان از داروها و نوارهای دارویی کمکی برای تسریع روند بهبود زخم استفاده کرد.

برای التیام زخم بستری که علیرغم درمان های متخصصین در منزل عفونی شده و به حدی پیشرفت کند که بیمار را در معرض خطر قرار دهد، می توان در صورت نیاز با مراجعه به پزشکان شعب مختلف در بیمارستان نیز بیمار را درمان کرد.

مدیریت مراقبت از زخم بستگان و مراقبان بیمار

بستگان بیماران یا مراقبینی که از بیمار مراقبت می کنند باید از درمان زخم بستر برای بیمار مطلع شوند. کاربردهایی مانند کرم ها، داروها و تغییر پانسمان که باید در طول روز به بیمار داده شود، می تواند به بستگان یا مراقبان بیمار آموزش داده شود و توسط آنها انجام شود.

هر جا زخمی در بدن بیمار وجود دارد، آن ناحیه باید توسط بستگان/مراقب بیمار تمیز نگه داشته شود و مراقب بود که خیس یا مرطوب باقی نماند. لباس های بیمار باید به طور مکرر تعویض شود، لباس ها و ملحفه ها نباید چروک شوند و از فشار بر روی زخم جلوگیری شود.

به منظور جلوگیری از ایجاد زخم بستر یا کمک به بهبود زخم در بدن، باید مراقب بود که بیمار از رژیم غذایی متعادلی از نظر پروتئین، کربوهیدرات، سبزیجات، میوه ها و ویتامین ها برخوردار باشد.

استعمال دخانیات به دلیل مواد مضری که در آن وجود دارد می تواند اثرات نامطلوبی بر روی زخم ایجاد کند. این ممکن است بر مراقبت از زخم تأثیر منفی بگذارد. بنابراین باید به بیماران هشدار داد که سیگار نکشند.

به منظور خیس نشدن پانسمان ها در حین حمام ساخته شده توسط بیمار و جلوگیری از آمدن بقایای آب / ادرار / مدفوع به محل زخم باید با باندهای ضد آب شفاف پوشانده شود.

به منظور جلوگیری از رشد زخم در بیمار و برای جلوگیری از زخم بستر در قسمت دیگری از بدن، بستگان یا مراقبان بیمار باید به تغییر وضعیت بیماران خود در تخت به صورت روزانه ادامه دهند.

مراقبت و پیگیری زخم باید به صورت روزانه انجام شود و در صورت مشاهده ظاهر، قرمزی یا بوی متفاوت بر روی زخم، بلافاصله به پزشک یا پرستاری که از زخم مراقبت می کند، اطلاع داده شود.

در طول دوره پیگیری زخم، پزشک/پرستار مراقبت از زخم باید به ارزیابی بیمار و زخم در فواصل زمانی مشخص شده در برنامه درمانی ادامه دهد.

درمان زخم بستر فرآیندی نیست که بتواند توسط خانواده یا مراقبی که از آن اطلاعی ندارد اعمال شود. در این زمینه باید از یک پزشک متخصص یا پرستاران مجاز مراقبت از زخم حمایت حرفه ای دریافت کرد.

دوره آموزش مدیریت زخم
نقش پانسمان زخم فراهم کردن شرایط بهینه برای بهبود زخم است و در عین حال از زخم در برابر ضربه بیشتر و تهاجم میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا محافظت می‌کند. همچنین مهم است که پانسمان‌ها را بتوان به صورت اتروماتیک برداشت تا از آسیب بیشتر به سطح زخم در هنگام تعویض پانسمان جلوگیری شود.

برای جدی‌ترین انواع زخم‌ها، مانند سوختگی‌ها و زخم‌های مزمن، که مقادیر زیادی اگزودا تولید می‌کنند، به طور کلی پذیرفته شده است که درمان زخم مرطوب نقش مهمی در درمان مؤثر دارد. مرطوب نگه داشتن بستر زخم برای جلوگیری از مرگ سلولی در اثر خشک شدن، فراهم کردن محیط مساعد برای تکثیر فیبروبلاست و امکان اپیتلیال شدن مجدد با مهاجرت کراتینوسیت ها از لبه های زخم، در سراسر سطح بافت گرانوله تازه تشکیل شده، ضروری است. با این حال، حفظ تعادل در سطوح رطوبت مهم است، زیرا مایع اضافی زخم می‌تواند به افزایش کلونیزاسیون باکتریایی زخم کمک کند و می‌تواند با خیساندن بافت سالم بر ناحیه اطراف تأثیر منفی بگذارد. بنابراین، انتخاب یک ماده پانسمان مناسب برای زخم خاص، به منظور حفظ سطح رطوبت بهینه برای بهبود زخم، بسیار مهم است.

در حال حاضر، تعدادی از انواع پانسمان زخم در درمان زخم مرطوب استفاده می شود. اینها عبارتند از هیدروکلوئیدها، که از پراکندگی ذرات جاذب در یک الاستومر خود چسب، فوم ها که معمولاً از پلی یورتان پوشش داده شده ساخته می شوند، هیدروژل ها، که ورقه های پلیمر آبدوست پیش هیدراته هستند، و الیاف هیدرولیکی مانند آلژینات کلسیم و سلولز کربوکسی متیله هستند. هر نوع پانسمان دارای خواص منحصر به فردی است که آن را برای شرایط مختلف زخم مناسب می کند. یک خاصیت نامطلوب برای درمان یک زخم ممکن است برای درمان زخم دیگر مفید باشد.

ایمونولوژیک
بیماران مبتلا به نارسایی مزمن وریدی و زخم وریدی پا در معرض خطر حساسیت به داروهای موضعی هستند. فراوانی حساسیت در این بیماران تا 67 درصد است. در یک مطالعه با استفاده از یک سری استاندارد اروپایی توسعه یافته و 20 پانسمان زخم مختلف برای آزمایش پچ در 36 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن وریدی، حساسیت به پانسمان های مدرن زخم در 8.3٪ (سه مورد) مشاهده شد و توسط پروپیلن گلیکول به عنوان یک ماده تشکیل دهنده ایجاد شد. با این حال، باید تاکید کرد که واکنش های مثبت پچ تست به پروپیلن گلیکول می تواند نشان دهنده تحریک به جای آلرژی تماسی باشد. هیچ موردی از حساسیت به هیدروکلوئیدها، آلژینات ها یا فوم های پلی یورتان وجود نداشت.
درماتیت تماسی آلرژیک به یک مشتق کلفونی اصلاح شده، گلیسریل روزینات، اما نه کلفونی اصلاح نشده، در پانسمان زخم در یک زن 69 ساله گزارش شده است.
در 116 بیمار مبتلا به زخم پا (وریدی، شریانی و دیابتی) که با طیف وسیعی از مواد آزمایش شده بودند، 71 مورد (61٪) واکنش مثبت، با تعداد کل 204 واکنش آلرژیک وجود داشت. پنج واکنش به پانسمان زخم وجود داشت. سه بیمار به هیدروژل مثبت بودند که در دو مورد ناشی از حساسیت به پروپیلن گلیکول بود. در یک بیمار، آلرژن شناسایی نشد.

پانسمان زخم محل اهدا کننده
نوع پانسمان زخم تأثیر مهم، اما غیر کمیت بر بهبودی دارد. تقویت کننده همراه با آتل همچنان روش متداول بیحرکتی شعاعی است. استفاده از NPWT برای اولین بار توسط Avery در سال 2000 توصیف شد. مطالعات قبلی نشان داده بودند که این روش ممکن است باعث تسریع عروق مجدد و بهبود زودهنگام پیوندهای پوست شود، اگرچه همه مطالعات انجام نشده است.

آلژینات ها
پانسمان زخم بر اساس مواد آلژینیک، در ادبیات و همچنین از نقطه نظر تجاری، در مدیریت زخم به خوبی شناخته شده است. آلژینات ها کوپلیمرهای خطی اسید d-مانورونیک متصل به β-(1-4) و α-( 1-4) واحدهای اسید ال-گولورونیک مرتبط، که به طور گسترده در بسیاری از گونه های جلبک دریایی قهوه ای وجود دارد. الیاف آلژینات را می توان با اکسترود کردن محلول های آلژینات سدیم در حمام محلول نمک کلسیم یا محلول اسیدی برای تولید الیاف آلژینات کلسیم یا آلژینیک مربوطه تهیه کرد.
به طور معمول، درجه بلورینگی الیاف آلژینات در حد 30٪ با درجه جذب آب 90٪ پس از غوطه ور شدن در آب است. الیاف این نوع به دلیل زیست سازگاری عالی، غیر سمی بودن و زیست فعالی بالقوه به طور گسترده در کاربردهای پانسمان زخم مورد استفاده قرار گرفته اند. الیاف آلژینات، معمولاً به عنوان نمک کلسیم، در اثر تبادل یونی بین یون‌های کلسیم در فیبر و یون‌های سدیم موجود در اگزودا، با ترشحات زخم تعامل می‌کنند و ژل مرطوب را تشکیل می‌دهند. خاصیت ژل‌سازی آلژینات گیر افتادن فیبر در زخم را از بین می برد و به برداشتن پانسمان بدون آسیب زیاد کمک می کند، بنابراین، درد بیمار را در هنگام تعویض پانسمان کاهش می دهد. چنین ژل سازی محیطی مرطوب برای زخم فراهم می کند که باعث بهبودی می شود و منجر به ترمیم زیبایی بهتر می شود. از زخم خاصیت تشکیل ژل، محیط مرطوبی را فراهم می کند که منجر به دانه بندی سریع و اپیتلیال شدن مجدد می شود.1 در یک کارآزمایی بالینی کنترل شده، تعداد قابل توجهی از بیمارانی که لباس آلژینات کلسیم پوشیده بودند در روز 10 به طور کامل بهبود یافتند. در مطالعه دیگری با بیماران سوختگی، کلسیم آلژینات به طور قابل توجهی شدت درد را کاهش داد و به دلیل سهولت مراقبت مورد علاقه پرسنل پرستاری قرار گرفت.

این تولید در محل از یک محیط ترمیم مرطوب و در نتیجه جذب بالای پانسمان های آلژینات دو ویژگی برجسته است که پانسمان آلژینات را به یکی از همه کاره ترین پانسمان های زخم موجود امروزی تبدیل می کند. علاوه بر این، نشان داده شده است که پانسمان های حاوی آلژینات ماکروفاژها را در بستر زخم مزمن فعال می کنند و یک سیگنال پیش التهابی ایجاد می کنند که ممکن است باعث ایجاد التهاب در بهبود زخم شود. الیاف آلژینات

پانسمان های آلژینات که در حال حاضر در بازار موجود است عمدتاً از الیاف آلژینات کلسیم یا آلژینات سدیم-کلسیم ساخته شده اند. بسته به مقدار مشتقات اسید مانورونیک یا گولورونیک در مواد تشکیل دهنده الیاف به درجات مختلف به شکل ژل تغییر می کنند. مرحله ترمیم زخم و بر این اساس، قادر به تحریک فرآیند دانه بندی یا محافظت در برابر آسیب بافت تازه تشکیل شده است.

یک مزیت احتمالی الیاف آلژینات این است که با ترکیب یون های فلزی مناسب، ریز عناصر یا سایر مواد فعال بیولوژیکی که روند بهبود را تسریع می کنند یا دارای خواص باکتریواستاتیک هستند، نسبتاً آسان می شوند.

به عنوان جایگزینی برای پانسمان استاندارد آلژینات، پانسمان های آلژینات جدیدی که آزمایش شده اند، خواص برتری دارند، به عنوان مثال، الیاف آلژینات روی. جایگزینی یون های سدیم با یون های روی در حین انجماد باعث می شود تا الیاف آلژینات روی با خواص مناسب برای کاربردهای پزشکی تهیه شود. الیاف آلژینات روی جذب رطوبت بالا، تسریع روند بهبود زخم و خاصیت ضد باکتریایی ناشی از حضور یون‌های روی را نشان می‌دهند. از این الیاف می توان برای ساخت پانسمان هایی استفاده کرد تا در مراحل بهبودی بعدی برای زخم ها استفاده شود. اثرات باکتریواستاتیک روی را می توان با ترکیب عوامل باکتری کش یا قارچ کش معمولی در الیاف در مرحله ریسندگی افزایش یا گسترش داد.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

آموزش مدیریت زخم تهران

7 نوع پانسمان زخم و زمان استفاده از هر کدام

هنگامی که صحبت از بهبود زخم می شود، اطمینان از اینکه بهبود تا حد امکان سریع و موثر است، حیاتی است، زیرا استفاده از پانسمان مناسب بسیار مهم است. نوع پانسمان مورد استفاده برای پانسمان زخم همیشه به عوامل مختلفی از جمله نوع آسیب، اندازه، محل و شدت بستگی درد.

در دوره های موسسه علم اندیشان پرستاری، ما طیف وسیعی از پانسمان های زخم مختلف را آموزش می دهیم که هر کدام برای درمان زخم های مختلف ایده آل هستند. از هیدروژل و هیدروکلوئید گرفته تا پانسمان آلژینات، ما طیف گسترده ای از گزینه ها را آموزش می دهیم.

برای اینکه فرآیند انتخاب پانسمان مناسب زخم برای آسیب، کمی آسان‌تر باشد، راهنمای زیر را گردآوری کرده‌ایم که به تفصیل توضیح می‌دهد که هر یک از هفت پانسمان زخم رایج برای چه مواردی باید استفاده شود.

1. هیدروکلوئید

پانسمان های هیدروکلوئیدی را می توان برای سوختگی ها، زخم هایی که مایع ترشح می کنند، زخم های نکروزه، زخم های فشاری و زخم های وریدی استفاده کرد. این پانسمان ها غیر قابل تنفس هستند که خود چسب هستند و نیازی به چسباندن ندارند. مواد انعطاف‌پذیری که از آن ساخته شده‌اند، پوشیدن آن‌ها را راحت کرده و حتی برای حساس‌ترین انواع پوست نیز مناسب است.

نحوه کار این پانسمان ها با ایجاد شرایط مرطوبی است که به بهبود زخم های خاص کمک می کند. سطح با ماده ای پوشانده شده است که حاوی پلی ساکاریدها و سایر پلیمرها است که آب را جذب کرده و ژل تشکیل می دهد، زخم را تمیز نگه می دارد، از آن در برابر عفونت محافظت می کند و به بهبود سریعتر آن کمک می کند.

پانسمان‌های هیدروکلوئیدی در برابر نفوذ باکتری ها مقاوم هستند و همین مورد باعث می‌شود تا در پیشگیری از عفونت بسیار موثر باشند. آنها همچنین ماندگاری طولانی، زیست تخریب پذیر و آسان برای استفاده هستند.

2. هیدروژل

هیدروژل می‌تواند برای طیف وسیعی از زخم‌هایی که مایعات کمی نشت می‌کنند یا بدون مایعات هستند و زخم‌هایی که دردناک یا نکروزه هستند یا زخم‌های فشاری یا محل‌های اهداکننده هستند؛ استفاده می‌شود. هیدروژل همچنین برای سوختگی های درجه دو و زخم های عفونی استفاده می شود.

پانسمان های هیدروژل برای به حداکثر رساندن راحتی بیمار و کاهش درد و در عین حال کمک به بهبود زخم ها یا سوختگی ها و مبارزه با عفونت طراحی شده اند. ژل خنک کننده موجود در محصولاتی در این زمینه، چیزی است که آنها را در کاهش درد و تسریع روند بهبود موثر می کند.

 مقالات بیشتر : دستیار دندانپزشکی چیست؟=آموزش شیمی درمانی-مدیریت زخم-دوره آموزش جامع CCU-دوره جامع آموزش SPSS

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

3. آلژینات

پانسمان‌های آلژینات برای محافظت مؤثر از زخم‌هایی که مقدار زیادی تخلیه دارند و سوختگی‌ها، زخم‌های وریدی، زخم‌های بسته‌شده و زخم‌های فشاری بالاتر ساخته می‌شوند. این پانسمان‌ها مایع اضافی را جذب می‌کنند و ژلی ایجاد می‌کنند که به بهبود زخم یا سوختن سریع‌تر کمک می‌کند. این پانسمان ها حاوی الیاف سدیم و جلبک دریایی هستند و می توانند مقادیر زیادی مایع را جذب کنند، به علاوه پس از استفاده زیست تخریب پذیر هستند.

این پانسمان‌ها به دلیل مقدار مایعی که جذب می‌کنند و ماهیت زخم، نیاز به تعویض هر دو روز یک‌بار، گاهی اوقات بیشتر دارند. تغییر بیش از حد آن ها می تواند باعث خشکی بیش از حد شود یا منجر به نفوذ باکتری به زخم شود. این ها فقط باید برای زخم های مرطوب با زهکشی مایع زیاد استفاده شوند. در غیر این صورت آن ها می توانند با خشک کردن سریع زخم ها مانع از بهبودی شوند.

4. کلاژن

پانسمان کلاژن را می توان برای زخم های مزمن یا زخم های متوقف شده، زخم های فشاری، محل های پیوند، زخم های جراحی، سوختگی ها یا جراحات با سطح وسیع استفاده کرد. این پانسمان‌ها به‌عنوان داربستی برای رشد سلول‌های جدید عمل می‌کنند و می‌توانند در زمان بهبودی بسیار مؤثر باشند.

پانسمان های کلاژن روند بهبود زخم را به طرق مختلف تشویق می کنند. این موارد شامل کمک به برداشتن بافت مرده، کمک به رشد رگ‌های خونی جدید و کمک به کنار هم قرار دادن لبه‌های زخم و تسریع موثر در بهبود است.

5. فوم

برای زخم‌هایی با درجه‌های مختلف شدت، پانسمان‌های فوم می‌توانند فوق‌العاده خوب عمل کنند، و همچنین برای آسیب‌هایی که بو نشان می‌دهند. پانسمان های فوم ترشحات سطح زخم را جذب می کنند و محیطی را ایجاد می کنند که باعث بهبود سریع تر می شود.

این پانسمان‌ها به بخار آب اجازه ورود می‌دهند، ناحیه را مرطوب نگه می‌دارند و باعث بهبود سریع‌تر می‌شوند، اما از ورود باکتری‌ها به ناحیه آسیب‌دیده جلوگیری می‌کنند. این پانسمان ها در اندازه ها و اشکال مختلف و همچنین در طیف وسیعی از گزینه های چسبنده و غیرچسبنده هستند.

6. شفاف

پانسمان های شفاف برای زمانی مفید هستند که متخصصان پزشکی یا مراقبین بخواهند بهبود زخم را کنترل کنند، زیرا این پانسمان ها زخم را با یک لایه شفاف می پوشانند. اینها شناسایی عوارض بالقوه را بسیار آسان تر می کند، مانند تشخیص عفونت ها در زمان قبلی. به همین دلیل، این نوع پانسمان ها اغلب در محل های برش جراحی، در سوختگی ها و زخم ها و در محل های IV استفاده می شود.

این پانسمان ها قابل تنفس هستند اما در برابر باکتری ها نفوذ ناپذیر هستند و به تمیز و خشک نگه داشتن زخم، جلوگیری از عفونت و تسریع بهبود کمک می کنند. آن ها همچنین انعطاف پذیر هستند که پوشیدن آن ها را راحت می کند.

7. پارچه

پانسمان های پارچه ای رایج ترین پانسمان هایی هستند که اغلب برای محافظت از زخم های باز یا نواحی پوست شکسته استفاده می شوند. آنها برای صدمات جزئی مانند بریدگی یا نواحی پوست ظریف مناسب هستند. 

نتیجه

این پانسمان‌ها در اشکال و اندازه‌های مختلف، از پوشش‌های کوچک برای انگشتان تا پوشش‌های بزرگ‌تر برای زخم‌ها در نواحی وسیع‌تر بدن وجود دارند. علاوه بر پانسمان‌های از پیش برش‌شده، این پانسمان‌ها در یک گزینه رول نیز عرضه می‌شوند که برای برش به اندازه ساخته شده‌اند.

اگر تمایل دارید اطلاعات جامع تری در خصوص شیمی درمانی و مراقبت های شیمی درمانی داشته باشید، می توانید جهت شرکت در دوره های موسسه علم اندیشان پرستاری با ما تماس بگیرید و یا از طریق راه های زیر در ارتباط باشید:

شماره تماس:   02188802130 - 02188802691 - 02188916058

واتس اپ: 09197674043

دوره آموزش مدیریت زخم

پوست شما اولین خط دفاعی شما در برابر بیماری و آسیب است و از آنجایی که اولین قسمت از بدن شما است که دنیای بیرون با آن تماس پیدا می کند، مردم همیشه با بریدگی، خراشیدگی و خراش مواجه می شوند. بسیاری از زخم‌ها جزئی هستند و نیاز به توجه کمی دارند، اما پارگی‌های ناشی از بریدگی‌ها، سوراخ‌ها و سایر زخم‌ها منجر به حدود ۷ تا ۹ میلیون مراجعه سالانه به اورژانس می‌شود.

علل شایع زخم

چهار نوع زخم باز وجود دارد: خراشیدگی، پارگی، سوراخ شدن و بریدگی. خراشیدگی ها خراش هایی روی سطوح سخت هستند که می توانند منجر به خونریزی شوند. پارگی ها بریدگی های عمیق یا پارگی پوست هستند. سوراخ ها سوراخ هایی در پوست شما هستند که توسط اشیاء نوک تیز ایجاد می شوند. و بریدگی، پارگی جزئی یا کامل پوست و بافت زیرین است. اینها اغلب ناشی از:
اصطکاک ناشی از سطوح ناهموار (سوختگی فرش، بثورات جاده ای)
اشیاء تیز (چاقو، ابزار)
ناخن
سوزن
تصادفات
انفجارها
تیراندازی

تعیین زمان جدی بودن زخم
زخم های جزئی را می توان با مراقبت های اولیه در منزل، به طور کلی با یک ضد عفونی کننده برای تمیز کردن زخم، شستن برای پاک کردن هرگونه زباله و فشار مستقیم برای کنترل خونریزی، درمان کرد.

برخی از زخم‌ها می‌توانند تشخیص ضروری بودن درمان پزشکی را دشوار کنند، اگر شدت آن بلافاصله روی پوست ظاهر نشود، حتی پس از اعمال کمک‌های اولیه (این ممکن است با پارگی یا سوراخ‌های عمیق اتفاق بیفتد، زیرا ممکن است عمق زخم را نشان ندهند. است).
اما اگر بعد از کمک های اولیه بهبودی حاصل نشد، زخم خونریزی کرد یا علائم عفونت نشان داد، در اسرع وقت به درمان اورژانسی مراجعه کنید.

بیشتر بدانبد: دوره آموزش تکنسین داروخانه-دوره جامع و تخصصی پرستاری دیالیز-دوره دیالیز در تهران-مراقبتهای پرستاری در شیمی درمانی-دوره آموزش نسخه خوانی

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

انواع برش هایی که نیاز به بخیه دارند

در اینجا انواع زخم هایی که برای آنها نیاز به بخیه دارید آورده شده است:

زخم های بزرگ

اگر زخم شما عمیق‌تر یا طولانی‌تر از نیم اینچ باشد، به اندازه‌ای عمیق باشد که بافت چربی، ماهیچه یا استخوان در معرض دید باشد، یا پهن یا شکاف داشته باشد، نیاز به بخیه دارد.

زخم های خونریزی

اگر پس از اعمال فشار مستقیم روی زخم به مدت 10 دقیقه، خونریزی زخم متوقف نشد، احتمالاً نیاز به بخیه دارد. جراحات ناشی از جرقه زدن نشان دهنده قطع شدن شریان است به این معنی که برای کنترل آن قبل از بخیه، وسایل پزشکی دیگری برای متوقف کردن خونریزی ضروری است.

محل زخم های خاص

زخم‌های روی مفاصل (که ممکن است خطر آسیب به تاندون‌ها و رباط‌ها باشد)، نزدیک اندام تناسلی یا روی صورت (پارگی پلک‌ها می‌تواند به طور بالقوه بینایی را مختل کند) نیاز به بخیه دارند.

علت زخم

زخم های سوراخ شده ناشی از نیش حیوانات و اشیاء خارجی (ناخن، زباله یا شیشه شکسته) برای جلوگیری از عفونت نیاز به بخیه زدن و درمان آنتی بیوتیکی دارند. گزش، به ویژه، خطر عفونت هاری، ویروسی که می تواند بر سیستم عصبی مرکزی شما تأثیر بگذارد، دارد.

چگونه بفهمیم که برش شما نیاز به بخیه دارد؟

در برخی موارد، بدیهی است که شما نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارید. به عنوان مثال، اگر زخم شما بیش از حد خونریزی می کند یا با آسیب های دیگری مانند شکستگی همراه است، با اورژانس تماس بگیرید.
با این حال، در موارد دیگر، همیشه تشخیص اینکه آیا به بخیه نیاز دارید یا خیر، آسان نیست. از این شش سوال برای کمک به تشخیص اینکه آیا بریدگی شما نیاز به بخیه دارد یا بریدگی شما به خودی خود بهبود می یابد، استفاده کنید:

عمق بریدگی شما چقدر است؟

بریدگی‌های سطحی که فقط لایه بالایی پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهند، اغلب با مراقبت مناسب خود به خود خوب می‌شوند. با این حال، برش‌های عمیق‌تر ممکن است نیاز به بخیه داشته باشند. بخیه ها همچنین می توانند در به حداقل رساندن جای زخم کمک کنند.

برش کجاست و اندازه آن چقدر است؟

بریدگی‌های طولانی‌تر، به‌ویژه آنهایی که روی مفاصل قرار دارند، ممکن است به بخیه نیاز داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که لبه‌های زخم در حین بهبود صاف می‌مانند. بریدگی های روی مفاصل، به خصوص زانو یا انگشتان، ممکن است باز شوند اگر بخیه نشوند.
صورت شما ناحیه دیگری است که باید جدی بگیرید. بریدگی روی صورت شما ممکن است نیاز به توجه ویژه ای داشته باشد تا جای زخم در ناحیه ظریف تر به حداقل برسد.

آیا زخم شما کثیف است؟

تمام زخم ها باید با آب گرم و صابون تمیز شوند، اما ممکن است برای از بین بردن زباله ها به کمک حرفه ای نیاز داشته باشید اگر:
کثیفی یا اجسام خارجی قابل مشاهده را در زخم خود مشاهده می کنید.
روی یک تکه فلز یا شیشه بریدگی اتفاق افتاده است.
شما قبلاً سعی کرده‌اید زخم خود را تمیز کنید، اما هنوز باقی مانده‌ها را می‌بینید

آیا زخم شما همچنان خونریزی دارد؟

خونریزی بیش از حد که با فشار مستقیم پس از چند دقیقه متوقف نمی شود، نشانه این است که ممکن است به بخیه نیاز داشته باشید. بخیه ها می توانند به نزدیک شدن لبه های زخم، کنترل خونریزی و بهبود سریعتر کمک کنند.
خونریزی شدید مستلزم مراجعه به اورژانس است.

آیا بین لبه های برش شما فاصله وجود دارد؟

اگر لبه های زخم از هم جدا شده و به طور طبیعی به هم نمی رسند، ممکن است بخیه هایی لازم باشد تا آنها را در یک راستا قرار دهند. شکاف در پوست می تواند روند بهبودی را مختل کرده و خطر عفونت را افزایش دهد. دوختن یک برش دندانه دار نیز می تواند به باقی ماندن جای زخم کمتر کمک کند.

چند ساعت از مصدومیت شما گذشته است؟

به تعویق انداختن درمان می تواند منجر به عوارضی مانند عفونت، تاخیر در بهبودی و افزایش جای زخم شود. ناگفته نماند، اگر بیش از حد صبر کنید، ممکن است دیگر واجد شرایط بخیه نباشید. این به این دلیل است که شما فقط می‌توانید در یک بازه زمانی خاص بخیه بزنید، که به عنوان دوره طلایی بخیه‌ها شناخته می‌شود، زیرا بخیه زدن به مدت طولانی پس از آسیب، خطر عفونت را افزایش می‌دهد.

اقدامات کمک های اولیه بلافاصله پس از آسیب دیدگی انجام شود
مراقبت از بریدگی های جزئی در خانه نیاز به کمک های اولیه مناسب در خانه دارد.
دست هایتان را بشویید
محل بریدگی را به آرامی با صابون ملایم و آب گرم بشویید
یک پماد آنتی بیوتیک بزنید
آن را با یک باند استریل بپوشانید
علائم عفونت مانند قرمزی، تورم، تب یا افزایش درد را کنترل کنید.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

چرا آموزش مدیریت زخم برای پرستاران و مراقبین سلامت ضروری است؟

آیا می‌دانید یک مدیریت صحیح و علمی زخم می‌تواند روند بهبود بیماران را به‌طور چشمگیری کوتاه کند و از بروز عوارض جدی جلوگیری کند؟ دوره آموزش مدیریت زخم در مرکز علم اندیشان پرستاری فرصتی است تا پرستاران، پزشکان و مراقبین سلامت، مهارت‌های علمی و عملی مورد نیاز برای مراقبت از بیماران با انواع زخم‌ها را کسب کنند. این دوره به‌گونه‌ای طراحی شده که دانشجویان علاوه بر یادگیری نظری، تجربه عملی کافی برای مواجهه با شرایط واقعی بیمارستان و مراقبت در منزل را به دست آورند.

اهمیت مدیریت زخم در مراقبت‌های بالینی

مدیریت زخم یکی از مهم‌ترین بخش‌های مراقبت‌های پرستاری است که تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی بیماران دارد. زخم‌های مزمن، زخم‌های دیابتی، زخم‌های بستر و زخم‌های پس از جراحی، نیازمند دانش تخصصی و تصمیم‌گیری سریع هستند. در مرکز علم اندیشان پرستاری، این دوره با رویکرد علمی و کاربردی ارائه می‌شود تا شرکت‌کنندگان بتوانند:

تشخیص نوع زخم و شدت آن را به‌درستی انجام دهند.

روش‌های مناسب پاکسازی، پانسمان و کنترل عفونت را بیاموزند.

برنامه مراقبت طولانی‌مدت برای پیشگیری از عود زخم طراحی کنند.

این مهارت‌ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرستاران و کاهش ریسک عوارض جانبی در بیماران می‌شود.

سرفصل‌های نوین دوره آموزش مدیریت زخم

دوره آموزش مدیریت زخم در مرکز علم اندیشان پرستاری با رویکردی متفاوت و کاربردی ارائه می‌شود و شامل بخش‌های زیر است:

۱. آشنایی با انواع زخم و مراحل التیام

در این بخش، شرکت‌کنندگان با زخم‌های حاد و مزمن، زخم‌های دیابتی و زخم‌های فشاری آشنا می‌شوند و فرآیند التیام زخم از مرحله التهابی تا بازسازی بافت آموزش داده می‌شود.

۲. تکنیک‌های پیشرفته پانسمان و مراقبت

روش‌های نوین پانسمان، استفاده از پانسمان‌های نوآورانه و انتخاب مناسب‌ترین روش برای هر نوع زخم، به‌طور عملی آموزش داده می‌شود. این بخش تمرکز ویژه‌ای بر کاهش درد بیمار و جلوگیری از عفونت دارد.

۳. مدیریت عفونت و کنترل عوامل خطر

شرکت‌کنندگان با اصول کنترل عفونت، ارزیابی علائم عفونت و برنامه‌ریزی برای مراقبت بلندمدت آشنا می‌شوند. این مهارت‌ها در مراقبت از بیماران بستری و خانگی بسیار حیاتی هستند.

۴. برنامه مراقبت بلندمدت و پیشگیری

ایجاد برنامه‌های مراقبتی اختصاصی، آموزش به خانواده‌ها و پیشگیری از زخم‌های بعدی از بخش‌های نوآورانه این دوره است که در مرکز علم اندیشان پرستاری به‌طور عملی و موردی آموزش داده می‌شود.

مزایای شرکت در دوره مدیریت زخم در مرکز علم اندیشان پرستاری

انتخاب این دوره باعث می‌شود شرکت‌کنندگان مزایای زیر را تجربه کنند:

یادگیری علمی و عملی: تلفیق آموزش نظری با تمرین عملی در کلاس و محیط شبیه‌سازی شده.

پشتیبانی تخصصی: دسترسی به مربیان متخصص و مشاوره در طول دوره.

مدرک معتبر: دریافت گواهینامه پایان دوره معتبر و قابل ارائه به مراکز درمانی و استخدامی.

ارتقاء سطح حرفه‌ای: افزایش توانایی در ارائه مراقبت‌های پرستاری با استانداردهای جهانی.

این مزایا باعث می‌شوند که شرکت‌کنندگان بتوانند در محیط‌های مختلف درمانی و مراقبتی، از بیمارستان گرفته تا مراکز درمانی خانگی، با اطمینان کامل فعالیت کنند.

تمرکز ویژه بر مراقبت در شرق تهران

مرکز علم اندیشان پرستاری با هدف ارائه خدمات آموزشی تخصصی در شرق تهران فعالیت می‌کند و دسترسی آسان برای پرستاران و مراقبین سلامت مناطق تهرانپارس، رسالت، نارمک و مناطق اطراف را فراهم کرده است. این موقعیت مکانی، امکان حضور منظم و شرکت در جلسات عملی و تئوری را برای علاقه‌مندان به دوره فراهم می‌کند.

تجربه عملی و پروژه‌های کاربردی

یکی از بخش‌های متفاوت دوره مدیریت زخم در مرکز علم اندیشان پرستاری، انجام پروژه‌ها و تمرین‌های عملی است. شرکت‌کنندگان با شبیه‌سازی شرایط واقعی بیمار، یاد می‌گیرند که چگونه:

پانسمان‌های مختلف را به‌صورت صحیح و بهداشتی انجام دهند.

عوارض زخم را شناسایی و مدیریت کنند.

برنامه مراقبتی مناسب برای بیماران در خانه و بیمارستان طراحی کنند.

این تجربه عملی، مهارت شرکت‌کنندگان را به‌طور ملموس افزایش می‌دهد و اعتماد به نفس آن‌ها را در محیط کار واقعی تقویت می‌کند.

چرا دوره مدیریت زخم علم اندیشان پرستاری متفاوت است؟

تمرکز عملی بالا: برخلاف دوره‌های صرفاً نظری، در این دوره تمرین عملی و کارگاه‌های شبیه‌سازی شده به‌طور کامل گنجانده شده است.

رویکرد کاربردی: آموزش‌ها بر اساس نیازهای واقعی محیط بیمارستان و مراقبت خانگی طراحی شده است.

پشتیبانی پس از دوره: شرکت‌کنندگان می‌توانند پس از پایان دوره، با مربیان در ارتباط باشند و سوالات عملی خود را مطرح کنند.

این تفاوت‌ها باعث می‌شوند که دوره مدیریت زخم مرکز علم اندیشان پرستاری یک انتخاب برتر و منحصر به فرد برای پرستاران و مراقبین سلامت باشد.

آموزش مدیریت زخم 

سوختگی چیست؟

سوختگی نوعی آسیب بافتی است. آنها رایج هستند. اگر در معرض گرما یا تشعشع بیش از حد (مثل خورشید) باشید، ممکن است یکی از این موارد را دریافت کنید. مواد شیمیایی قوی، الکتریسیته و اصطکاک نیز می توانند باعث ایجاد آنها شوند.
سوختگی‌های خفیف معمولاً با درمان خانگی خودبه‌خود بهبود می‌یابند، اما سوختگی‌های بزرگ می‌توانند آسیب جدی ایجاد کنند. برخی تهدید کننده زندگی هستند. اگر سوختگی عمیق دارید یا ناحیه وسیعی از بدنتان را می پوشاند به بیمارستان بروید یا با اورژانس تماس بگیرید. ممکن است فوراً به مراقبت های پزشکی نیاز داشته باشید.

طبقه بندی سوختگی ها

انواع مختلفی از سوختگی وجود دارد. نوع شما بستگی به عمق سوختگی زیر پوست شما دارد و اینکه آیا به بافت های دیگر مانند چربی، ماهیچه یا استخوان آسیب می رساند یا خیر.

در اینجا به تفکیک انواع سوختگی ها می پردازیم.
سوختگی درجه یک
این سوختگی ها به عنوان سوختگی های سطحی شناخته می شوند. آنها در مقایسه با سوختگی های دیگر خفیف هستند، اما همچنان درد دارند و معمولا لایه بیرونی پوست (اپیدرم) را قرمز می کنند.

علل شایع سوختگی درجه یک عبارتند از:

آفتاب سوختگی خفیف
آب داغ یا مایعات دیگر
دست زدن به چیزی که از قبل داغ است، مانند قابلمه یا تابه

سوختگی درجه دو

سوختگی با ضخامت جزئی نیز نامیده می شود، اینها بر روی اپیدرم و لایه زیرین پوست شما (درم) تأثیر می گذارد. سوختگی درجه دو باعث درد، قرمزی، تورم و تاول می شود.

علل شایع سوختگی درجه دو عبارتند از:

آب داغ، از جمله بخار
آفتاب سوختگی بد
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص
تماس با برق، شعله های آتش یا اجسام بسیار داغ

سوختگی درجه سوم

ممکن است بشنوید که پزشک شما آن را سوختگی با ضخامت کامل می نامد. از اپیدرم، درم و لایه های عمیق تر مانند بافت چربی عبور می کند. این سوختگی ها نیاز به مراقبت های پزشکی سریع دارند و منجر به سفیدی یا سیاه شدن پوست و زغالی می شوند. اگر اعصاب شما آسیب ببیند ممکن است احساس خود را از دست بدهید.
علل شایع سوختگی درجه سوم شامل تماس طولانی با:
آتش
مواد شیمیایی
نور خورشید
برق
چیزای خیلی داغ

سوختگی درجه چهار

این سوختگی‌ها حتی عمیق‌تر از سوختگی‌های درجه سه هستند و می‌توانند بر عضلات، تاندون‌ها و بافت استخوان تأثیر بگذارند. این نوع سوختگی می تواند به پایانه های عصبی شما آسیب برساند یا از بین ببرد که می تواند باعث بی حسی در ناحیه شود.
سوختگی درجه چهارم می تواند تهدید کننده زندگی باشد. شما فوراً به کمک پزشکی نیاز خواهید داشت.

علائم سوختگی

آنچه شما تجربه خواهید کرد بستگی به علت و نوع سوختگی شما و میزان آسیب جدی دارد. برخی از علائم و نشانه های سوختگی ممکن است بلافاصله یا در عرض چند ساعت ظاهر شوند. برخی دیگر ممکن است یک یا دو روز طول بکشد تا رشد کنند.

علائم سوختگی درجه یک

هنگامی که در لایه بالایی پوست خود دچار سوختگی می شوید، ممکن است این موارد را داشته باشید:
قرمزی بدون تاول
پوست خشک که ممکن است پوسته پوسته شود
دردی که حدود 2-3 روز طول می کشد

علائم سوختگی درجه دو

اگر سوختگی به لایه بالایی و دوم پوست شما آسیب برساند، ممکن است متوجه شوید:
قرمزی و تاول
تورم و درد
پوست مرطوب و براق
رنگ پوست در اطراف ناحیه سوخته تغییر می کند
جای زخم پس از بهبود سوختگی

بیشتر بدانید: آموزش مدیریت زخم-دوره ICU جراحی قلب باز-امدادگر اورژانس-مدیریت زخم بین المللی

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

علائم سوختگی درجه سوم

این نوع سوختگی چند لایه زیر پوست شما می رود و می تواند به مناطق عمیق تری مانند بافت چربی شما برسد. هنگامی که این اتفاق می افتد، پوست شما ممکن است:
به رنگ سیاه، قهوه ای یا سفید در بیایید
چرمی به نظر می رسد
صدمه ببیند یا بی حس شود

علائم سوختگی درجه چهار

سوختگی که از طریق تمام لایه های پوست شما به بافت عمیق تر می رود می تواند:
باعث بی حسی در قسمت آسیب دیده شود
سایر بافت ها از جمله چربی، ماهیچه و گاهی اوقات استخوان ها را از بین ببرید

علل سوختگی

منابع حرارتی شایع ترین علت سوختگی هستند. ممکن است به دلایل زیادی دچار سوختگی حرارتی شوید، از جمله اگر در آتش سوزی در خانه، تصادف وسیله نقلیه، تصادف آشپزخانه، یا داشتن یک وسیله برقی خراب شده باشید.
برخی از علل گرمازدگی عبارتند از:
آتش یا هر شعله باز
فلز، شیشه یا اشیاء دیگر گرم شده است
مایع یا بخار جوشان
برق
اصطکاک (که به آن راش جاده یا سوختگی فرش نیز می گویند)

موارد دیگری که باعث سوختگی می شوند عبارتند از:

تابش اشعه ایکس
اشعه ماوراء بنفش
مواد شیمیایی قوی مانند تینر رنگ، بنزین یا اسیدهای قوی
برخی از سوختگی ها به دلیل سوء استفاده اتفاق می افتد. یک نوع سوختگی غوطه وری نامیده می شود. یک مثال زمانی است که شخصی کودک را مجبور به داخل آب بسیار داغ می کند و او را در آنجا نگه می دارد. این معمولاً در مشت، پا، باسن، اندام تناسلی یا مقعد کودک ظاهر می شود.
برای گزارش سوختگی هایی که ممکن است به کودک آزاری مرتبط باشد، با بخش کودکان و خانواده های محلی خود تماس بگیرید.

کمک های اولیه برای سوختگی

اگر فکر می کنید سوختگی جدی است با اورژانس تماس بگیرید. این شامل سوختگی هایی می شود که عمیق هستند یا باعث تورم سریع می شوند. برای سوختگی‌های بزرگ یا سوختگی‌هایی که دست‌ها، پاها، مفاصل اصلی، نواحی حساس را می‌پوشانند یا تمام راه‌های اطراف بازو یا پای شما را می‌پوشانند، باید فوراً به دنبال مراقبت باشید.
در اینجا چند کار وجود دارد که می توانید تا رسیدن کمک پزشکی انجام دهید:
فرد را از علت سوختگی دور کنید.
اگر علت مشکل الکتریکی است، قبل از نزدیک شدن به آنها برق را خاموش کنید.
بررسی کنید که آیا فرد نفس می کشد یا خیر.
اگر آنها نفس نمی کشند، اگر در زمینه احیای دهان به دهان آموزش دیده اید، تنفس نجاتی را شروع کنید.
جواهرات، کمربندها یا هر چیز دیگری که ممکن است مانع از حرکت آزادانه آنها شود را بردارید.
ناحیه سوخته را با یک پارچه تمیز یا بانداژ مرطوب بپوشانید.
اگر می توانید ناحیه سوخته را بالاتر از سطح قلب نگه دارید.
همچنین باید مراقب علائم شوک باشید که شامل موارد زیر است:
غش کردن
سرگیجه
پوست رنگ پریده یا لکه دار
نبض ضعیف
تنفس کم عمق
در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا، پاهای فرد را کمی بالا بیاورید اما آنها را حرکت ندهید. اگر شروع به پرپشت كردن كردند آنها را به طرف خود بچرخانید.

نحوه تمیز کردن زخم سوختگی

در اینجا چند نکته برای تمیز کردن سوختگی خفیف وجود دارد:
اگر سوختگی شیمیایی در پوست یا چشم دارید، با آب شیر بشویید.
لباس، جواهرات، سوراخ‌ها یا هر ماده دیگری را از محل سوختگی خارج کنید.
از آب و صابون برای تمیز کردن محل سوختگی با دستمال یا گاز کمک‌های اولیه استفاده کنید.
اگر آن را دارید، می توانید از یک محصول ضد باکتری ساخته شده برای تمیز کردن زخم ها استفاده کنید.
ناحیه سوخته را با محلول نمکی یا آب معمولی بشویید.
باند یا پانسمان استریل کمک های اولیه را روی محل سوختگی قرار دهید.
از پزشک خود بپرسید که در مرحله بعد چه کاری باید انجام دهید. آنها ممکن است از شما بخواهند که از یک کرم آنتی بیوتیک مانند باسیتراسین استفاده کنید، اما بستگی به این دارد که چقدر آسیب جدی باشد.

کارهایی وجود دارد که نباید برای مراقبت از سوختگی انجام دهید، از جمله:
بدون اطمینان از امنیت خود به فرد کمک نکنید. اگر مواد شیمیایی خطرناکی در اطراف وجود دارد، باید برق هر تجهیزات الکتریکی را قطع کنید و دستکش بپوشید. در صورت امکان، آتش های روشن را خاموش کنید.
چیزهای غیر پزشکی را روی سوختگی اعمال نکنید. این شامل مواردی مانند رب، روغن، زردچوبه (هالدی) یا مواد خام مانند پنبه است.
یخ را مستقیماً روی محل سوختگی قرار ندهید. این می تواند درد و آسیب را بدتر کند و احتمال سرمازدگی را افزایش دهد.
سوختگی بزرگ و جدی را در آب (به خصوص آب یخ زده) قرار ندهید. این می تواند باعث کاهش ناگهانی دمای بدن و منجر به هیپوترمی شود.
مواد غیر استریل را روی زخم قرار ندهید. این اتفاق می تواند خطر عفونت را افزایش دهد.
دارو را روی سوختگی قرار ندهید. در صورت امکان منتظر کمک پزشکی باشید. آنها می دانند که کدام کرم یا پماد برای انواع خاصی از سوختگی ها بهتر است.

دوره مدیریت زخم و استومی؛مقدمه

یک افتادن، یک خراش... اوه، درد دارد! این آسیب های کوچک روزمره اگرچه سطحی هستند، نیاز به مراقبت ویژه دارند. پوست در برابر تهاجمات خارجی محافظت می کند و به عنوان یک مانع از بدن عمل می کند. زخم ناشی از سوراخ شدن پوست، می تواند کم و بیش جدی باشد. مهم است که 3 مرحله را برای درمان دقیق آن دنبال کنید و با محدود کردن خطر عفونت، بهبودی سریع را تقویت کنید.

ثبت‌نام در دوره مدیریت زخم و استومی می‌تواند مزایای زیادی برای کسانی که علاقه‌مند به کار در حوزه‌های درمانی و مراقبتی هستند، داشته باشد. این دوره‌ها به‌ویژه برای پرستاران، پزشکان، و دیگر متخصصان مراقبتی مفید هستند، زیرا با توجه به افزایش نیاز به مراقبت‌های تخصصی در این زمینه‌ها، تقاضا برای افراد ماهر در مدیریت زخم و استومی در حال رشد است. در ادامه دلایل مختلف برای ثبت‌نام در این دوره آورده شده است:

1. افزایش تقاضا برای تخصص در مدیریت زخم و استومی

با توجه به روند پیری جمعیت و افزایش بیماری‌هایی مانند دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی، و سرطان، تعداد بیماران با زخم‌های مزمن و استومی در حال افزایش است. این امر نیاز به متخصصانی با دانش و مهارت‌های تخصصی برای مدیریت زخم‌ها و استومی‌ها را بیشتر کرده است. گذراندن دوره مدیریت زخم و استومی به شما این امکان را می‌دهد که در این زمینه با کمبود متخصصان ماهر روبه‌رو نشوید و شانس بیشتری برای یافتن شغل داشته باشید.

2. افزایش کیفیت زندگی بیماران

مدیریت صحیح زخم‌ها و استومی‌ها نقش بسیار مهمی در بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد. با یادگیری روش‌های تخصصی در این دوره، شما می‌توانید به بیماران کمک کنید تا زخم‌هایشان سریع‌تر التیام یابند و با استومی‌های خود بهتر کنار بیایند. این امر به افزایش رضایت بیماران و کاهش عوارض مربوط به زخم‌ها و استومی‌ها منجر می‌شود.

3. پیشگیری از عوارض و عفونت‌ها

زخم‌ها و استومی‌ها اگر به درستی مدیریت نشوند، می‌توانند منجر به عفونت‌های جدی، به‌ویژه در بیماران با سیستم ایمنی ضعیف شوند. در این دوره، شما یاد خواهید گرفت که چگونه از بروز عفونت‌ها پیشگیری کرده و بهترین شیوه‌های مراقبتی را برای درمان سریع‌تر و مؤثرتر زخم‌ها و استومی‌ها به کار ببرید.

4. توانمندسازی در درمان و مراقبت از زخم‌های مزمن

بسیاری از بیماران با زخم‌های مزمن مانند زخم‌های فشاری (فشار زخم) یا زخم‌های ناشی از بیماری‌هایی مانند دیابت، به مراقبت‌های ویژه و طولانی‌مدت نیاز دارند. این دوره به شما مهارت‌های لازم برای ارزیابی، مدیریت و درمان این نوع زخم‌ها را آموزش می‌دهد. شما قادر خواهید بود برنامه‌های درمانی مؤثر و فردی‌سازی‌شده برای بیماران خود طراحی کنید.

5. آشنایی با جدیدترین روش‌ها و فناوری‌ها

دوره مدیریت زخم و استومی شما را با جدیدترین تکنیک‌ها، تجهیزات و محصولات مراقبتی آشنا می‌کند. به‌عنوان مثال، شما با انواع پانسمان‌های پیشرفته، فناوری‌های جدید در درمان زخم‌ها، و تکنیک‌های استومی (مانند مراقبت از کیسه‌های استومی) آشنا خواهید شد. این آگاهی به شما کمک می‌کند که مراقبت بهینه‌تری را برای بیماران خود ارائه دهید.

6. پیشرفت در مسیر شغلی و ارتقای حرفه‌ای

داشتن تخصص در مدیریت زخم و استومی می‌تواند به پیشرفت شغلی شما کمک کند. بسیاری از مراکز درمانی به دنبال افراد متخصص در این حوزه‌ها هستند و دوره‌های تخصصی می‌تواند شانس شما را برای ارتقاء شغلی یا دریافت مسئولیت‌های بیشتری در سازمان‌های بهداشتی افزایش دهد. شما می‌توانید به عنوان مشاور در بیمارستان‌ها، مراکز بهداشتی، یا حتی در درمانگاه‌های خصوصی مشغول به کار شوید.

7. یادگیری مهارت‌های بین فردی و مشاوره به بیماران

یکی از جنبه‌های مهم مراقبت‌های مربوط به زخم و استومی، توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران است. در این دوره، شما مهارت‌های لازم برای مشاوره به بیماران و خانواده‌های آنان را خواهید آموخت، از جمله چگونگی آموزش آن‌ها در مورد مراقبت از زخم‌ها و استومی‌ها در خانه. این مهارت‌ها می‌تواند به ارتقای خودمراقبتی بیماران و پیشگیری از عوارض بعدی کمک کند.

8. کار در محیط‌های پزشکی متنوع

متخصصان مدیریت زخم و استومی می‌توانند در انواع مختلف مراکز درمانی از جمله بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها، خانه‌های سالمندان، مراکز توانبخشی، و حتی به‌صورت مستقل به بیماران خدمات‌رسانی کنند. این تنوع محیط‌های کاری باعث می‌شود که شما بتوانید در زمینه‌ای که علاقه‌مند هستید، فعالیت کنید.

9. پاسخگویی به نیازهای خاص بیماران

بیماران مختلف نیازهای متفاوتی در زمینه مراقبت از زخم‌ها و استومی‌ها دارند. این دوره به شما کمک می‌کند تا با توجه به نوع بیماری و وضعیت فیزیکی بیمار، شیوه‌های مناسب و مؤثر درمان را انتخاب کرده و به نیازهای ویژه هر بیمار پاسخ دهید. این به ویژه برای بیمارانی که از بیماری‌های مزمن رنج می‌برند یا دارای شرایط خاص هستند، بسیار مهم است.

10. رضایت شخصی و حرفه‌ای

داشتن توانایی کمک به بیماران در شرایط دشوار و تأثیرگذاری بر بهبود وضعیت جسمی و روانی آن‌ها حس رضایت بالایی را برای شما به همراه خواهد داشت. شما نه‌تنها در شغل خود موفق خواهید بود، بلکه می‌توانید تفاوت مثبتی در زندگی بیماران ایجاد کنید.

دوره مدیریت زخم و استومی یک فرصت عالی برای کسانی است که می‌خواهند در یکی از زمینه‌های مهم مراقبتی و درمانی تخصص پیدا کنند. این دوره به شما مهارت‌های لازم برای مدیریت زخم‌های مزمن و استومی‌ها را آموزش می‌دهد و به شما کمک می‌کند تا در محیط‌های پزشکی مختلف شغلی را پیدا کرده و در حرفه خود پیشرفت کنید. علاوه بر این، شما به بیمارانی که نیاز به مراقبت‌های ویژه دارند، کمک خواهید کرد و بهبود کیفیت زندگی آن‌ها را مشاهده خواهید کرد.

 برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید:دوره های پرستاری با مدرک بین المللی-گرفتن مدرک دستیار پزشک-دوره زیبایی برای پزشکان

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

دوره مدیریت زخم و استومی یک دوره تخصصی است که به آموزش اصول و مهارت‌های مربوط به مراقبت و مدیریت زخم‌ها و استومی‌ها می‌پردازد. این دوره به منظور ارتقای کیفیت مراقبت از بیماران با زخم‌های مزمن، زخم‌های فشاری، زخم‌های ناشی از دیابت، و بیماران دارای استومی طراحی شده است. هدف این دوره، افزایش دانش و مهارت‌های حرفه‌ای کادر درمانی برای بهبود نتایج بالینی و کیفیت زندگی بیماران است.

محتوای دوره مدیریت زخم و استومی:

مبانی زخم و استومی:

تعریف و طبقه‌بندی انواع زخم‌ها (زخم‌های حاد، مزمن، فشاری، دیابتی و...)

فرآیند بهبودی زخم و مراحل آن (التهاب، تکثیر، ترمیم)

معرفی استومی و انواع آن (کولستومی، ایلئستومی و...)

ارزیابی زخم و استومی:

ارزیابی بالینی زخم (ابعاد، عمق، ترشحات و وضعیت بافت)

ارزیابی وضعیت بیمار و عوامل تأثیرگذار بر بهبودی زخم

ارزیابی استومی (وضعیت پوست اطراف استومی و نحوه نگهداری آن)

مدیریت زخم:

روش‌های درمان زخم‌های مزمن و حاد

آشنایی با انواع پانسمان‌ها و نحوه استفاده از آن‌ها (پانسمان‌های فومی، آلژینات، هیدروژل و...)

مدیریت عفونت زخم و پیشگیری از عوارض

مدیریت استومی:

تکنیک‌های مراقبت از استومی و نحوه تعویض کیسه استومی

مدیریت عوارض استومی (قرمزی، عفونت و...)

مشاوره و آموزش به بیماران و خانواده‌ها در مورد مراقبت از استومی

پیشگیری از زخم‌های فشاری:

ارزیابی ریسک زخم‌های فشاری و طراحی استراتژی‌های پیشگیری

آموزش مراقبت از پوست و مراقبت‌های بهداشتی برای جلوگیری از زخم‌های فشاری

آموزش به بیمار و خانواده:

ارائه مشاوره‌های لازم به بیماران و خانواده‌ها درباره مدیریت زخم و استومی

آموزش‌های لازم برای خودمراقبتی و بهبود کیفیت زندگی

کارگاه‌های عملی:

شبیه‌سازی‌های عملی در مراقبت از زخم و استومی

آموزش تکنیک‌های صحیح پانسمان و تعویض کیسه استومی

حل مسائل و چالش‌های واقعی در مدیریت زخم و استومی

استفاده از تکنولوژی‌های نوین:

آشنایی با تجهیزات و تکنیک‌های پیشرفته مانند درمان با فشار منفی (NPWT) و فناوری‌های نوین پانسمان

بررسی ابزارهای دیجیتال برای مدیریت و پایش زخم و استومی

مخاطبین دوره مدیریت زخم و استومی:

پرستاران: به ویژه پرستاران بخش‌های جراحی، مراقبت‌های ویژه و بهداشت عمومی

پزشکان عمومی و متخصص: پزشکان در حوزه‌های جراحی، پوست و غدد

فیزیوتراپیست‌ها و کاردرمانگران: که در حوزه بازتوانی بیماران دارای زخم و استومی فعالیت می‌کنند

متخصصان تغذیه: به دلیل نقش تغذیه در بهبود زخم و استومی

مددکاران اجتماعی و مشاوران سلامت: برای ارائه حمایت‌های روانی و اجتماعی به بیماران

مزایای شرکت در دوره:

افزایش مهارت‌های بالینی: با یادگیری روش‌های مدیریت زخم و استومی

توانمندی در ارائه مراقبت‌های بهینه: و مشاوره به بیماران و خانواده‌ها

دریافت مدرک معتبر: که نشان‌دهنده تسلط به مراقبت از زخم و استومی است

بهبود کیفیت زندگی بیماران: با آموزش‌های صحیح و مراقبت‌های تخصصی

این دوره‌ها معمولاً به صورت حضوری و آنلاین در بیمارستان‌ها و مراکز آموزشی معتبر ارائه می‌شوند و می‌توانند شامل مدرک معتبر برای شرکت‌کنندگان باشند.

نحوه ارزیابی و طبقه‌بندی زخم‌ها در فرایند درمان چگونه است؟

ارزیابی و طبقه‌بندی زخم‌ها در فرایند درمان به منظور تشخیص دقیق وضعیت زخم، انتخاب بهترین روش درمانی و پیش‌بینی روند بهبودی بسیار مهم است. ارزیابی دقیق زخم‌ها می‌تواند به کاهش عوارض، تسریع بهبودی و جلوگیری از مشکلات اضافی کمک کند. در اینجا مراحل ارزیابی و طبقه‌بندی زخم‌ها آورده شده است:

1. ارزیابی بالینی زخم

این مرحله شامل ارزیابی ویژگی‌های فیزیکی زخم و وضعیت عمومی بیمار است. ارزیابی زخم‌ها به‌طور معمول شامل موارد زیر می‌شود:

الف) اندازه و عمق زخم

اندازه: طول، عرض و عمق زخم باید اندازه‌گیری شوند. این اطلاعات برای پیگیری بهبود و تعیین روش درمان مناسب ضروری است.

عمق: زخم‌های سطحی (در لایه‌های بالایی پوست) و زخم‌های عمیق (که به بافت‌های زیرین یا عضلات آسیب می‌زنند) تفاوت‌هایی در روند درمان دارند.

ب) نوع و ظاهر زخم

خونریزی: نوع خونریزی (مداوم، متناوب، یا شدید) و ویژگی‌های آن بررسی می‌شود.

ظاهر زخم: وضعیت بافت زخم، از جمله اینکه آیا زخم خشک، مرطوب، قرمز یا عفونی است، باید ارزیابی شود.

ج) وضعیت حاشیه زخم

بررسی اینکه آیا حاشیه‌های زخم صاف یا ناهموار هستند، ممکن است نشان‌دهنده عفونت یا فرآیندهای التهابی باشد.

د) ترشحات زخم

ترشحات زخم (رنگ، مقدار، و بو) می‌تواند نشان‌دهنده وضعیت عفونت یا التهاب در زخم باشد.

شفاف و زرد: ممکن است نشان‌دهنده بهبودی یا التهاب خفیف باشد.

سبز یا سیاه: ممکن است نشانه عفونت باشد.

ه) وضعیت اطراف زخم

بررسی پوست اطراف زخم از نظر قرمزی، تورم، گرما یا تغییرات دیگر برای شناسایی نشانه‌های عفونت ضروری است.

2. طبقه‌بندی زخم‌ها

زخم‌ها به طور معمول براساس عواملی چون علت، عمق، و وضعیت ترمیم طبقه‌بندی می‌شوند.

الف) طبقه‌بندی براساس علت

زخم‌های حاد: به طور معمول به علت آسیب‌های خارجی (مانند بریدگی، سوختگی یا تصادف) رخ می‌دهند و بهبودی آن‌ها در مدت زمان کوتاه‌تری ممکن است.

زخم‌های مزمن: این زخم‌ها به دلایل طولانی‌مدت مانند بیماری‌های مزمن (دیابت، بیماری‌های قلبی، یا اختلالات عروقی) ایجاد می‌شوند و اغلب بهبودی طولانی‌تری دارند.

زخم‌های جراحی: پس از جراحی‌ها ایجاد می‌شوند و بسته به نحوه مراقبت و شرایط بیمار، ممکن است از نوع حاد یا مزمن باشند.

ب) طبقه‌بندی براساس عمق

زخم‌های سطحی: زخم‌هایی که تنها به لایه‌های بالایی پوست آسیب می‌زنند.

زخم‌های عمقی: زخم‌هایی که به لایه‌های عمیق‌تری از پوست، بافت‌های عضلانی یا حتی استخوان‌ها نفوذ می‌کنند.

ج) طبقه‌بندی براساس وضعیت ترمیم

زخم‌های ترمیم‌پذیر: زخم‌هایی که به طور طبیعی و در مدت زمان کوتاه بهبود می‌یابند.

زخم‌های مزمن یا مقاوم: زخم‌هایی که روند بهبودی آن‌ها به دلایل مختلف به تأخیر می‌افتد (مثل زخم‌های دیابتی، زخم‌های فشار).

3. سیستم‌های طبقه‌بندی زخم‌ها

در برخی از دوره‌های آموزشی و نیز در سیستم‌های درمانی مختلف، از سیستم‌های خاصی برای طبقه‌بندی زخم‌ها استفاده می‌شود. برخی از رایج‌ترین این سیستم‌ها عبارتند از:

الف) سیستم گرید زخم‌های فشار (PUSH)

این سیستم برای ارزیابی زخم‌های ناشی از فشار (زخم بستر) استفاده می‌شود و بر اساس معیارهایی مانند اندازه زخم، ترشحات، و وضعیت بافت زخم طبقه‌بندی می‌شود.

ب) سیستم نیومن (Newman)

این سیستم به‌طور خاص برای ارزیابی عمق و وضعیت زخم‌های دیابتی استفاده می‌شود. زخم‌ها در این سیستم به 5 دسته تقسیم می‌شوند، که از زخم‌های سطحی تا زخم‌هایی که به بافت‌های عمیق آسیب می‌زنند، متفاوت هستند.

ج) سیستم درجه‌بندی سوختگی (درجه 1 تا 3)

درجه 1: سوختگی‌های سطحی که تنها لایه‌های بالایی پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

درجه 2: سوختگی‌هایی که به لایه‌های زیرین پوست آسیب می‌زنند و ممکن است تاول ایجاد کنند.

درجه 3: سوختگی‌های عمیق که به تمام لایه‌های پوست و حتی بافت‌های زیرین آسیب می‌زنند.

4. ارزیابی ریسک عفونت

یکی از بخش‌های کلیدی در ارزیابی زخم، شناسایی علائم عفونت است. این ارزیابی معمولاً شامل موارد زیر است:

افزایش دما یا تورم اطراف زخم

ترشحات زخم به رنگ سبز یا زرد با بوی ناخوشایند

افزایش درد یا حساسیت

قرمزی و گرمای غیرمعمول در اطراف زخم

5. ارزیابی وضعیت عمومی بیمار

ارزیابی وضعیت عمومی بیمار از جمله بررسی بیماری‌های زمینه‌ای (دیابت، فشار خون بالا، اختلالات گردش خون و...) و وضعیت تغذیه‌ای بیمار می‌تواند بر روند بهبودی زخم تأثیر بگذارد.

ارزیابی دقیق و طبقه‌بندی صحیح زخم‌ها در روند درمان، نقش اساسی در انتخاب روش‌های درمانی مناسب و پیگیری روند بهبودی دارد. هرچه ارزیابی دقیق‌تر و تخصصی‌تر باشد، احتمال موفقیت درمان بیشتر خواهد بود. متخصصان باید با استفاده از ابزارهای طبقه‌بندی و ارزیابی، شرایط زخم‌ها را به درستی شناسایی و اقدام‌های درمانی مناسب را انجام دهند.

چه تفاوت‌هایی بین انواع زخم‌های حاد و مزمن وجود دارد و مدیریت هرکدام چه چالش‌هایی دارد؟

زخم‌ها یکی از مهم‌ترین و رایج‌ترین مشکلات در حوزه سلامت و مراقبت‌های پرستاری هستند که بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر مستقیم دارند. شناخت دقیق تفاوت‌های زخم‌های حاد و مزمن و چالش‌های مدیریت هر کدام از اهمیت بالایی برخوردار است، به ویژه برای پرستاران و متخصصینی که در زمینه مراقبت و بهبود بیماران فعالیت می‌کنند. موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری، با سال‌ها تجربه و بهره‌گیری از اساتید برجسته، بستری علمی و عملی مناسب برای آموزش ضمن خدمت پرستاران فراهم کرده است تا بتوانند در مدیریت انواع زخم‌ها تخصص لازم را کسب کنند.

تعریف و تفاوت‌های زخم حاد و مزمن

زخم حاد به زخم‌هایی گفته می‌شود که معمولاً در مدت کوتاهی (معمولاً کمتر از ۶ هفته) التیام می‌یابند. این نوع زخم‌ها معمولاً به دنبال جراحات ناگهانی، برش‌ها، سوختگی‌ها یا زخم‌های جراحی ایجاد می‌شوند و روند طبیعی ترمیم را طی می‌کنند. زخم‌های حاد دارای مراحل مشخص التیام شامل التهاب، ترمیم بافت و بازسازی هستند.

اما زخم مزمن زخم‌هایی هستند که فرآیند التیام آن‌ها کند شده یا متوقف شده و به مدت طولانی‌تری (بیشتر از ۶ هفته) باقی می‌مانند. این نوع زخم‌ها معمولاً در اثر مشکلات زمینه‌ای مانند دیابت، اختلالات گردش خون، فشار مداوم یا عفونت‌های مزمن به وجود می‌آیند. زخم‌های مزمن اغلب به دلیل عوامل متعدد و پیچیده، نیاز به مراقبت‌های تخصصی‌تر و زمان‌بر دارند.

ویژگی‌های کلیدی زخم‌های حاد و مزمن

چالش‌های مدیریت زخم‌های حاد

مدیریت زخم‌های حاد عمدتاً شامل پیشگیری از عفونت، حفظ محیط مرطوب برای ترمیم بهتر و کنترل درد است. چالش اصلی در این نوع زخم‌ها، تشخیص سریع و درمان مناسب برای جلوگیری از تبدیل آن‌ها به زخم مزمن است. مراقبت‌های استاندارد و به‌موقع باعث بهبود سریع زخم‌های حاد می‌شود و نیاز به تخصص خاصی دارد تا از عوارض احتمالی جلوگیری شود.

چالش‌های مدیریت زخم‌های مزمن

زخم‌های مزمن به مراتب پیچیده‌تر و دشوارتر مدیریت می‌شوند. عواملی مانند عفونت مداوم، مشکلات گردش خون، عدم کنترل بیماری‌های زمینه‌ای (مثل دیابت)، و سبک زندگی بیماران باعث می‌شود روند بهبود این زخم‌ها بسیار کند باشد. در این میان، آموزش تخصصی پرستاران برای مراقبت‌های خاص از زخم‌های مزمن از اهمیت فراوانی برخوردار است.

موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری با ارائه دوره‌های تخصصی مدیریت زخم، پرستاران را آماده می‌کند تا با استفاده از روش‌های نوین و علمی، بهترین مراقبت‌ها را به بیماران ارائه دهند و چالش‌های درمانی را به حداقل برسانند.

راهکارهای مؤثر در مدیریت زخم‌های حاد و مزمن

    تشخیص دقیق: تعیین نوع زخم (حاد یا مزمن) اولین و مهم‌ترین گام در درمان است. در موسسه علم اندیشان پرستاری، آموزش‌های عملی و تئوری به نحوی طراحی شده‌اند که پرستاران توانایی تشخیص و طبقه‌بندی صحیح زخم‌ها را کسب کنند.

    مراقبت به موقع و مناسب: زخم‌های حاد نیاز به مراقبت سریع و جلوگیری از عفونت دارند. زخم‌های مزمن به مراقبت‌های مداوم، استفاده از پانسمان‌های تخصصی و مدیریت بیماری‌های زمینه‌ای نیازمندند.

    استفاده از فناوری‌های نوین: پانسمان‌های پیشرفته، درمان‌های فیزیکی و استفاده از داروهای جدید بخش مهمی از آموزش‌های موسسه علم اندیشان پرستاری را تشکیل می‌دهند که موجب افزایش اثربخشی درمان می‌شوند.

    توجه به عوامل روانی و اجتماعی: بیماران با زخم مزمن معمولاً با مشکلات روحی و اجتماعی مواجه هستند. آموزش پرستاران جهت حمایت روانی و اجتماعی بیماران نیز یکی از نقاط قوت دوره‌های آموزشی این موسسه است.

اهمیت آموزش تخصصی در مدیریت زخم‌ها

مدیریت صحیح زخم‌ها، به ویژه زخم‌های مزمن، نیازمند دانش و مهارت‌های تخصصی است که به طور مداوم به‌روزرسانی می‌شوند. موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری، با بهره‌گیری از کادر مجرب و اساتید برجسته، بستری مناسب برای ارتقای دانش پرستاران فراهم کرده است.

از زمان آغاز فعالیت این موسسه در سال ۱۴۰۱، هدف اصلی گسترش دانش و توانمندی‌های پرستاران در حوزه‌های مختلف علوم پزشکی، به ویژه پرستاری تخصصی و مراقبت از زخم، بوده است. آموزش‌های ضمن خدمت در این موسسه به روز و مطابق با آخرین استانداردهای جهانی ارائه می‌شوند.

باید بدانید

زخم‌های حاد و مزمن دو دسته اصلی زخم‌ها هستند که از نظر ویژگی‌ها، علل و نحوه مدیریت با هم تفاوت‌های چشمگیری دارند. شناخت این تفاوت‌ها و چالش‌های درمانی مرتبط، نقش مهمی در بهبود سلامت بیماران دارد. پرستاران با آموزش تخصصی و کاربردی می‌توانند نقش کلیدی در مراقبت‌های موثر و کاهش عوارض زخم‌ها ایفا کنند.

موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری با ارائه دوره‌های تخصصی و به‌روز، آماده است تا پرستاران را برای مواجهه با این چالش‌ها آماده کند و به توسعه علمی و عملی حوزه پرستاری کمک نماید.

دوره مدیریت زخم و استومی: مهارتی حیاتی برای مراقبت حرفه‌ای

مدیریت زخم و استومی از جمله مهارت‌های تخصصی در حوزه پرستاری و مراقبت‌های بهداشتی است که نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی بیماران ایفا می‌کند. دوره‌های تخصصی مدیریت زخم و استومی با آموزش تکنیک‌ها و روش‌های نوین، پرستاران و مراقبان را برای ارائه خدمات دقیق‌تر و علمی‌تر آماده می‌کنند. در این مقاله از سایت علم اندیشان پرستاری به معرفی جامع این دوره، مزایا و کاربردهای آن می‌پردازیم.

ضرورت آموزش تخصصی در مدیریت زخم و استومی

زخم‌های مزمن و استومی‌ها (مانند کولستومی، ایلئوستومی و یوروستومی) نیازمند مراقبت‌های ویژه‌ای هستند که اگر به درستی انجام نشود، می‌تواند منجر به عفونت، تشدید وضعیت بیمار و حتی افزایش هزینه‌های درمان شود. دوره مدیریت زخم و استومی با هدف آموزش مراقبت‌های به‌روز، مهارت‌های ارزیابی و درمان زخم‌ها و مراقبت از استومی، اهمیت بالایی دارد.

سرفصل‌های اصلی دوره مدیریت زخم و استومی

۱. اصول پایه شناخت زخم و انواع آن

در این بخش شرکت‌کنندگان با انواع زخم‌های حاد و مزمن، مراحل التیام زخم، عوامل موثر در تاخیر التیام و روش‌های پیشگیری از عفونت آشنا می‌شوند.

۲. تکنیک‌های نوین درمان و پانسمان زخم

آموزش استفاده از پانسمان‌های تخصصی مانند هیدروژل، فوم، آلژینات و پانسمان‌های پیشرفته با هدف تسریع در بهبود زخم و کاهش درد بیمار.

۳. مدیریت استومی و مراقبت‌های ویژه

آموزش نحوه مراقبت از انواع استومی‌ها، انتخاب محصولات مناسب، جلوگیری از عوارض جانبی و آموزش به بیمار برای مدیریت زندگی روزمره.

۴. ارزیابی و مستندسازی دقیق زخم

آموزش روش‌های صحیح ارزیابی زخم، اندازه‌گیری، ثبت و گزارش‌دهی دقیق به منظور پیگیری روند درمان.

۵. اصول پیشگیری و کنترل عفونت در بیماران زخم‌دار و استومی‌دار

آموزش اصول بهداشتی، شستشو، استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده و مدیریت محیط مراقبتی.

مزایای شرکت در دوره مدیریت زخم و استومی

افزایش مهارت‌های تخصصی در مراقبت از بیماران زخم‌دار و استومی‌دار

توانمندسازی در تشخیص مشکلات و انتخاب روش‌های درمانی مناسب

ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری و کاهش زمان بهبود بیماران

ارتقاء رضایت بیماران و خانواده‌های آنان

افزایش فرصت‌های شغلی و تخصصی در حوزه‌های درمانی و مراقبتی

کاربردهای عملی دوره در محیط‌های درمانی

بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها

مراکز توانبخشی و فیزیوتراپی

مراقبت‌های بهداشتی در منزل

مراکز مراقبت‌های طولانی‌مدت و سالمندان

چرا انتخاب دوره مدیریت زخم و استومی در علم اندیشان پرستاری؟

موسسه علم اندیشان پرستاری با بهره‌گیری از اساتید مجرب و به‌روزترین متدهای آموزشی، فضایی کاملاً عملی و علمی برای یادگیری فراهم کرده است. این دوره به صورت جامع، کاربردی و مطابق با استانداردهای بین‌المللی طراحی شده است تا فارغ‌التحصیلان بتوانند در بهترین مراکز درمانی کشور مشغول به کار شوند.

فناوری‌های نوین و آموزش‌های عملی در دوره

استفاده از کیس‌های واقعی و شبیه‌سازی مراقبت‌های زخم و استومی

آموزش با تجهیزات پیشرفته و مواد پانسمان روز دنیا

بررسی نمونه‌های بالینی و تجارب عملی در محیط‌های درمانی

امکان دریافت گواهینامه معتبر و قابل استعلام برای ارتقاء حرفه‌ای

نکات مهم برای ثبت‌نام در دوره

دوره مناسب پرستاران، پزشکان، دستیاران درمان و مراقبین بهداشتی است

پیش‌نیاز خاصی ندارد اما داشتن دانش پایه پرستاری مزیت محسوب می‌شود

امکان شرکت در دوره به صورت حضوری و آنلاین فراهم است

ارائه پشتیبانی آموزشی و مشاوره تخصصی پس از دوره

آینده حرفه‌ای پس از گذراندن دوره مدیریت زخم و استومی

فارغ‌التحصیلان این دوره می‌توانند در حوزه‌های متنوعی فعالیت کنند، از مراقبت‌های ویژه در بیمارستان‌ها تا خدمات پرستاری در منزل، همچنین در بخش‌های آموزشی و پژوهشی و یا در شرکت‌های تولید و توزیع تجهیزات پزشکی فعالیت داشته باشند.

باید بدانید

دوره مدیریت زخم و استومی یک فرصت طلایی برای ارتقاء دانش و مهارت در حوزه مراقبت‌های تخصصی است که تاثیر مستقیم بر بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد. انتخاب یک دوره استاندارد و کاربردی مانند دوره موسسه علم اندیشان پرستاری می‌تواند مسیر حرفه‌ای شما را به شکل چشمگیری متحول کند.

چگونه زخم را درمان کنیم؟

مرحله اول: زخم را با یک ماده ضد عفونی کننده تمیز و ضد عفونی کنید

قبل از اقدام به مراقبت از زخم، شستن دست ها با آب تمیز و صابون به مدت حداقل 30 ثانیه ضروری است.

تمیز کردن زخم اولین گام ضروری در ارتقاء بهبودی خوب است. تمیز کردن زخم با آب شفاف و ولرم ضروری است تا خون یا هر گونه زباله ای که ممکن است وجود داشته باشد (مانند سنگ و غیره) از بین برود.

همچنین می توانید در صورت نبود آب جاری از یک ضد عفونی کننده استفاده کنید.

چگونه زخم را درمان کنیم؟

مرحله دوم: زخم را با یک پانسمان محافظ محافظت کنید

سپس پانسمانی را انتخاب کنید که از زخم در برابر آلودگی و باکتری محافظت کند تا از هر گونه خطر آلودگی جلوگیری شود. در هر تعویض پانسمان، تمیز کردن زخم مطابق با مرحله 1 مهم است. مراقبت از آن باید تا زمان بهبودی ادامه یابد، که در صورت زخم سطحی ممکن است تا 2 هفته طول بکشد.

چگونه زخم را درمان کنیم؟

مرحله 3: از یک پانسمان شفابخش استفاده کنید

هنگامی که خونریزی متوقف شد، پانسمان های درمانی برای ترمیم زخم تجویز می شوند. به لطف فناوری خود، آنها تسکین و راحتی را تا زمانی که آسیب به طور کامل ناپدید شود، فراهم می کنند.

چگونه زخم را به درستی ضد عفونی و تمیز کنیم؟

زخم‌های پوستی (خراشیدگی، بریدگی، سوختگی و غیره) بسته به ماهیت و محل آن‌ها را می‌توان در خانه درمان کرد یا نیاز به مشاوره، گاهی فوری یا در طول روز داشت. برای تمیز کردن پوست، ضد عفونی کننده محصول ضروری در داروخانه آن است. کدام را بگیریم؟ که در این صورت ؟ توصیه ما برای درمان مناسب و محافظت از زخم، به منظور ارتقاء بهبود خوب.

زخم پوستی چیست؟

چگونه از زخم مراقبت کنیم؟

کدام ضد عفونی کننده یا ضد عفونی کننده را انتخاب کنیم؟

چگونه از ضد عفونی کننده استفاده کنیم؟

چگونه زخم را سریع تر ترمیم کنیم؟

زخم: چه زمانی فوراً مشورت کنیم؟

زخم عفونی: چه باید کرد؟ چگونه آن را درمان کنیم؟

ما خودمان را می بریم و اکنون یک زخم به یک نقطه ورود ایده آل برای میکروب ها تبدیل می شود. آنها شرایط مساعدی را در آنجا پیدا می کنند تا تکثیر شوند، که می تواند منجر به آبسه (درد، قرمزی موضعی، تورم، چرک) یا حتی عفونت همراه با تب شود. ضد عفونی کردن پوست پس از ضربه ضروری است.

زخم پوستی چیست؟

تارنمای سلامت ​​توضیح می دهد: "زخم پوستی، باز شدن (یا شکستگی) در پوست به دلیل مکانیکی است. زخم بسته به موارد زیر کم و بیش جدی است:

محل آن (به عنوان مثال شدت زخم های صورت)؛

وسعت آن؛

عمق آن این سایت ادامه می دهد: «این می تواند به لایه های مختلف پوست (اپیدرم در سطح، درم و هیپودرم در عمق)، سپس به تاندون ها، ماهیچه ها، اعصاب، عروق و اندام ها برسد.

 بیشتربدانید:کمک دندانپزشک-دوره آموزش مدیریت زخم-دستیار کنار دندانپزشک-آموزش مدیریت زخم

انواع زخم چیست؟

به طور کلی دو نوع زخم خوش خیم وجود دارد که می توانید خودتان در خانه درمان کنید:

برش ها؛

خراش (یا ساییدگی).

زخم ها را نیز می توان به روش های مختلفی طبقه بندی کرد:

زخم های حاد (که به طور ناگهانی، خود به خود ظاهر می شوند و در عرض چند روز تا چند هفته ناپدید می شوند).

زخم های مزمن "یک زخم بد از 4 تا 6 هفته از تکامل، بسته به علت آن، مزمن در نظر گرفته می شود. علل زخم های مزمن شامل زخم های پا، زخم های فشاری، زخم های دیابتی و کنده های قطع عضو هستند." ;

زخم های ایتروژنیک که توسط پزشکان برای اهداف درمانی یا تشخیصی ایجاد می شود (پنکسیون، برش، بیوپسی و غیره).

چگونه از زخم مراقبت کنیم؟

مؤسسه تحقیقاتی بهزیستی، پزشکی و سلامت ورزش توصیه می‌کند قبل از ضدعفونی کردن زخم خوش‌خیم، در اینجا مواردی وجود دارد که باید انجام دهید:

«همیشه قربانی زخم را از قبل بنشینید یا دراز بکشید تا از افتادن در اثر ناراحتی با دیدن خون جلوگیری کنید.

در صورت امکان، در صورت مداخله، پس از صابون زدن طولانی دست، مچ و ساعد یا شستن با محلول هیدروالکلی، دستکش بپوشید.

در صورت خونریزی شدید: فشرده سازی و پرسیدن اینکه آیا فرد تحت درمان با هدف رقیق کردن خون (ضد انعقاد یا آسپرین) قرار نمی گیرد یا خیر.

زخم سطحی و عمیق

تشخیص زخم سطحی معمولاً خوش خیم از زخم عمیق مهم است. «زخم زمانی به سطحی گفته می شود که فقط پوشش پوست یا بافت های زیرین آن را تحت تأثیر قرار دهد». اگر ناحیه آسیب دیده سرشار از عروق کوچک سطحی (پوست سر) باشد، خونریزی می تواند شدید باشد. برعکس، "زخم زمانی عمیق است که ساختارهای "نجیب" (شریان‌ها، اعصاب، احشاء) را درگیر کند. سپس خونریزی باید با جراحی (با انعقاد الکتریکی، بستن عروق کوچک خونریزی‌دهنده و غیره) متوقف شود.

کدام ضد عفونی کننده یا ضد عفونی کننده را انتخاب کنیم؟

انتخاب ماده ضد عفونی کننده با توجه به ماهیت زخم انجام می شود.

روی زخم باز یا خراشیدگی

از یک ضد عفونی کننده بدون الکل استفاده کنید تا باعث درد یا تحریک پوست آسیب دیده نشود. در عوض، کلرهگزیدین در محلول آبی یا یک مشتق کلردار (مانند داکین) استفاده می شود، دو ضد عفونی کننده با طیف وسیع، فعال بر روی اکثر میکروب ها (باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها) و قدرتمند. 10 حجم پراکسید هیدروژن خونریزی از زخم های سطحی را محدود می کند. از مشتقات ید (بتادین) که در بیمارستان ها استفاده می شود اجتناب کنید، زیرا آنها پوست را رنگ می کنند و تکامل زخم را می پوشانند.

پراکسید هیدروژن چیست؟

پراکسید هیدروژن که به عنوان ضد عفونی کننده استفاده می شود یک محلول رقیق است که گفته می شود 10 حجم است (قابلیت آزادسازی 10 برابر حجم خود از اکسیژن گازی). این دارو به دلیل توانایی آن در تمیز کردن زخم های خوش خیم پوست و ایجاد ضد عفونی کننده و همچنین به دلیل خاصیت هموستاتیک (توقف خونریزی) در هنگام خونریزی بینی نشان داده شده است. .

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

روی زخم بسته (شاخه، ناخن فرورفته پا، پارونیشیا)

فرمولی را انتخاب کنید که به راحتی به لایه سطحی پوست نفوذ کند. این مورد مربوط به ستریمید یا هگزامیدین است که با غلظت بالایی از الکل همراه است. محصولاتی که ضدعفونی کننده ضعیف هستند و پوست را رنگ می کنند مانند جیوه سین یا ائوزین را فراموش کنید.

 درمان زخم ها چیست؟

در صورت زخم جزئی، شستشوی دقیق ساده با آب گرم و صابون می تواند اکثر میکروب ها را از بین ببرد. این مرحله باید با شستشوی به همان اندازه دقیق دنبال شود زیرا برخی از ضد عفونی کننده ها می توانند با وجود صابون غیرفعال شوند. سپس، قبل از محافظت از زخم با یک پانسمان، می توان از یک ضد عفونی کننده موضعی استفاده کرد. پانسمان محافظ باید هر روز به مدت 2-3 روز و سپس هر 2 روز یکبار تعویض شود. در هر تعویض پانسمان، بهتر است آن را به آرامی با آب یا محلول نمکی تمیز کنید.

در افراد بدون اختلال لخته شدن شناخته شده، داروهای ضد خونریزی سیستمیک (هموستاتیک) غیر ضروری است. فشرده سازی زخم برای چند دقیقه اغلب کافی است.

خانواده های مختلف ضد عفونی کننده ها

آنتی سپتیک ها بسیار زیاد هستند و به خانواده های شیمیایی مختلفی تعلق دارند. آنها در توانایی خود برای از بین بردن تعداد کمتر یا بیشتر میکروب متفاوت هستند. رایج ترین ضد عفونی کننده های مورد استفاده بیگوانیدها (کلرهگزیدین و هگزامیدین) و همچنین مشتقات کلر و ید هستند.

لازم است آنتی سپتیک ها را به شکل تک دوز یا بطری های کوچک ترجیح دهید (پس از باز شدن، ضد عفونی کننده ها می توانند به طور متناقضی آلوده شوند). رعایت دستورالعمل های استفاده (خالص یا رقیق شده، شستشو، تاریخ انقضا و غیره) مهم است.

همیشه باید از ترکیب چند ضد عفونی کننده اجتناب شود. خطر از بین بردن اثرات آنها یا در برخی موارد می تواند منجر به تشکیل محرک شود.

کلرهگزیدین

در محلول آبی استفاده از آن بدون درد است. به همین دلیل در کودکان به خصوص به صورت اسپری کاربرد فراوانی دارد.

چگونه زخم یا جراحت را درمان کنیم؟

هدف از مراقبت از زخم این است که آنها را قادر سازد تا در شرایط خوب به بهترین شکل ممکن التیام یابند و از خطر عفونت جلوگیری شود. بی توجهی به مراقبت صحیح از زخم خطر عوارض قابل پیشگیری را به همراه دارد. پس در مراقبت از زخم یا جراحت سختگیر باشید!

تمیزکردن

اطراف زخم باید پوست را از تمام کثیفی ها (خاک، زنگ زدگی و...) با آب و کمی صابون شسته شود.

زخم از داخل به بیرون، زیر آب لوله کشی و سپس با آب صابون تمیز می شود.

ضد عفونی کنید

ضدعفونی واقعی با استفاده از کمپرس های استریل یا پارچه های نخی تمیز (اما نه واشر) و یک ضدعفونی کننده مایع انجام می شود. چندین محصول آماده برای استفاده مانند محلول های ید وجود دارد. در صورت امکان از لمس زخم با انگشتان خودداری کنید.

خوب است بدانید: پس از باز شدن، پراکسید هیدروژن فقط برای یک یا دو ماه اعتبار دارد. اتر بیشتر از الکل ضدعفونی نمی کند و در درمان زخم ها استفاده نمی شود (آزار می دهد و بهبود را به تاخیر می اندازد).

محافظت

به جز مواقعی که زخم واقعا سطحی است، پوشاندن آن با یک پانسمان انسدادی (خرید شده در داروخانه) توصیه می شود. ثابت شده است که به لطف مواد تولید شده توسط ارگانیسم که فاز ترمیم آسیب را آغاز کرده است، بهبود در یک محیط مرطوب سریعتر اتفاق می افتد. علاوه بر این، پانسمان از زخم در برابر باکتری های بیرونی محافظت می کند.

مرتب چک کنید

یک زخم باید به طور منظم بازرسی و ضد عفونی شود. باند او در صورت کثیف شدن باید حداقل هر دو روز یا حتی زودتر تعویض شود.

بی اعتمادی! پس از چند روز، هرگونه تورم، قرمزی، گرمی یا چرکی (همراه با ترشح چرک) یا تب ممکن است نشانه عفونت باشد.

زخم مزمن چگونه التیام می یابد؟

مراقبت از زخم مزمن یک روش درمانی است که چالش برانگیز است، نیاز به حرفه ای بودن، نیاز به کار فشرده و مدیریت یک فرآیند بیولوژیکی پیچیده دارد. بهبود زخم مزمن با تعادل بیولوژیکی و مولکولی خوب حاصل می شود که شامل کنترل هموستاز، التهاب (التهاب)، تکثیر (تکثیر در رشد سلولی) و فرآیندهای ترمیم مجدد است.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

عوامل متعددی باید برای بهبود زخم وجود داشته باشد. بستر زخم با عروق خونی خوب با سیستم ایمنی قوی ضروری است. بهبود غیرطبیعی زخم زمانی رخ می دهد که شرایط مطلوب وجود نداشته باشد و باعث انتقال زخم از فاز حاد به فاز مزمن می شود.

زمان دقیق اپیتلیال سازی کامل برای بهبود زخم بسته به عوامل زیادی از جمله بیماری های همراه، افزایش شاخص توده بدنی، محل آناتومیکی و داروها متفاوت است. با این حال، صرف نظر از علت، بهبود زخم معمولاً با سرعت قابل اندازه گیری پایدار و قابل اندازه گیری پیشرفت می کند.

روش های درمانی زیادی از جمله دبریدمان را می توان برای مراقبت و درمان زخم مزمن ذکر کرد. در طول دبریدمان، بافت مرده، نکروزه و/یا عفونی در زخم مزمن برداشته می‌شود تا تعداد میکروارگانیسم‌هایی که ممکن است مانع از بهبودی شوند، کاهش یابد. سپس عفونت مزمن زخم درمان می شود، بهبود بافت تسریع می شود.

 بیشتربدانید؛دوره آنژیوگرافی در تهران-دوره CRRT در تهران-دوره آموزش CRRT-مدرک بین المللی

مراکز درمان زخم مزمن

بیمار زخم مزمن در واقع نشان دهنده گروهی است که بسیاری از رشته های پزشکی به آن علاقه مند هستند، اما هیچ شاخه ای به طور کامل آنها را پذیرفته است. درمان زخم مزمن شخصی است. مراقبت از زخم مزمن یک فرآیند طولانی، خسته کننده و پرهزینه است که نیاز به صبر دارد. البته در کشور ما مراکز درمانی زخم مزمن زیادی وجود دارد.

مراکز زخم مزمن معمولاً شامل روش‌های صرفاً جراحی (ارتوپدی، جراحی عمومی، جراحی عروق، جراحی پلاستیک) یا روش‌های درمان تکمیلی هستند. با این حال، نتایج نشان داد که مدیریت زخم مزمن با رویکرد یک طرفه نمی تواند موفقیت آمیز باشد. در کلینیک ما، هدف اصلی تعیین بهترین برنامه درمانی به منظور افزایش توانایی ترمیم زخم مزمن بیمار و جلوگیری از قطع عضو (قطع عضو) تا حد امکان از طریق مشاوره (تبادل نظر) با متخصص است. پزشکان (ارتوپدی، جراحی عمومی، بیماری های عفونی و غیره).

پرستاران دوره دیده ما در تلاشی منطقی، خلاقانه و علمی برای بهبود زخم مزمن که در برابر درمان مرسوم مقاومت می‌کند، مشغول هستند. درمان‌های متخصص تحت هدایت پزشک ما با استفاده از برنامه‌های مراقبتی که فقط برای بیماران ایجاد شده است، مسیری برای بهبودی ارائه می‌دهد. رویکرد ما به این موضوع این است: "هیچ دلیلی برای زندگی با یک زخم التیام نیافته وجود ندارد".

ما به خوبی می دانیم که یک زخم مزمن که نیاز به مراقبت دارد، نیاز به یک محیط حمایتی دارد، التیام نمی یابد، و کاهش کیفیت زندگی می تواند باعث مشکلات پزشکی جدی و همچنین دردناک شود. ما درمان شخصی را برای بیماران خود با جنبه زخم مزمن در یک محیط مراقبت و حمایت ارائه می دهیم که به بهبودی کامل شما کمک می کند.

مرکز مراقبت از زخم مزمن متشکل از پزشکان و پرستاران متخصص است که از روش های علمی به روز، مقرون به صرفه و علمی برای بهبود زخم استفاده می کنند.

خدمات مراقبت از زخم در منزل

ارائه خدمات در زمینه "مراقبت از بیمار در منزل" برای مراقبت از زخم های مزمن در بیماران مسن، بستری بسیار مهم است. در این راستا، تیم حرفه ای پزشکان ما نه تنها مراقبت و درمان زخم مزمن را برای بیماران خود اعمال می کنند، بلکه بستگان بیماران را برای انجام مراقبت از زخم در منزل آموزش می دهند و اطلاعات مستمری در این زمینه ارائه می دهند.

دوره مدیریت زخم و استومی

سوختگی شرایطی است که در آن قسمتی یا تمام پوست در اثر عوامل خارجی مانند گرما، مواد شیمیایی، برق یا تشعشع آسیب دیده است. شدت سوختگی از خفیف تا شدید متغیر است و در صورت عدم درمان می تواند عوارض جدی ایجاد کند.

سوختگی می تواند در اثر عوامل مختلفی مانند آب داغ، روغن، بخار، آتش، آفتاب سوختگی، مواد شیمیایی، شوک الکتریکی و تشعشع ایجاد شود. بنابراین، درجه و درمان سوختگی ممکن است متفاوت باشد. در این مقاله به چیستی سوختگی ها و درجات سوختگی می پردازیم.

درجه سوختگی

سوختگی ها بر حسب درجه آنها طبقه بندی می شوند. این طبقه بندی با توجه به اینکه سوختگی روی کدام لایه های پوست تاثیر می گذارد و عمق آن چقدر است، تعیین می شود. درجه سوختگی به شرح زیر طبقه بندی می شود:

سوختگی درجه 1

سوختگی های درجه یک روی لایه بالایی پوست (اپیدرم) تاثیر می گذارد. این نوع سوختگی ها اغلب سوختگی های خفیف مانند آفتاب سوختگی نامیده می شوند. قرمزی پوست، تورم خفیف و درد ممکن است رخ دهد. این نوع سوختگی ها معمولاً در عرض 3-5 روز بهبود می یابند و معمولاً نیازی به درمان جدی ندارند.

سوختگی درجه 2

سوختگی درجه دو روی اپیدرم و لایه های درم پوست تاثیر می گذارد. این نوع سوختگی ها معمولاً در اثر تماس با مایعاتی مانند آب داغ یا روغن رخ می دهد. قرمزی پوست، تاول، تورم و درد ممکن است رخ دهد. این نوع سوختگی ها معمولاً در عرض 2-3 هفته بهبود می یابند و ممکن است نیاز به درمان جدی داشته باشند.

سوختگی درجه 3

سوختگی درجه سوم تمام لایه های پوست را تحت تاثیر قرار می دهد. این نوع سوختگی ها معمولاً در اثر آتش سوزی، برق گرفتگی یا تماس با مواد شیمیایی رخ می دهد. ممکن است تغییر رنگ سفید یا سیاه، پوسته پوسته شدن و درد روی پوست ایجاد شود. این نوع سوختگی ها نیاز به درمان جدی دارند و روند بهبودی می تواند طولانی باشد.

سوختگی درجه 4

سوختگی درجه چهار بر تمام لایه های پوست تاثیر می گذارد و به بافت های زیرین آسیب می رساند. این نوع سوختگی ها معمولا به دلیل برق گرفتگی یا گرمای بیش از حد اتفاق می افتد. تغییر رنگ سیاه، پوسته پوسته شدن و درد ممکن است روی پوست ایجاد شود. این نوع سوختگی ها نیاز به درمان جدی دارند و روند بهبودی می تواند طولانی باشد.

درمان سوختگی

درمان سوختگی بسته به درجه و اندازه سوختگی متفاوت است. در حالی که سوختگی های جزئی معمولاً در خانه قابل درمان هستند، سوختگی های جدی باید در یک مرکز مراقبت های بهداشتی درمان شوند.

بیشتر بدانید: دوره جامع آموزش SPSS-دوره آموزش تکنسین داروخانه-دوره جامع و تخصصی پرستاری دیالیز-دوره دیالیز در تهران-مراقبتهای پرستاری در شیمی درمانی

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

درمان سوختگی در منزل

سوختگی درجه پایین معمولاً در خانه قابل درمان است. برای درمان چنین سوختگی هایی می توان مراحل زیر را دنبال کرد:

محل سوختگی را حداقل به مدت 10 دقیقه زیر آب سرد نگه دارید.

محل سوختگی را با یک پارچه تمیز خشک کنید.

ژل آلوئه ورا یا کرم سوختگی را روی محل سوختگی بمالید.

محل سوختگی را با یک پارچه تمیز بپیچید.

محل سوختگی را بالا نگه دارید و مسکن مصرف کنید.

درمان سوختگی جدی

سوختگی های جدی باید در یک مرکز مراقبت های بهداشتی درمان شوند. برای درمان چنین سوختگی هایی می توان مراحل زیر را دنبال کرد:

محل سوختگی را حداقل به مدت 10 دقیقه زیر آب سرد نگه دارید.

محل سوختگی را با یک پارچه تمیز خشک کنید.

ژل آلوئه ورا یا کرم سوختگی را روی محل سوختگی بمالید.

محل سوختگی را با یک پارچه تمیز بپیچید.

محل سوختگی را بالا نگه دارید و مسکن مصرف کنید.

محل سوختگی را با یک پارچه استریل بپوشانید و با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید.

مراقبت های پس از سوختگی

مراقبت های پس از سوختگی به تسریع روند بهبود سوختگی و جلوگیری از عوارض کمک می کند. برای مراقبت پس از سوختگی می توان مراحل زیر را دنبال کرد:

ناحیه سوختگی را تمیز و خشک نگه دارید.

ژل آلوئه ورا یا کرم سوختگی را روی محل سوختگی بمالید.

محل سوختگی را با یک پارچه تمیز بپیچید.

محل سوختگی را بالا نگه دارید و مسکن مصرف کنید.

ناحیه سوختگی را به طور مرتب بررسی کنید و در صورت مشاهده علائم عفونت فوراً به پزشک مراجعه کنید.

روش های پیشگیری از سوختگی

با انجام اقدامات احتیاطی ساده می توان از اکثر سوختگی ها جلوگیری کرد. روش های پیشگیری از سوختگی عبارتند از:

دمای آب گرم را بررسی کنید و از دسترسی کودکان به آب گرم جلوگیری کنید.

با احتیاط از غذاها و نوشیدنی های داغ استفاده کنید.

در محیط های آتشین مراقب باشید و از دسترسی کودکان به آتش جلوگیری کنید.

با مواد شیمیایی به دقت برخورد کنید و کودکان را دور از دسترس آن ها قرار دهید.

برای جلوگیری از آفتاب سوختگی از کرم ضد آفتاب استفاده کنید و از ماندن طولانی مدت در آفتاب خودداری کنید.

سوختگی مواردی است که بخشی یا تمام پوست در اثر عوامل خارجی آسیب دیده است. سوختگی ها بر اساس درجه آنها طبقه بندی می شوند و درمان آنها با توجه به درجه آنها متفاوت است. در حالی که سوختگی های جزئی معمولاً در خانه قابل درمان هستند، سوختگی های جدی باید در یک مرکز مراقبت های بهداشتی درمان شوند. روش های مراقبت پس از سوختگی و پیشگیری از سوختگی نیز نقش مهمی در درمان سوختگی دارند. اگر دچار سوختگی شدید، فوراً با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید و از مراقبت های پس از سوختگی غافل نشوید.

دوره مدیریت زخم

موسسه علم اندیشان پرستاری دوره های مربوط به پرستاری، دیالیز، مدیریت زخم، امدادگری و غیره برگزار می کند. شما می توانید در صورت تمایل و علاقه مندی با ما تماس بگیرید و با افزایش مهارت های خود به صورت حرفه ای وارد بازار کار شده و در این زمینه فعالیت کنید.

دوره مدیریت زخم و استومی

بزرگترین عضو بدن که تمام سطح خارجی بدن را می پوشاند پوست نام دارد. از سه لایه اپیدرم، اندودرم و هیپودرم تشکیل شده است. بر اساس آسیب شناسی، زخم به آسیب تیز گفته می شود که به پوست اپیدرم آسیب می رساند. در این حالت پوست بلافاصله بریده می شود یا پاره می شود. می توان آن را به عنوان شکستن تداوم هر بافت موجود در بدن به دلیل یک موقعیت خارجی مانند اعمال خشونت آمیز یا حوادث تعریف کرد. با مراقبت مناسب می توان آن را بهبود بخشید، برای درمان مناسب باید نوع بریدگی، عمق بریدگی، علت زخم و راه درمان آن را دانست. اگر زخم با درمان پزشکی ارائه نشود، ممکن است منجر به عوارض شود. اجازه دهید انواع مختلف، نحوه درمان آن و نحوه پانسمان زخم را درک کنیم.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

انواع زخم

بر اساس سطح آلودگی، زخم را می توان به صورت زیر طبقه بندی کرد:

زخم پاک:
در این حالت، احتمال بهبود زخم بسیار زیاد است، زیرا هیچ موجودی در اطراف آن وجود ندارد.

زخم آلوده:
به دلیل آسیب تصادفی رخ می دهد و موجودات بیماری زا در اطراف آن یافت می شوند.

زخم عفونی:
این بیماری توسط ارگانیسم های بیماری زا ایجاد می شود که به طور مساوی تکثیر می شوند و منجر به یک علامت بالینی به نام عفونت می شود.

زخم کلونیزه:
این یک وضعیت مزمن است که در آن شانس بهبود زخم دشوار است.

زخم باز:
آسیبی که شامل شکستن بافت خارجی یا داخلی می شود، زخم باز نامیده می شود. بیشتر زخم های باز را می توان در خانه درمان کرد.

انواع مختلف زخم های باز به شرح زیر است:

سایش: هنگامی که پوست مالش می شود یا خراشیده می شود تا سطحی ناهموار ساییده شود. در این مورد از زخم خونریزی زیادی وجود ندارد، اما برای جلوگیری از عفونی شدن باید آن را تمیز کرد.

پارگی: پارگی پوست یا بریدگی عمیق را پارگی می گویند. حوادث ناشی از ماشین آلات یا ابزار یا چاقو باعث پارگی می شود. اگر پارگی عمیق باشد، خونریزی می تواند بیش از حد باشد.

سوراخ: سوراخ کوچکی که در اثر میخ یا سوزن ایجاد می شود، سوراخ نامیده می شود. خونریزی ممکن است چندان شدید نباشد اما اگر سوراخ به اندازه کافی عمیق باشد، می تواند به اندام های داخلی آسیب برساند.

از بین رفتن: پارگی کامل یا جزئی پوست و زیر بافت را آولژن می گویند. در حوادثی مانند شلیک گلوله یا انفجار یا حوادث له کردن بدن رخ می دهد. در صورت خروج خونریزی شدید است.

زخم بسته: آسیب در زیر اپیدرم خارجی اتفاق می افتد و در معرض محیط بیرونی قرار نمی گیرد.

بیشتر بدانید: دوره آموزش مراقبت های ویژه ICU-OH-دوره آموزش جامع CCU-دوره آموزش CCU-دوره ICU-OH

انواع زخم های بسته عبارتند از:

کوفتگی: به عنوان یک نوع رایج آسیب ورزشی شناخته شده است. می تواند به عروق خونی کوچک، ماهیچه ها، مویرگ ها، بافت ها، اندام های داخلی و گاهی اوقات استخوان ها نیز آسیب برساند. رنگ در ناحیه آسیب دیده پوست از مایل به قرمز به مایل به آبی تغییر می کند.

هماتوم: آسیبی که به مویرگ ها و رگ های خونی آسیب می رساند و در نتیجه جریان خون در فضای محدودی ایجاد می شود. این ضایعه به صورت ضایعه اسفنجی، لاستیکی و توده مانند خواهد بود که دردناکتر است. این می تواند کوچک یا بزرگ باشد و می تواند در زیر پوست یا داخل بدن ظاهر شود.

صدمات له شدن: به دلیل فشردن بخشی از بدن در بین دو سطح در اثر نیروهای فشار زیاد ایجاد می شود.

پانسمان زخم

درمان زخم متفاوت است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. سن و نوع پوست عمده ترین مواردی هستند که نیاز به روش درمان زخم و کم کردن آن در معرض عفونت دارند. علاوه بر جلوگیری از عفونت، مراقبت مناسب برای درمان زخم باید انجام شود و از این رو پانسمان مهم است. پانسمان بسته به عواملی مانند نوع زخم، محل آن، بزرگی و شدت زخم انجام می شود. برای بهبود و جلوگیری از عوارض بعدی که ممکن است برای زخم اتفاق بیفتد، از روشی با تماس مستقیم برای کمک به بهبود آن استفاده می‌کنیم که به آن پانسمان زخم می‌گویند.

انواع مختلف پانسمان زخم عبارتند از:

پارچه: رایج ترین و مفیدترین آن پانسمان پارچه ای است. برای محافظت از زخم های باز که به دلیل صدمات در ناحیه حساس یا شکستگی بیش از حد پوست یا خراشیده شدن زانو یا بریدگی ناراحت کننده ایجاد می شود استفاده می شود. به عنوان اولین لایه محافظ، پزشکان از پانسمان پارچه ای استفاده می کنند.

فوم: اینها برای زخم هایی که بوی بدی دارند خوب است. به بهبود زخم و حفظ رطوبت کمک می کند. بسته به برند مورد استفاده، نرم و جاذب هستند. با مرطوب نگه داشتن زخم ها، مایعات اضافی موجود در زخم ها را جذب می کند.

شفاف: پزشکان برای نظارت بر بهبود زخم از نوع شفاف پانسمان استفاده می کنند. اینها بیشتر در سوختگی ها، محل های برش جراحی و زخم ها استفاده می شوند. اینها انعطاف پذیرتر هستند و به دلیل لایه نازکی که دارند، راحت تر هستند.

هیدروکلوئید: این پانسمان های غیر قابل تنفس و خود چسب هستند. آنها با ایجاد شرایط مرطوب به بهبود سریع کمک می کنند. سطح این پانسمان ها با ماده ای پوشیده شده است که دارای پلی ساکارید و سایر پلیمرها است. بنابراین این ژل ها به بهبود سریع زخم کمک می کنند زیرا در تماس مستقیم با آن هستند. اینها بیشتر در سوختگی ها، زخم های نکروزه، زخم های فشاری و پوشش های تحت فشار استفاده می شوند.

هیدروژل: برای زخم هایی که خشک هستند و فقط نیاز به کمی کمک برای بهبود دارند، از هیدروژل استفاده می شود. اینها با کاهش درد به مرطوب نگه داشتن زخم کمک می کند و همچنین راحت است. اینها برای بهبودی قوی روی زخم های بزرگ استفاده می شوند. از آنجایی که حاوی مایع اضافی است که باعث رشد سلولی می شود، از این مواد برای سوختگی های درجه دو نیز استفاده می شود.

کلاژن: این انواع معمولا برای زخم های مزمن استفاده می شود. اینها به عنوان پوست دوم موقت عمل می کنند. جایگزین مناسبی برای نوع سنتی پانسمان است. این به حذف سلول های مرده، سفت شدن لبه ها و تشویق تشکیل رگ های خونی کمک می کند.

التیام زخم

بهبودی پوست که بلافاصله پس از آسیب شروع می شود و ممکن است سال ها طول بکشد، ترمیم زخم نامیده می شود. در لایه اپیدرمی یافت می شود. این عمل در سه مرحله التهاب، تکثیر و بازسازی انجام می‌شود. اختلال در هر یک از این مراحل منجر به ترمیم غیر طبیعی زخم می‌شود.

دو نوع درمان زخم وجود دارد:

بهبود اولیه: زخم غیر عفونی و کاملاً تقریبی به روشی بدون عارضه که شامل زخم‌های جراحی نیز می‌شود، بهبود می‌یابد.

بهبود ثانویه: اگر به دلیل عفونت، هیپوکسی یا اختلال در عملکرد سیستم ایمنی در روند بهبودی اختلال ایجاد شود، این مرحله شروع می شود. آنها مستعد بهبودی ضعیف و عفونت هستند.

مدیریت زخم از پایه تا پیشرفته؛ صفر تا صد آموزش تخصصی مراقبت از زخم در یک دوره

در دنیای امروز، مراقبت اصولی از زخم نه‌تنها یک مهارت کاربردی برای پرستاران و کادر درمان است، بلکه دانشی ضروری برای جلوگیری از عوارض جدی مانند عفونت، نکروز و تأخیر در ترمیم زخم به شمار می‌رود. اگر به دنبال یادگیری مدیریت زخم از پایه تا پیشرفته هستید، دوره آموزشی تخصصی علم اندیشان پرستاری بهترین انتخاب برای شماست.

این دوره به‌گونه‌ای طراحی شده که حتی افراد با دانش پایه نیز بتوانند در پایان، به مهارتی تخصصی در مراقبت از انواع زخم‌ها دست یابند؛ از زخم‌های ساده تا زخم‌های مزمن و پیشرفته مانند زخم دیابتی، زخم فشاری و زخم‌های جراحی.

چرا یادگیری مدیریت زخم اهمیت دارد؟

زخم‌ها یکی از شایع‌ترین مشکلاتی هستند که بیماران در بیمارستان‌ها، مراکز مراقبت در منزل و حتی در شرایط اورژانسی با آن مواجه می‌شوند. نحوه برخورد صحیح با انواع زخم می‌تواند مسیر بهبودی را تسریع کرده و از بروز عفونت و بستری مجدد جلوگیری کند.

در مواردی مانند زخم‌های مزمن یا زخم بیماران دیابتی، انتخاب نوع پانسمان و تکنیک درمانی مناسب، نیاز به دانش تخصصی و به‌روز دارد. متأسفانه بسیاری از فارغ‌التحصیلان پرستاری یا مراقبان سلامت، آموزش‌های لازم در این زمینه را به‌صورت عملی و علمی دریافت نکرده‌اند.

دوره مدیریت زخم علم اندیشان پرستاری چه ویژگی‌هایی دارد؟

مجموعه علم اندیشان پرستاری با سابقه برگزاری ده‌ها دوره تخصصی در حوزه آموزش‌های بالینی و مراقبتی، دوره‌ای جامع و کاربردی در زمینه مدیریت زخم طراحی کرده است که از سطح پایه تا پیشرفته را شامل می‌شود. برخی از ویژگی‌های این دوره عبارت‌اند از:

آموزش کامل مبانی آناتومی پوست و فرآیند ترمیم زخم

آشنایی با انواع زخم‌ها (حاد، مزمن، فشاری، سوختگی، دیابتی و...)

تشخیص مرحله زخم و انتخاب روش درمان مناسب

آموزش انواع پانسمان مدرن و سنتی

کارگاه عملی پانسمان و ضدعفونی زخم

مدیریت زخم در بیماران بستری، ICU و مراقبت در منزل

بررسی نکات کلینیکی و خطاهای رایج در درمان زخم

صدور گواهی معتبر پایان دوره قابل ترجمه

مخاطبان این دوره چه کسانی هستند؟

این دوره برای طیف گسترده‌ای از افراد فعال در حوزه سلامت مناسب است، از جمله:

دانشجویان و فارغ‌التحصیلان پرستاری و مامایی

تکنسین‌های اتاق عمل و فوریت‌های پزشکی

پزشکان عمومی و دستیاران درمان

مراقبین سلامت در مراکز درمانی یا مراقبت در منزل

علاقه‌مندان به ورود به بازار کار تخصصی حوزه زخم

دوره آموزش مراقبت از زخم؛ پلی به بازار کار تخصصی

با گسترش تقاضا برای خدمات درمانی تخصصی در منزل و نیاز روزافزون به نیروهای ماهر در زمینه مراقبت از زخم، شرکت در این دوره می‌تواند فرصت‌های شغلی متنوعی را برای شما فراهم کند. بسیاری از شرکت‌ها و مراکز خدمات پرستاری به‌دنبال افرادی هستند که مهارت عملی در مدیریت زخم داشته باشند.

همچنین دریافت گواهی پایان‌دوره از مجموعه علمی و معتبر علم اندیشان پرستاری، رزومه شما را در مقایسه با سایر رقبا متمایز می‌سازد.

شیوه برگزاری و ثبت‌نام در دوره

این دوره به دو صورت حضوری و آنلاین برگزار می‌شود تا افراد در سراسر کشور بتوانند از آن بهره‌مند شوند. در پایان دوره، کارگاه عملی پانسمان و ارزیابی مهارت نیز برای شرکت‌کنندگان حضوری اجرا خواهد شد.

جهت ثبت‌نام، کافی است به وب‌سایت رسمی علم اندیشان پرستاری مراجعه کرده یا با شماره‌های اعلام‌شده در بخش تماس با ما ارتباط بگیرید. ظرفیت دوره‌ها محدود است، بنابراین پیشنهاد می‌کنیم زودتر اقدام نمایید.

باید بدانید

دوره آموزش مدیریت زخم از پایه تا پیشرفته فرصتی استثنایی برای ارتقاء دانش، کسب مهارت عملی و ورود حرفه‌ای به بازار کار مراقبت‌های درمانی. با شرکت در این دوره، نه‌تنها به یک متخصص زخم تبدیل می‌شوید، بلکه توانایی مراقبت از بیماران در شرایط پیچیده‌تر را نیز به‌دست خواهید آورد.

همین حالا ثبت‌نام کنید و گام مهمی در مسیر حرفه‌ای شدن بردارید.

نتیجه

زخمی که در زندگی روزمره برای موجودات زنده اتفاق می افتد شایع ترین است. بنابراین، مراقبت مناسب برای بهبود زخم برای جلوگیری از عوارض بیشتر مورد نیاز است. هنگامی که زخم را به درستی درمان می کنیم، می تواند با محافظت از بدن در برابر عفونت ها، به بهبود سریع زخم کمک کند. عوامل مختلفی وجود دارد که به بهبود زخم کمک می کند و در صورت غفلت، شدت آن افزایش می یابد.

مدیریت زخم؛ پانسمان زخم نقش اساسی در مراقبت و بهبود زخم دارد. آنچه ممکن است ندانید این است که انواع مختلفی از پانسمان های زخم وجود دارد که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند که آنها را برای زخم های خاص مناسب می کند. در واقع، بیش از 3000 پانسمان زخم مختلف برای کمک به رسیدگی به تمام جنبه های مختلف مراقبت از زخم وجود دارد.

در حالی که یک متخصص مراقبت از زخم می تواند به شما در تعیین پانسمان مناسب برای زخم کمک کند، داشتن درک کامل از انواع مختلف پانسمان ها و زمان استفاده از آنها می تواند در بهبود زخم و جلوگیری از عوارض بسیار مهم باشد.

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

مدیریت زخم: آموزش‌های تخصصی برای پرستاران با موسسه علم اندیشان پرستاری

مدیریت زخم یکی از مهم‌ترین وظایف پرستاران در مراکز درمانی است که به‌طور مستقیم با روند بهبودی و سلامت بیماران ارتباط دارد. زخم‌ها می‌توانند به دلایل مختلفی ایجاد شوند، از جمله تصادف، جراحی، بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا عفونت‌ها. مدیریت صحیح و به‌موقع زخم، تأثیر زیادی در پیشگیری از عوارض جدی و تسریع روند بهبودی دارد. در این مقاله، به بررسی اصول مدیریت زخم و اهمیت آموزش‌های تخصصی در این زمینه برای پرستاران خواهیم پرداخت.

موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری با هدف توسعه علوم پرستاری و ارتقاء مهارت‌های پرستاران، دوره‌های تخصصی در زمینه مدیریت زخم برگزار می‌کند. این دوره‌ها به پرستاران کمک می‌کند تا توانمندی‌های خود را در مراقبت از بیماران دارای زخم افزایش دهند.

مدیریت زخم چیست؟

مدیریت زخم به مجموعه‌ای از اقدامات پیشگیرانه و درمانی گفته می‌شود که به‌منظور مراقبت از زخم‌ها و تسریع روند بهبودی آن‌ها انجام می‌شود. این اقدامات شامل ارزیابی زخم، تمیز کردن و ضدعفونی کردن آن، انتخاب مناسب‌ترین پانسمان، کنترل عفونت‌ها، و مدیریت درد است. مدیریت صحیح زخم می‌تواند از بروز عوارضی چون عفونت‌های ثانویه، اسکارهای بدشکل و زخم‌های مزمن جلوگیری کند.

چرا مدیریت زخم اهمیت دارد؟

    پیشگیری از عفونت‌ها: زخم‌های آلوده می‌توانند منجر به عفونت‌های جدی و حتی گاهی سیستمیک شوند که درمان آن‌ها زمان‌بر و پرهزینه خواهد بود.

    کاهش دوره درمان: مدیریت صحیح زخم می‌تواند مدت زمان درمان را کاهش دهد و بیمار را سریع‌تر به حالت بهبودی بازگرداند.

    کیفیت زندگی بیمار: مراقبت مناسب از زخم‌ها باعث کاهش درد، ناراحتی و استرس بیمار می‌شود و کیفیت زندگی آن‌ها را بهبود می‌بخشد.

اصول مدیریت زخم برای پرستاران

مدیریت زخم نیازمند مهارت‌های خاص و توجه به جزئیات است. پرستاران باید با انواع زخم‌ها، روش‌های درمانی، و تجهیزات مورد استفاده آشنا باشند تا بتوانند به‌درستی از بیماران مراقبت کنند. در اینجا به برخی اصول و مراحل مهم در مدیریت زخم اشاره می‌کنیم:

1. ارزیابی زخم

اولین قدم در مدیریت زخم، ارزیابی دقیق آن است. این ارزیابی شامل شناسایی نوع زخم، اندازه، عمق، وضعیت حاشیه‌ها، میزان ترشحات، وجود عفونت و درد بیمار می‌شود. پرستار باید تمام این عوامل را بررسی کرده و اطلاعات لازم را برای تصمیم‌گیری در مورد روش درمانی جمع‌آوری کند.

2. تمیز کردن و ضدعفونی کردن زخم

زخم‌ها باید به‌طور منظم تمیز و ضدعفونی شوند تا از عفونت و تکثیر باکتری‌ها جلوگیری شود. استفاده از محلول‌های مناسب مانند سالین برای شستشوی زخم و ضدعفونی کردن آن بسیار مهم است. در این مرحله، استفاده از ابزار استریل و دستکش مناسب نیز ضروری است.

3. انتخاب پانسمان مناسب

پانسمان‌ها نقش حیاتی در مدیریت زخم دارند. انتخاب پانسمان مناسب باید بر اساس نوع و ویژگی‌های زخم صورت گیرد. برای مثال، زخم‌های خشک نیاز به پانسمان‌های مرطوب دارند تا روند ترمیم بهینه شود، در حالی که زخم‌های عفونی ممکن است نیاز به پانسمان‌های خاصی برای کنترل عفونت داشته باشند.

4. کنترل عفونت و پیشگیری از عوارض

یکی از اصلی‌ترین نکات در مدیریت زخم، کنترل و پیشگیری از عفونت است. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و پانسمان‌های آنتی‌میکروبیال برای درمان عفونت‌های زخم ضروری است. همچنین، کنترل علائم و شناسایی زودهنگام هرگونه علائم عفونت می‌تواند از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کند.

5. مدیریت درد بیمار

بیماران مبتلا به زخم ممکن است درد شدیدی را تجربه کنند. مدیریت درد بخش مهمی از مراقبت‌های پرستاری است. پرستاران باید با استفاده از داروهای مسکن مناسب، مراقبت‌های فیزیکی و روانی برای کاهش درد بیمار اقدام کنند.

6. آموزش بیمار و خانواده

آموزش بیمار و خانواده در مورد مراقبت از زخم و پیشگیری از عفونت‌ها بسیار اهمیت دارد. پرستاران باید بیمار را در مورد نحوه مراقبت از زخم در منزل، جلوگیری از فشار به ناحیه زخم و اهمیت رعایت رژیم غذایی مناسب برای بهبود سریع‌تر آگاه کنند.

آموزش‌های تخصصی مدیریت زخم در موسسه علم اندیشان پرستاری

موسسه علم اندیشان پرستاری با هدف ارتقاء مهارت‌های بالینی پرستاران، دوره‌های تخصصی در زمینه مدیریت زخم برگزار می‌کند. این دوره‌ها برای پرستاران طراحی شده‌اند تا بتوانند در محیط‌های بیمارستانی یا در منزل به بیماران با زخم‌های مزمن یا حاد خدمات مؤثری ارائه دهند. در این موسسه، پرستاران با جدیدترین متدها و تکنیک‌های مدیریت زخم آشنا شده و مهارت‌های عملی لازم را برای مراقبت از بیماران در شرایط مختلف فرا می‌گیرند.

1. دوره‌های تخصصی مدیریت زخم‌های مزمن

این دوره‌ها به پرستاران کمک می‌کند تا مراقبت‌های ویژه از بیماران مبتلا به زخم‌های مزمن مانند زخم پای دیابتی، زخم فشاری و زخم‌های ناشی از جراحی را انجام دهند. این دوره‌ها شامل مدیریت عوارض، انتخاب پانسمان‌های مناسب، و تکنیک‌های پیشرفته درمانی است.

2. آموزش به‌روز در مراقبت‌های پرستاری

دوره‌های علم اندیشان پرستاری به‌طور مداوم به‌روز می‌شوند تا پرستاران بتوانند با جدیدترین روش‌ها و پروتکل‌های مدیریت زخم آشنا شوند و مهارت‌های خود را ارتقاء دهند.

3. آموزش‌های عملی و کاربردی

در موسسه علم اندیشان پرستاری، علاوه بر آموزش‌های تئوری، آموزش‌های عملی نیز برگزار می‌شود که به پرستاران این امکان را می‌دهد تا مهارت‌های خود را در محیط‌های بالینی و تحت شرایط واقعی تمرین کنند.

مدیریت زخم یک مهارت حیاتی در حرفه پرستاری است که به پرستاران کمک می‌کند تا بیماران را در طول روند درمان به‌طور مؤثر مراقبت کنند. موسسه علم اندیشان پرستاری با برگزاری دوره‌های تخصصی و به‌روز در این زمینه، به پرستاران کمک می‌کند تا مهارت‌های خود را ارتقاء دهند و در مراقبت از بیماران با زخم‌های مختلف به بهترین نحو عمل کنند. برای اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام در دوره‌های آموزشی، هم‌اکنون به موسسه علم اندیشان پرستاری مراجعه کنید.

کدام ابزارها و تکنیک‌های مخصوص برای مدیریت زخم در دوره‌های آموزشی معرفی می‌شوند؟

در دوره‌های آموزشی مدیریت زخم، ابزارها و تکنیک‌های خاصی معرفی می‌شوند که بسته به نوع زخم و شرایط بیمار متفاوت هستند. برخی از ابزارها و تکنیک‌های رایج شامل موارد زیر هستند:

1. ابزارهای ارزیابی زخم

پروب زخم: برای بررسی عمق و وجود فضاهای زیر پوستی.

اسکن‌های نوری یا دیجیتالی: برای ارزیابی ابعاد زخم و پایش تغییرات در طول زمان.

چارت‌های ارزیابی زخم: مانند ابزار PUSH (Pressure Ulcer Scale for Healing) یاBates-Jensen Wound Assessment Tool.

2. ابزارهای ضدعفونی و پاکسازی

سرم شستشو (سالین نرمال): برای شستشوی زخم و حذف ترشحات.

گازهای استریل و پدهای مخصوص: برای تمیز کردن و خشک کردن زخم.

مواد ضدعفونی‌کننده: مانند کلرهگزیدین یا پوویدون-آیودین (در موارد خاص).

3. پانسمان‌ها و مواد ترمیمی

پانسمان‌های هیدروکلوئید و هیدروژل: برای حفظ رطوبت زخم و تسریع بهبود.

پانسمان‌های فومی: برای جذب ترشحات زخم.

پانسمان‌های آغشته به نقره یا کربن: برای کنترل عفونت.

مواد بیولوژیکی: مانند کلاژن یا فاکتورهای رشد برای زخم‌های مزمن.

4. تکنیک‌های تخصصی

درمان زخم با فشار منفی (NPWT): برای بهبود جریان خون و کاهش ترشحات.

درمان‌های لیزری یا نور درمانی: برای تحریک بافت‌های ترمیمی.

تکنیک‌های دبریدمان (پاکسازی زخم):

دبریدمان مکانیکی.

دبریدمان آنزیمی.

دبریدمان جراحی.

دبریدمان بیولوژیکی (مانند استفاده از لارو درمانی).

5. مدیریت درد و عفونت

داروهای موضعی: مانند پمادهای آنتی‌بیوتیک.

کنترل سیستمیک عفونت: با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی یا تزریقی.

استفاده از مواد بی‌حس‌کننده موضعی: برای کاهش درد در حین تعویض پانسمان.

6. آموزش و پایش بیمار

ارزیابی تغذیه‌ای: جهت بهبود روند ترمیم بافتی.

آموزش تغییر وضعیت: برای کاهش فشار بر روی زخم.

استفاده از کفش‌ها یا تجهیزات ارتوپدی: برای زخم‌های ناشی از دیابت یا زخم‌های فشار.

این موارد به‌طور عملی در دوره‌های مدیریت زخم آموزش داده می‌شوند تا افراد شرکت‌کننده توانایی استفاده از جدیدترین تکنیک‌ها و ابزارها را به‌دست آورند.

آموزش پرستاران در مدیریت زخم چه تأثیری بر کاهش عوارض و افزایش نرخ بهبودی دارد؟

آموزش پرستاران در مدیریت زخم تأثیر عمیقی بر کاهش عوارض و افزایش نرخ بهبودی بیماران دارد. این تأثیرات از چند جنبه قابل بررسی است:

1. افزایش دانش تخصصی و مهارت عملی

شناخت انواع زخم‌ها: پرستاران با انواع زخم‌ها (مانند زخم‌های فشاری، دیابتی، جراحی و عفونی) و مراحل ترمیم آن‌ها آشنا می‌شوند. این آگاهی باعث می‌شود روش‌های درمانی مناسب‌تری انتخاب شود.

تسلط بر تکنیک‌های پیشرفته: آموزش تکنیک‌هایی مانند دبریدمان، فشار منفی و استفاده از پانسمان‌های پیشرفته به پرستاران این امکان را می‌دهد که زخم‌ها را به صورت دقیق‌تر و حرفه‌ای‌تر مدیریت کنند.

2. کاهش عوارض ناشی از زخم

پیشگیری از عفونت: پرستاران آموزش‌دیده می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های مناسب ضدعفونی و پانسمان، خطر عفونت زخم را به حداقل برسانند.

پیشگیری از زخم‌های مزمن: مداخلات مناسب در مراحل اولیه زخم از مزمن شدن آن جلوگیری می‌کند.

کاهش عوارض سیستمی: مدیریت صحیح زخم می‌تواند از عوارضی مانند گسترش عفونت به سایر اندام‌ها، سپسیس و حتی آمپوتاسیون جلوگیری کند.

3. افزایش سرعت بهبودی

انتخاب درمان‌های شخصی‌سازی‌شده: پرستاران آموزش‌دیده می‌توانند درمان‌ها را بر اساس شرایط و نیازهای خاص بیمار تنظیم کنند، که این موضوع به تسریع روند بهبودی کمک می‌کند.

کنترل مناسب رطوبت زخم: استفاده از پانسمان‌های پیشرفته و تکنیک‌های حفظ رطوبت به روند ترمیم بافت کمک می‌کند.

توجه به عوامل تغذیه‌ای و مراقبت جامع: پرستاران می‌توانند با تمرکز بر تغذیه مناسب بیمار، نقش حیاتی در ترمیم زخم‌ها ایفا کنند.

4. بهبود کیفیت زندگی بیمار

کاهش درد و ناراحتی: مراقبت صحیح و تعویض حرفه‌ای پانسمان‌ها می‌تواند درد بیمار را کاهش دهد.

افزایش رضایت بیمار: مدیریت مؤثر زخم باعث کاهش بستری‌های مکرر و تسریع بازگشت بیمار به فعالیت‌های روزمره می‌شود.

5. صرفه‌جویی در هزینه‌های درمانی

کاهش مدت بستری: درمان مؤثرتر زخم‌ها منجر به کاهش نیاز به بستری طولانی‌مدت یا جراحی‌های ثانویه می‌شود.

کاهش هزینه‌های ناشی از عوارض: جلوگیری از عفونت‌ها و سایر عوارض زخم به کاهش هزینه‌های درمان کمک می‌کند.

6. ارتقای استانداردهای مراقبت

هماهنگی با جدیدترین دستورالعمل‌ها: پرستاران با استانداردهای بین‌المللی مدیریت زخم آشنا می‌شوند که باعث بهبود کیفیت خدمات مراقبتی می‌شود.

توانمندسازی در نقش آموزش‌دهنده: پرستاران آموزش‌دیده می‌توانند دانش خود را به دیگر اعضای تیم درمانی و حتی بیماران منتقل کنند.

شواهد پژوهشی

مطالعات نشان داده‌اند که آموزش پرستاران در مدیریت زخم باعث:

کاهش ۳۰-۵۰٪ نرخ عفونت زخم‌های جراحی.

افزایش تا ۴۰٪ نرخ بهبودی زخم‌های مزمن.

کاهش قابل‌توجه موارد بستری مجدد و عوارض جانبی شده است.

این موارد نشان‌دهنده اهمیت بالای آموزش پرستاران در مدیریت زخم و نقش آن در بهبود نتایج درمانی است.

دوره‌های مدیریت زخم یکی از دوره‌های تخصصی و حیاتی در حوزه مراقبت‌های بهداشتی و درمانی هستند که برای پرستاران، تکنسین‌های پزشکی، و سایر اعضای تیم درمانی طراحی شده‌اند. این دوره‌ها اهمیت ویژه‌ای دارند زیرا مدیریت صحیح زخم‌ها می‌تواند به تسریع روند بهبود بیماران، کاهش عوارض و به حداقل رساندن خطرات عفونت کمک کند. در این مقاله، فواید دوره‌های آموزشی مدیریت زخم بررسی شده و اشاره می‌شود که چگونه این دوره‌ها می‌توانند به فرد کمک کنند تا مهارت‌های خود را در این زمینه به‌طور مؤثر ارتقاء دهد. همچنین، موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری به عنوان یک مرجع معتبر برای دریافت این آموزش‌ها معرفی می‌شود.

۱. افزایش توانایی در شناسایی انواع زخم‌ها

اولین و مهم‌ترین فایده‌ای که دوره‌های مدیریت زخم برای شرکت‌کنندگان دارند، آموزش نحوه شناسایی انواع زخم‌ها است. زخم‌ها انواع مختلفی دارند، از جمله زخم‌های حاد، مزمن، زخم‌های جراحی، زخم‌های ناشی از دیابت و یا زخم‌های ناشی از فشار. هر نوع زخم نیازمند روش درمانی خاصی است که از عفونت و سایر مشکلات جلوگیری کند. در این دوره‌ها، فرد آموزش می‌بیند که چگونه انواع زخم‌ها را شناسایی کرده و بهترین روش درمانی را برای هر نوع زخم به‌کار گیرد.

۲. یادگیری روش‌های نوین درمان و مراقبت از زخم‌ها

دوره‌های آموزشی مدیریت زخم علاوه بر آموزش مباحث پایه، شامل تکنیک‌ها و روش‌های جدید درمان و مراقبت از زخم‌ها نیز هستند. این شامل استفاده از پانسمان‌های پیشرفته، داروهای موضعی و روش‌های درمانی نوین مانند درمان با فشار منفی (VAC therapy) یا درمان با استفاده از سلول‌های بنیادی می‌باشد. با گذراندن این دوره‌ها، افراد قادر خواهند بود که از روش‌های درمانی پیشرفته برای تسریع فرآیند بهبود و جلوگیری از عوارض استفاده کنند.

۳. کاهش خطر عفونت و تسریع روند بهبود

یکی از اصلی‌ترین اهداف مدیریت زخم، جلوگیری از عفونت و تسریع روند بهبود است. در دوره‌های آموزشی مدیریت زخم، شرکت‌کنندگان با تکنیک‌های دقیق پانسمان، تمیز کردن و مراقبت از زخم‌ها آشنا می‌شوند که از ورود میکروب‌ها به زخم جلوگیری می‌کند. همچنین، آموزش در مورد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، ضدعفونی‌کننده‌ها و سایر مواد دارویی مناسب برای کاهش عفونت‌ها و تسریع روند بهبود بسیار مفید است. این مهارت‌ها باعث می‌شوند که بیماران در مدت زمانی کوتاه‌تری بهبود یابند و احتمال بروز عوارض و مشکلات جدی مانند گانگرن یا سپسیس کاهش یابد.

۴. پیشگیری از زخم‌های فشار (Pressure Ulcers)

زخم‌های فشار یکی از مشکلات رایج در بیمارانی است که طولانی‌مدت در بستر هستند یا توانایی حرکت ندارند. در دوره‌های مدیریت زخم، شرکت‌کنندگان یاد می‌گیرند که چگونه از بروز زخم‌های فشار پیشگیری کنند. این آموزش‌ها شامل تغییرات منظم موقعیت بیمار، استفاده از تخت‌ها و تشک‌های مناسب، و مراقبت‌های دقیق از پوست بیمار است. با یادگیری این مهارت‌ها، افراد می‌توانند از بروز این نوع زخم‌ها که اغلب منجر به عفونت‌ها و مشکلات طولانی‌مدت می‌شود، جلوگیری کنند.

۵. بهبود کیفیت زندگی بیماران

مدیریت صحیح زخم‌ها نه تنها به بهبود جسمانی بیماران کمک می‌کند، بلکه کیفیت زندگی آن‌ها را نیز بهبود می‌بخشد. زخم‌های دردناک و مزمن می‌توانند تأثیر زیادی بر روحیه و سلامت روان بیمار بگذارند. اما با آموزش روش‌های صحیح مدیریت زخم‌ها، می‌توان درد و ناراحتی بیماران را کاهش داد و فرآیند بهبود را تسریع کرد. همچنین، بیماران به دلیل مراقبت‌های مؤثر و به‌موقع، احساس امنیت بیشتری خواهند داشت و از ناراحتی‌های ناشی از زخم‌های غیرقابل درمان جلوگیری خواهد شد.

۶. آموزش مهارت‌های ارتباطی با بیماران و خانواده‌ها

مدیریت زخم‌ها نه تنها نیازمند مهارت‌های بالینی است بلکه به مهارت‌های ارتباطی نیز بستگی دارد. در دوره‌های مدیریت زخم، شرکت‌کنندگان با نحوه برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و خانواده‌های آن‌ها آشنا می‌شوند. برای مثال، آموزش دادن به خانواده‌ها درباره چگونگی مراقبت از زخم‌های خانگی یا نحوه تغییر پانسمان می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از بروز عوارض و بهبود وضعیت بیمار داشته باشد. این مهارت‌ها به پرستاران و تکنسین‌ها کمک می‌کند که در شرایط مختلف بتوانند راهنمایی‌های دقیق و مفیدی به بیماران و خانواده‌های آن‌ها ارائه دهند.

۷. آموزش مدیریت زخم در بیماری‌های خاص

در دوره‌های مدیریت زخم، فرد آموزش می‌بیند که چگونه زخم‌های ناشی از بیماری‌های خاص مانند دیابت یا سرطان را مدیریت کند. برای مثال، در بیماران دیابتی که ممکن است دارای مشکلات گردش خون و حساسیت پوستی باشند، مراقبت ویژه‌ای برای جلوگیری از عفونت و تسریع فرآیند بهبود ضروری است. همچنین، در بیماران سرطانی که تحت درمان‌های شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی هستند، زخم‌ها ممکن است به‌دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن به‌طور جدی آسیب ببینند. دوره‌های تخصصی مدیریت زخم در این موارد به افراد کمک می‌کنند تا درمان‌ها و روش‌های خاص هر بیماری را برای مراقبت بهینه از زخم‌ها یاد بگیرند.

۸. به‌روز رسانی اطلاعات با آخرین تحقیقات و روش‌های علمی

با توجه به پیشرفت‌های علمی و تحقیقاتی در زمینه درمان زخم‌ها، دوره‌های آموزشی مدیریت زخم به‌طور مداوم به‌روز می‌شوند تا آخرین یافته‌ها و روش‌های درمانی به شرکت‌کنندگان آموزش داده شود. این دوره‌ها معمولاً شامل آخرین متدها و تحقیقات علمی هستند که به فرد کمک می‌کنند تا از روش‌های جدید و اثربخش برای درمان زخم‌ها بهره‌برداری کند. آگاهی از این تغییرات می‌تواند به کاهش زمان بهبودی و افزایش موفقیت درمان‌ها منجر شود.

موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری

موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری با ارائه دوره‌های تخصصی مدیریت زخم، امکان یادگیری مهارت‌های کاربردی و علمی را به دانشجویان می‌دهد. این موسسه با بهره‌گیری از اساتید مجرب و تجهیزات پیشرفته، دوره‌هایی طراحی کرده است که شرکت‌کنندگان می‌توانند با به‌کارگیری آن‌ها در محیط‌های بالینی، به‌طور مؤثرتر و سریع‌تر به درمان و مدیریت زخم‌ها بپردازند. دوره‌های آموزشی در این موسسه به‌صورت عملی و تئوری برگزار می‌شوند و به شرکت‌کنندگان فرصت می‌دهند تا در شرایط شبیه‌سازی شده، مهارت‌های خود را تقویت کنند.

باید بدانید

دوره‌های آموزشی مدیریت زخم به‌ویژه برای افرادی که در زمینه مراقبت‌های بهداشتی و پزشکی فعالیت می‌کنند، از اهمیت بالایی برخوردار است. این دوره‌ها به افراد کمک می‌کنند تا مهارت‌های لازم برای شناسایی، درمان و پیشگیری از انواع زخم‌ها را یاد بگیرند و بهبود کیفیت زندگی بیماران را تضمین کنند. موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری با ارائه دوره‌های تخصصی و جامع در این زمینه، به شما کمک می‌کند که دانش و مهارت‌های مورد نیاز را برای مدیریت مؤثر زخم‌ها کسب کنید و در حرفه خود به یک متخصص کارآزموده تبدیل شوید.

مقدمه ای بر پانسمان زخم

انواع مختلف پانسمان‌های مراقبت از زخم پانسمان‌های زخم موادی هستند که برای بهبود زخم، محافظت از آنها در برابر عفونت و جلوگیری از آسیب بیشتر روی زخم‌ها اعمال می‌شوند. آنها در اشکال و انواع مختلف وجود دارند. هر یک اهداف و مزایای خاص خود را دارند. همانطور که گفته شد، عملکرد اولیه پانسمان زخم فراهم کردن یک محیط مرطوب برای بهبود زخم است که باعث رشد سلول های سالم و تسهیل روند بهبودی می شود.

پانسمان زخم متداول

بیایید نگاهی عمیق‌تر به برخی از رایج‌ترین پانسمان‌های سنتی و مدرن زخم که اغلب در مراقبت از زخم استفاده می‌شوند، بیندازیم. توجه به این نکته مهم است که برخی از پانسمان های زخم ممکن است برای همه انواع زخم ها مناسب نباشند، و همیشه بهتر است با یک متخصص مراقبت از زخم مشورت کنید تا بهترین درمان برای یک زخم خاص را تعیین کنید.

1. پانسمان گازی

پانسمان گازی نوعی پانسمان زخم سنتی است که از پنبه بافته شده یا الیاف مصنوعی ساخته می شود. آنها همه کاره، ارزان و به آسانی در دسترس هستند و آنها را به گزینه ای محبوب برای مراقبت از زخم تبدیل می کند. آنها را می توان به تنهایی یا در ترکیب با سایر پانسمان ها برای جذب ترشحات زخم (مایع ترشح شده از زخم ها در طول فرآیند بهبودی، که در غیر این صورت به عنوان چرک شناخته می شود) استفاده کرد و یک سد محافظ برای بستر زخم ایجاد کرد. با این حال، آنها برای چندین نوع زخم جدی مناسب نیستند، زیرا می توانند خشک شوند و به آن ناحیه بچسبند و باعث ضربه و تاخیر در روند بهبودی شوند.

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان زخم گازی استفاده شود:

پوشاندن و محافظت از زخم های سطحی مانند خراش یا پارگی.

جذب زهکشی زخم از برش ها یا پارگی های جراحی.

استفاده از داروهای موضعی روی زخم ها با استفاده از پانسمان های گاز آغشته شده.

پوشش و محافظت از سوختگی های درجه دو.

پانسمان زخم های فشاری یا زخم های مزمن با زهکشی سبک.

بسته بندی زخم ها یا حفره های عمیق با گاز ساده برای کمک به کنترل خونریزی و تقویت لخته شدن.

2. پانسمان های غیر چسبنده

پانسمان های غیر چسبنده برای به حداقل رساندن ضربه و درد در هنگام تعویض پانسمان طراحی شده اند. آنها از موادی ساخته شده اند که به زخم نمی چسبند، مانند سیلیکون یا پارچه هایی با چسبندگی کم. این نوع پانسمان‌ها را می‌توان برای زخم‌هایی با بافت ظریف یا شکننده مانند سوختگی، پیوند پوست و محل‌های اهداکننده استفاده کرد. با این حال، آنها ممکن است برای زخم های شدید ترشح یا زخم های عفونی مناسب نباشند، زیرا می توانند یک محیط گرم و مرطوب ایجاد کنند که رشد باکتری ها را تشویق می کند.

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های غیر چسبنده استفاده شود:

زخم های سطحی مانند خراشیدگی.

محافظت از سوختگی در برابر آسیب بیشتر

محل های اهدایی که در آن پوست برای پیوند برداشته شده است.

زخم های بعد از عمل برای کمک به محافظت از ناحیه

3. پانسمان هیدروکلوئیدی

پانسمان های هیدروکلوئیدی پدهای جاذب با پشت چسب قوی هستند که اغلب برای زخم های با ترشح کم تا متوسط استفاده می شود. عوامل ژل ساز موجود در این پانسمان ها بسیار جاذب هستند و به مرطوب نگه داشتن ناحیه کمک می کنند. آنها به محافظت از زخم در برابر آلودگی، کاهش درد و بهبود زخم کمک می کنند.

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های هیدروکلوئیدی استفاده شود:

زخم های فشاری

زخم پای دیابتی

سوختگی های جزئی یا سطحی

ساییدگی ها

پارگی پوست

4. پانسمان فوم

پانسمان های فوم که اغلب از فوم پلی اورتان ساخته می شوند، اغلب برای زخم های متوسط تا شدید استفاده می شوند. این پانسمان ها اثر نرم و بالشتکی دارند و مقدار زیادی ترشح زخم را جذب می کنند که به کاهش خطر خیساندن کمک می کند.

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های فوم استفاده شود:

زخم های وریدی پا

زخم های فشاری

زخم پای دیابتی

زخم های جراحی

زخم های تروماتیک

پارگی پوست

فیستول

5. پانسمان آلژینات

پانسمان آلژینات از جلبک دریایی ساخته می شود و حاوی یون های کلسیم و سدیم است که در تماس با زخم ماده ای ژل مانند ایجاد می کند.

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان آلژینات استفاده شود:

زخم های تراوش کننده متوسط تا شدید

زخم های جراحی

زخم های تروماتیک

زخم های سوختگی با ضخامت جزئی

مجاری سینوسی را مدیریت کنید

بیشتر بدانید: دستیار دندانپزشکی چیست؟-آموزش شیمی درمانی-مراقبت های شیمی درمانی-دوره آموزش مراقبت های ویژه آی سی یو

6. پانسمان فیلم شفاف

پانسمان های فیلم شفاف نازک، شفاف و ضد آب هستند و امکان مشاهده زخم را بدون برداشتن پانسمان فراهم می کنند. آنها اغلب از غشاهای پلیمری ساخته می شوند که به اکسیژن اجازه می دهد در حالی که بخار آزاد می شود به زخم برسد. پانسمان های فیلم شفاف می توانند به کاهش درد و محافظت از زخم در برابر آلودگی ها در حین بهبود کمک کنند.

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های فیلم شفاف استفاده شود:

زخم های سطحی

پارگی پوست

زخم های فشاری

از برش های بعد از جراحی محافظت کنید

7. پانسمان هیدروژل

پانسمان های هیدروژل از آب یا گلیسیرین تشکیل شده اند و یک محیط مرطوب زخم ایجاد می کنند که برای بهبود زخم مفید است. پانسمان های هیدروژل یک انتخاب رایج برای زخم های خشک با حداقل زهکشی هستند، زیرا می توانند به جلوگیری از خشک شدن، تقویت اتولیز و کاهش درد زخم کمک کنند.

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های هیدروژل استفاده شود:

زخم های خشک یا کم آب را هیدراته کنید

زخم های سوختگی با ضخامت جزئی را مدیریت کنید

زخم های فشاری

درماتیت پرتویی

زخم های نکروزه

8. پانسمان کلاژن

این نوع پانسمان زخم حاوی کلاژن است، پروتئینی که در بدن انسان یافت می شود و بهبود را تسهیل می کند. این پانسمان ها را می توان از منابع حیوانی یا انسانی تهیه کرد و در اشکال مختلف از جمله ژل، پودر و ورقه موجود است. پانسمان زخم کلاژن می تواند به کاهش التهاب کمک کند و یک سد محافظ در اطراف زخم ایجاد کند. با این حال، آنها ممکن است برای زخم هایی با ترشح بیش از حد مناسب نباشند، زیرا ممکن است اشباع شده و کارایی خود را از دست بدهند. علاوه بر این، پانسمان زخم کلاژن ممکن است برای افراد مبتلا به آلرژی به کلاژن یا سایر محصولات حیوانی مناسب نباشد.

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان کلاژن استفاده شود:

زخم های مزمن

زخم های جراحی

زخم های سوختگی عمیق

زخم های حاد

زخم هایی با بافت دانه بندی

9. پانسمان نقره

پانسمان زخم نقره حاوی نقره است، یک عامل ضد میکروبی طبیعی که می تواند به پیشگیری و درمان عفونت زخم کمک کند. این پانسمان‌ها ممکن است حاوی نقره به اشکال مختلف از جمله یون‌ها، ذرات یا ترکیبات باشند و در کاربردهای مختلفی مانند ژل، فوم و فیلم در دسترس هستند. در حالی که در برخی موارد موثر است، استفاده طولانی مدت از پانسمان زخم نقره ممکن است منجر به سمیت نقره شود که می تواند باعث تغییر رنگ پوست، اختلال در بهبود زخم و سایر عوارض جانبی شود. به این ترتیب، استفاده از پانسمان های نقره ای زخم تحت راهنمایی یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا متخصص مراقبت از زخم، بسیار مهم است.

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های نقره استفاده شود:

زخم های عفونی

زخم های مزمن

زخم های سوختگی

زخم های جراحی

زخم تروما

10. پانسمان کامپوزیت

پانسمان زخم کامپوزیت نوعی پانسمان است که مواد مختلفی مانند فوم، هیدروکلوئید و آلژینات را در یک پانسمان ترکیب می‌کند. این پانسمان ها برای ارائه ترکیبی از فواید مانند جذب، کنترل رطوبت و محافظت طراحی شده اند و اغلب در مدیریت زخم های پیچیده استفاده می شوند. پانسمان های کامپوزیتی به ویژه برای زخم هایی با مراحل بهبودی چندگانه یا برای زخم هایی که نیازهای متفاوتی در مراحل مختلف بهبود دارند، مفید هستند. آنها همچنین ممکن است برای مدیریت زخم هایی با الگوهای تخلیه پیچیده مانند فیستول یا سینوس استفاده شوند.

پانسمان های تخصصی زخم

پانسمان های تخصصی زخم برای انواع خاصی از زخم ها، اغلب در موارد بسیار جدی استفاده می شود. فقط متخصصان پزشکی آنها را اداره می کنند. پانسمان های تخصصی زخم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

پانسمان درمان زخم با فشار منفی NPWT

پانسمان های بیولوژیکی

پانسمان های پوستی مهندسی شده زیستی

پانسمان های NPWT پانسمان های پیشرفته ای هستند که از فشار منفی برای حذف مایع اضافی استفاده می کنند. از فشار زیر اتمی برای کاهش ترشحات ناشی از التهاب استفاده می کند.

پانسمان‌های بیولوژیکی از بافت انسانی یا حیوانی یا سایر منابع طبیعی ساخته می‌شوند و برای تشویق به بهبود زخم‌های شدید استفاده می‌شوند. پانسمان های پوستی مهندسی زیستی، اتوگرافت هایی هستند که معمولاً از سلول های پوستی بیمار رشد می کنند و برای جایگزینی بافت پوست از دست رفته استفاده می شوند.

 بیشتر بدانید: مدیریت زخم بین المللی-امدادگر اورژانس-دوره آموزش CCU-دوره جامع و تخصصی پرستاری دیالیز

زمان استفاده از انواع خاصی از پانسمان های زخم

پانسمان زخم توسط پزشک انجام شده و استفاده از پانسمان مناسب زخم تا حد زیادی به عوامل مختلفی مانند نوع زخم، مرحله بهبودی و محل آسیب بستگی دارد. زخم‌هایی که در خانه پانسمان می‌شوند با زخم‌هایی که در یک مرکز مراقبت از زخم حرفه‌ای پانسمان می‌شوند، بسیار متفاوت است. همانطور که در بالا اشاره شد، همیشه توصیه می‌شود که در مورد نوع پانسمان و توصیه‌هایی برای تعویض آن، با یک متخصص زخم مشورت کنید.

زخم های سطحی را معمولاً می توان در خانه با پانسمان های ساده مانند گاز، گچ، بانداژ و پشم پنبه درمان کرد. با این حال، این پانسمان‌های سنتی ممکن است در برخی مواقع در صورت برداشتن آسیب ببینند، زیرا معمولاً به زخم می‌چسبند. آنها همچنین به خودی خود یک محیط مرطوب ایجاد نمی کنند، به همین دلیل استفاده از ژل ترمیم کننده زخم یا کرم موضعی مهم است تا محل پوست شکسته مرطوب بماند.

زخم های عمیق ممکن است به پانسمان های پیشرفته مانند فوم یا آلژینات نیاز داشته باشند. برخی از این ها را می توان بدون نسخه خریداری کرد و در خانه تجویز کرد، اما اگر زخم عمیق است یا در خطر عفونت است، بهتر است برای انجام آن از یک متخصص استفاده کنید. بسته به اینکه زخم ترشح می کند، نیاز به تخلیه دارد، می سوزد یا عوامل مختلفی دارد، یک پانسمان مناسب تعیین می شود.

پانسمان برای زخم های جدی تر بسته به نوع آسیب می تواند متفاوت باشد. مثلا:

بسیاری از زخم های مزمن می توانند از پانسمان های کلاژن بهره مند شوند

زخم های عفونی را می توان با پانسمان های نقره ای درمان کرد

زخم های سوختگی معمولا با پانسمان های تخصصی که خنک کننده و تسکین درد هستند، درمان می شوند

زخم های فشاری را می توان با پانسمان هایی که فشار را بر ناحیه آسیب دیده کاهش می دهد، درمان کرد

زخم های جراحی معمولاً به پانسمان هایی نیاز دارند که باعث بهبودی و جلوگیری از عفونت شوند

زخم های تروماتیک ممکن است به پانسمان های تخصصی برای بازسازی بافت نیاز داشته باشند

زخم پای دیابتی همچنین ممکن است به پانسمان های خاصی نیاز داشته باشد که باعث بهبودی و محافظت در برابر عفونت می شود.

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

مدیریت زخم

نکات اضافی برای پانسمان زخم ها

برای متخصص مراقبت از زخم که پانسمان زخم را در دست دارد، هنگامی که دچار بریدگی، خراش یا هر نوع زخم دیگری می‌شوید، مراقبت صحیح از آن برای کمک به بهبود و جلوگیری از عفونت بسیار مهم است.
در اینجا چند نکته اضافی برای پانسمان مناسب مراقبت از زخم وجود دارد:

نوع مناسب پانسمان زخم را انتخاب کنید
انتخاب پانسمان مناسب برای اطمینان از بهبود مناسب زخم و جلوگیری از خطر عفونت ضروری است. هنگام انتخاب پانسمان باید عواملی مانند نوع زخم، مرحله بهبود زخم و میزان مایع یا ترشحات تولید شده توسط زخم را در نظر گرفت.

قبل از استفاده از پانسمان، زخم را تمیز کنید
قبل از استفاده از پانسمان زخم، لازم است اطمینان حاصل شود که زخم به طور کامل تمیز شده است. می توانید این کار را با صابون ملایم، آب یا محلول نمکی انجام دهید. تمیز کردن مناسب به از بین بردن هرگونه کثیفی یا زباله ای که ممکن است وجود داشته باشد، کمک می کند و همچنین خطر عفونت را کاهش می دهد. این مرحله ممکن است دردناک باشد، پس به یاد داشته باشید که ملایم باشید.

از تکنیک های کاربردی مناسب استفاده کنید
تکنیک های کاربرد مناسب برای ارتقاء التیام و پیشگیری از عوارض ضروری است. دستورالعمل های ارائه شده با پانسمان زخم خود را دنبال کنید و در صورت نیاز آن را تغییر دهید تا مطمئن شوید که زخم شما تمیز و محافظت می شود.

علائم عفونت را چک کنید

برای هر گونه علائم عفونت مراقب زخم باشید. اگر قبل از بدتر شدن آن متوجه آن شوید، احتمالاً در درازمدت از مشکلات زیادی نجات خواهید یافت. برخی از علائم رایج نگرانی می تواند شامل قرمزی، تورم یا چرک باشد. اگر متوجه هر یک از این علائم شدید فوراً با متخصص مراقبت از زخم خود تماس بگیرید.

در صورت لزوم به پزشک مراجعه کنید

اگر زخم عمیق یا شدید داشته باشید، در صورت عدم درمان می تواند بدتر شود و عوارض شدیدی را به دنبال داشته باشد. اگر در مورد زخم یا پانسمان زخم خود نگرانی دارید، لطفاً از یک متخصص مراقبت از زخم که می تواند شما را به درستی درمان کند، به دنبال مراقبت پزشکی باشید.

سوختگی چیست؟

سوختگی به عنوان آسیب به پوست و بافت ناشی از قرار گرفتن بیش از حد در معرض گرما، سرمای شدید، نور خورشید، تشعشع یا تماس شیمیایی و الکتریکی تعریف می‌شود.
در حالی که سوختگی ممکن است برای هرکسی اتفاق بیفتد، کودکان به ویژه در معرض خطر هستند. زیرا آنها کمتر از خطرات آفتاب سوختگی یا وسایل خانه که می توانند باعث سوختگی شوند، مانند کبریت، آتش بازی یا تجهیزات آشپزخانه آگاه هستند.

چه چیزی می تواند باعث سوختگی شود؟

دلایل مختلفی برای سوختگی وجود دارد:
سوختگی حرارتی: تماس با آتش و سطوح داغ مانند اجاق گاز آشپزخانه
سوختگی الکتریکی: تماس با جریان خانگی، از طریق سیم یا دستگاه معیوب
آفتاب سوختگی: اشعه ماوراء بنفش یا UV، در اثر قرار گرفتن در معرض بیش از حد یا ضد آفتاب ناکافی
سوختگی ناشی از اصطکاک: مالش بر روی یک سطح ناهموار برای مدت طولانی

یخ: تماس مستقیم با یخ یا دمای بسیار سرد برای مدت طولانی
سوختگی های شیمیایی: قرار گرفتن در معرض موادی مانند تینر رنگ یا بنزین بدون محافظت مناسب

علائم رایج سوختگی

علائم بسته به علت، شدت و درجه سوختگی متفاوت است. علائم رایج سوختگی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درد
تاول
تورم
پوست سفید یا لایه بردار
علائم سوختگی معمولاً در چند ساعت یا چند روز اول بدتر می شود.

انواع مختلف سوختگی چیست؟

سوختگی سه درجه متفاوت دارد:

سوختگی درجه یک (سوختگی جزئی) : قرمزی و درد در لایه بیرونی پوست (اپیدرم). در مقایسه با سایر سوختگی ها خفیف در نظر گرفته می شود.
سوختگی درجه دوم : سوختگی عمیق همراه با قرمزی، تاول و درد و تورم قابل توجه تا شدید که لایه‌های خارجی و تحتانی پوست (اپیدرم و درم) را درگیر می‌کند.
سوختگی درجه سوم : تخریب بافت عمیقی که بر درم و لایه‌های تحتانی تأثیر می‌گذارد و در نتیجه ظاهری سفید، قهوه‌ای یا زغالی ایجاد می‌کند. این سوختگی ها می توانند به دلیل آسیب عصبی بی حس شوند

مقالات بیشتر: دوره آموزش مراقبت های ویژه آی سی یو-دوره آموزش تخصصی ICU جنرال-دستیار دندانپزشکی چیست؟-آموزش شیمی درمانی

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

چگونه می توان از سوختگی مراقبت، بهبود و تسکین یافت؟

کمک های اولیه برای سوختگی

خنک کردن

ناحیه آسیب دیده را زیر آب خنک و روان نگه دارید. همچنین می توانید محل سوختگی را در یک کاسه آب خنک (نه یخ) خیس کنید.
این ناحیه را بسته به اندازه و میزان درد به مدت پنج تا 30 دقیقه زیر آب خنک نگه دارید/
این کار باعث کاهش هرگونه تورم می شود. اگر سوختگی روی انگشت است، قبل از شروع تورم، حلقه‌ها را سریعاً بردارید

درمان کردن

پس از خیساندن، ناحیه آسیب دیده را به آرامی با یک پارچه تمیز و نرم بمالید تا خشک شود. برای محافظت در برابر عفونت و تسکین درد، یک لایه نازک از پماد آنتی بیوتیک را روی محل سوختگی بمالید.

از آن محافظت کنید

هنگامی که سوختگی درمان شد، از یک باند چسب یا گاز استریل برای پوشاندن آن استفاده کنید، درمان سوختگی را در جای خود نگه دارید و به محافظت در برابر عفونت کمک کنید.
مطمئن شوید که باند در جای خود باقی بماند اما مراقب باشید که آن را محکم روی محل سوختگی فشار ندهید.
بانداژ را روزانه عوض کنید.

تسکین درد

در صورت لزوم از داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن برای کاهش درد استفاده کنید.
برخی از داروهای بدون نسخه نیز می توانند تورم را کاهش دهند

نحوه درمان تاول سوختگی

با التیام سوختگی ممکن است تاول ایجاد شود. از وسوسه باز کردن تاول برای خروج مایعات اجتناب کنید، زیرا تاول از عفونت جلوگیری می کند.
اگر تاول پاره شد، آن را زیر آب سرد و جاری نگه دارید تا تمیز شود.
وقتی خشک شد، روی آن پماد آنتی بیوتیک بزنید و با باند بپوشانید تا ایمن بماند.

درمان های خانگی برای سوختگی

علاوه بر پمادها، بانداژها و داروهای بدون نسخه، درمان‌های خانگی دیگری نیز برای سوختگی وجود دارد. این شامل:
آلوئه ورا : گیاه آلوئه یک ضد التهاب طبیعی و دارای خواص ضد باکتریایی است. به شکل ژل می توان از آن برای درمان سوختگی استفاده کرد
عسل : می تواند به عنوان یک ضد التهاب، ضد باکتری و آنتی اکسیدان استفاده شود. نشان داده شده است که استفاده موضعی از عسل به ترمیم زخم، به ویژه در سوختگی ها کمک می کند.
ژله نفتی : یک لایه نازک از آن می تواند به جلوگیری از عفونی شدن سوختگی کمک کند.

در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر باید به دنبال کمک پزشکی باشید:
سوختگی به مدت دو هفته بهبود نیافته و یا بزرگ باقی مانده است
علائم عفونت، مانند ترشح، قرمزی یا تورم
علائم جدید غیر قابل توضیح
جای زخم قابل توجه

سوالات متداول

آیا باید سوختگی را پوشاند یا اجازه داد نفس بکشد؟

شما باید محل سوختگی را با بانداژ بپوشانید تا هوا از آن خارج نشود و از عفونت جلوگیری شود. اما مطمئن شوید که آن را شل بسته بندی کنید تا از درد ناشی از فشار اضافی روی پوست سوخته جلوگیری کنید.

آیا باید سوختگی را مرطوب یا خشک نگه دارید؟

شما باید محل سوختگی را مرطوب نگه دارید زیرا اگر ناحیه خشک شود، خطر شکستن پوست وجود دارد. سپس باکتری ها می توانند وارد شوند و باعث عفونت شوند.

چگونه می توانم از سوختگی جلوگیری کنم؟

راه های زیادی برای کمک به جلوگیری از سوختگی در خانه وجود دارد:
هنگام حمام کردن، شستن یا تمیز کردن دمای آب را کاهش دهید
غذاها و نوشیدنی های داغ را از لبه های میز دور نگه دارید
هنگامی که از دستگاه های داغ استفاده نمی کنید، برق را جدا کنید
کبریت و فندک را در جای امنی نگهداری کنید
مواد قابل اشتعال را با خیال راحت نگهداری کنید
از ضد آفتاب با طیف وسیع با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید

بیشتر بدانید: دوره آموزش مراقبت های ویژه آی سی یو-دوره آموزش تخصصی ICU جنرال-دستیار دندانپزشکی چیست؟-آموزش شیمی درمانی

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

مدیریت زخم

زخم باز شامل یک شکاف خارجی یا داخلی در بافت بدن شما است که معمولاً پوست را درگیر می کند. سقوط، برخورد با جسم نوک تیز و تصادفات رانندگی از شایع ترین علل زخم باز هستند. در مورد زخم شدید، باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید، به خصوص اگر خونریزی زیاد باشد یا اگر نتوانید خونریزی جزئی را در عرض 20 دقیقه متوقف کنید.

اساساً چهار نوع زخم باز وجود دارد:

سایش زمانی اتفاق می افتد که پوست شما روی یک سطح زبر یا سخت خراشیده شود.

پارگی عبارت است از بریدگی یا پارگی عمیق پوست توسط وسایلی مانند چاقو، ابزار یا ماشین آلات. اگر عمیق باشد، خونریزی می تواند سریع و شدید باشد.

سوراخ کردن سوراخ کوچکی است که توسط یک جسم نوک تیز مانند میخ، سوزن یا گلوله (شلیک گلوله) ایجاد می شود. هنگامی که سوراخ عمیق است، می تواند به اندام های داخلی آسیب برساند.

خراشیدگی زمانی اتفاق می افتد که پوست و بافت زیر آن پارگی جزئی یا کامل ایجاد شود. خراش معمولاً در هنگام تصادفات خشن رخ می دهد.

سایش ناشی از تصادف دوچرخه

اگرچه می‌توانید برخی از خراش‌ها و زخم‌های پارگی جزئی را در خانه درمان کنید، اما در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:

زخم شما عمیق تر از 1/2 اینچ است

خونریزی با فشار مستقیم متوقف نمی شود

خونریزی بیشتر از 20 دقیقه طول می کشد

خونریزی نتیجه یک تصادف شدید است

توجه داشته باشید که زخم های سوراخ شده ممکن است خونریزی زیادی نداشته باشند، اما اگر به اندازه کافی عمیق باشند می توانند آسیب جدی وارد کنند. اگر حتی یک زخم سوراخ کوچک دارید، به پزشک خود مراجعه کنید تا ببیند آیا برای جلوگیری از عفونت نیاز به تزریق واکسن کزاز دارید یا خیر.

درمان برای زخم های جزئی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

قبل از بخیه زدن، محل زخم را تمیز و با تزریق بی حس کنید

بستن زخم با استفاده از چسب پوست، بخیه، یا احتمالاً تصمیم به بستن آن بسته به محل آن و احتمال عفونت

توصیه ای برای تزریق واکسن کزاز در صورت نیاز برای زخم سوراخ شده

استفاده از مورد داروهای ضد درد مانند تایلنول، پنی سیلین یا آنتی بیوتیک های دیگر در صورت وجود عفونت یا خطر بالای ابتلا به آن

ارجاع به جراح در صورت نیاز

مراقبت از خراشیدگی های پوستی و پارگی های جزئی در منزل

زخم‌ها و ساییدگی‌های جزئی اغلب (حداقل در ابتدا) در خانه قابل درمان هستند. خراش های پوست که معمولا قرمز روشن و دردناک هستند و گاهی اوقات درمان آن دشوار است. این زخم‌ها در لایه بالایی پوست هستند و در حالی که اغلب به سرعت بهبود می‌یابند، گاهی اوقات ساییدگی‌های بزرگ و عمیق می‌توانند عفونی شوند یا باعث ایجاد زخم شوند. مهم‌ترین تهدید سلامتی در زخم‌های جزئی، عفونت است، بنابراین تمیز کردن و درمان صحیح آسیب ضروری است.

پارگی های جزئی بریدگی های روی پوست هستند که اغلب باعث خونریزی شدید می شوند. اعمال فشار اغلب می تواند خونریزی را به سرعت کنترل کند. اگر نه، فوراً به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.

مراحل درمان اولیه ساییدگی پوست یا پارگی جزئی:

برای کنترل خونریزی و تورم از فشار و ارتفاع مستقیم استفاده کنید.

در صورت وجود تورم یا کبودی از یخ استفاده کنید.

قبل از مراقبت از زخم، دست های خود را تمیز کرده و بشویید تا احتمال عفونت باکتریایی کاهش یابد.

ساییدگی یا پارگی را با ریختن آب ولرم به آرامی روی ناحیه آسیب دیده به مدت چند دقیقه بشویید و تمیز کنید. زخم را به شدت مالش ندهید. اگر می توانید به آرامی هرگونه کثیفی یا سایر ذرات را از زخم جدا کنید.

برای مرطوب نگه داشتن ناحیه آسیب دیده و جلوگیری از عفونت، یک لایه نازک از ژل نفتی یا پماد آنتی بیوتیک بزنید. با این حال، اگر به دلیل پماد آنتی بیوتیک متوجه بثورات یا قرمزی شدید، مصرف را قطع کنید.

با استفاده از یک باند تمیز یا تکه گاز با نوار، زخم را محافظت کرده و بپوشانید. این مرحله به تمیز نگه داشتن زخم کمک می کند، می تواند از باز شدن مجدد آن جلوگیری کند و ناحیه را مرطوب نگه می دارد تا به بهبودی کمک کند.

در صورت نیاز و طبق دستور استامینوفن مصرف کنید. از مصرف آسپرین اجتناب کنید زیرا می تواند باعث خونریزی یا طولانی شدن آن شود.

حداقل یک بار در روز یا زمانی که ناحیه آسیب دیده خیس یا کثیف شد، پانسمان را با باندهای جدید تعویض کنید. سعی کنید گاز را در جهت رویش مو بردارید، اما اگر به دلیل چسبیدن پوسته به باندتان احساس مقاومت کردید، آن را متوقف کنید. اگر احساس مقاومت می‌کنید، با استفاده از یک قاشق چای‌خوری نمک خوراکی/گالن، محلول آب نمک درست کنید و زخم پوشیده شده با باند را برای چند دقیقه در محلول خیس کنید. دوباره سعی کنید بانداژ را بردارید. این ممکن است چندین بار طول بکشد.

دلمه ها را نچینید زیرا آنها روش طبیعی بدن شما برای محافظت از زخم در برابر میکروب ها هستند و نشانه خوبی از رشد پوست جدید در زیر زخم هستند.

علائم عفونت را بررسی کنید، از جمله:

زخم هنوز بهبود نمی یابد یا حتی پس از چند روز مراقبت بدتر شده است

افزایش مقدار درد

سایش یا ناحیه اطراف زخم همچنان قرمز، متورم یا گرم است.

تب

چرک، زهکشی یا سایر ترشحات ناشی از ساییدگی

اگر فکر می کنید زخم شما عفونی شده است، برای ارزیابی بیشتر حتما مجددا به پزشک مراجعه کنید. ممکن است علاوه بر انجام اقدامات دیگر، به آنتی بیوتیک خوراکی یا آنتی بیوتیک موضعی قوی نیاز داشته باشید. عفونت ها را نباید نادیده گرفت زیرا می توانند به سایر قسمت های بدن شما سرایت کنند.